بحث:حدیث رفع

سلام

ضمن تشکر از زحمات نویسنده محترم، نکاتی را عرض می‌کنم:

در بخش «نحوه استدلال» گفته شده است «منظور از «ما» در حدیث رفع، حکم شرعی است.» در همین بخش دوباره آمده است که «منظور از «ما» فعل مکلف باشد» این «ما» یعنی چی؟ و مخاطب از کجا باید بفهمه که منظور شما مای موصوله موجود در روایت است؟ این در حالی است که شما متن عربی روایت را در بخش بعدی آورده‌اید. چنین روشی شدیداً ابهام‌زا است، حتی برای مخاطب متخصص.

جای متن عربی حدیث عوض شد.

در همین بخش «نحوه استدلال» چیزای دیگری هست که لازم است اصلاح شوند. مانند کلمه «جمیع الآثار» که عربی است. کلمه «مواخذه» بدون همزه آمده است. عبارت «وحدت سیاق» اولاً اینکه به چه معنا است؟ و ثانیاً وقتی شما هنوز متن روایت را نیاورده‌ای از کدام سیاق برای مخاطب سخن گفته‌ای؟ جای حدیث عربی عوض شد. اما در مورد وحد سیاق عبارات بعد این سیاق و وحدت را توضیح می دهد اما اگر مشکل خود عبارت « وحدت سیاق» است میتوانید آنرا حذف کنید چراکه با توضیحات بعد از آن، خللی در فهم متن ایجاد نمیشود.
به این جمله دقت کنید این جمله را در ابتدای بخش آورده‌اید: «رفع در معنای حقیقی خود به‌کاررفته و نیازی به تقدیر کلمه‌ای دیگر برای رساندن معنا نیست.» کدام معنا؟ کدام تقدیر؟ مخاطبی این را می‌فهمد که از قبل به حدیث رفع مسلط باشد. یعنی شما این را پیش‌فرض گرفته‌اید که مخاطب شما به استدلال اصولیان به این حدیث آگاه است و این صحیح نیست. این قسمت با شق مقابل آن معنا پیدا می کند در مقابل گفته شده است که اگر ما به معنای فعل مکلف باشد لازم است که چیزی در تقدیر بگیریم و معنا کامل نیست .
بخش «استناد به حدیث رفع برای اثبات برائت شرعی» با این جمله آغاز شده است «از جمله دلیل‌های اثبات برائت شرعی، روایاتی چون حدیث حلّ، حدیث سعه، حدیث رفع و... است.» در این مقام نیازی به گفتن حدیث حلّ، حدیث سعه نیست. چه برسد به اینکه در اولین جمله این بخش بیاید.
«در موارد مجهول استفاده کرده مرحوم فاضل تونی بوده است.» مرحوم فاضل تونی درست نیست. در ویکی شیعه عناوینی مانند مرحوم و امثال آن کاربرد ندارد. به نظرم نیاز بود که مخاطب بفهمد تنها دلیل اثبات برائت شرعی تنها حدیث رفع نیست و از میان ادله سنت دلیل های دیگری هم هست .
عنوان‌هایی مانند «التفکر فی الوسوسة فی الخلق» و «الطیره» چه وجهی دارد که با همان شکل عربی‌شان در عنوان بُلد شوند؟ حتی در متن نیز وجهی ندارد که عربی بیاید. به نظرم چون ترجمه این ها خود یک کلمه یا یک عبارت نیست و اختلافی است بهتر بود خود متن عربی آورده شود و بعد ترجمه های متفاوت ارائه شود که منظور از این عبارات را برساند.
در بخش «کاربرد» گفته‌اید «نجفی، خواندن نماز با لباس حریر برای مردان در وضع اضطرار مثل جنگ...بدون اشکال دانسته است.» نجفی کیست؟ اگر کسی منبع را نگاه نکند می‌تواند تشخیص دهد نجفی کیست؟ در هیچ کتاب فقهی تا حالا ندیده‌ام کسی از صاحب‌جواهر چیزی نقل کند و بگوید نجفی چنین گفته است، مگر شذ و ندر. در مداخل اینجا نیز متعارف است که می‌گویند صاحب‌جواهر.

بسیاری از کلمات لینک نشده‌اند مانند طلاق، عتق، رکن نماز، حدیث صحیح، وثاقت، جاهلیت، شیطان و...در یک جای مدخل دیدم کلمه «فراموشی» لینک شده است!!!!

فقط اشکال فراموشی چیست به نظر می رسد که مدخلی تحت عنوان نسیان نیاز باشد و بنده به آنجا لینک کردم .

در این جمله «تنها وثاقت احمد بن محمد بن یحیی مورد اختلاف است» این شخص کیست؟ جا دارد که در یادداشت مختصراً معرفی گردد و اختلاف نظر رجالیون بسیار مختصر بیان شود. یا اینکه اساساً اسمی از او برده نشود در متن/
مدخل درباره یک حدیث مشهور در منابع حدیثی شیعه است، اما دریغ از بردن نام یک منبع روایی در مدخل و حتی در منابع. یک جا به وسائل ارجاع داده شده است که آن هم بحثی فرعی است. خوب بود که اولین جمله‌ای که در بخش «معرفی و جایگاه» آمده را به یک منبع حدیثی و یک اثر اصولی ارجاع می‌دادید و نه یک مقاله.
در بخش کاربرد، قسمت اول که صاحب‌جواهر به این حدیث برای حکم صحت پوشش لباس حریر برای مرد به حدیث استناد کرده، دقیقاً به کدام فقره از حدیث استناد کرده است؟ معمولا کسانی که به این حدیث برای یک بحث فقهی استناد کرده اند همان حکم برائت را داده اند و در نهایت مثلا در تایید گفته اند که لحدیث الرفع
در جایگاه گفته شده در مسائل اصولی کاربرد دارد و اشاره‌ای به کاربرد آن در فقه نشده است. این حدیث به مثابه یک قاعده کلی، در بیشتر ابواب فقهی از سوی فقیهان به کار رفته است.
یاء عربی در مدخل زیاد است و لازم است اصلاح گردد.

Sm.khadem (بحث) ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۷ (+0330)

باتشکر

H.ahmadi (بحث) ‏۲۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۳۵ (+0330)

@Sm.khadem: با عرض سلام و خدا قوت

پانویس (الآخوند الخراساني، كفاية الأصول، الناشرمؤسسة آل البيت عليهم السلام لإحياء التراث، ج۱، ص۳۳۹.) در بخش منابع ذکر نشده است.

همچنین پانویس ( آخوند خراسانی، فرائد الاصول، مجمع الفکر الاسلامی، ج۱، ص۱۹.) در منابع ذکر نشده

همچنین پانویس (آخوند خراسانی، درر الفوائد في الحاشية على الفرائد، الناشر : مؤسسة الطبع والنشر التابعة لوزارة الثقافة والإرشاد الإسلامي، ج۱، ص۱۹۳.) در نابع ذکر نشدهShaker (بحث) ‏۴ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۲۶ (+0330)

Sm.khadem (بحث) ‏۱۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۱ (+0330)