بحث:تجسم اعمال
با سلام و خسته نباشید. تعدادی از منابعی که در پایان مقاله از آن‌ها یاد شده، مورد استفاده در این مقاله نبوده‌اند و به آن‌ها ارجاع نشده است. --حامد آقاجانی (بحث) ۴ آوریل ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۵۹ (UTC)
نقد و پیشنهاد
- این مدخل هم از جهت ادبیات و هم از جهت ارجاعات و نقصان منابع، نیازمند بازنویسی است.
- ترجمه آیات هم بهتر است ذکر شود.
- اولویت با این قسمت است: «معنای تجسم اعمال».
- در شناسه مطالبی آمده که در متن نیامده است.
- همچنین، پیوندها کامل نیست؛ خصوصا بخش «معنای تجسم اعمال».
- در شناسه آمده «به‌معنای مجسم‌شدن اعمال آدمیان در برابر آن‌ها در روز قیامت است» در حالی که تجسم اعمال، محدود به روز و لحظه خاص نیست؛ تجسم اعمال یعنی این که عذاب و ثواب، چیزی اعتباری که عارض بر ما بشود نیست بلکه صورت ملکوتی خود عمل است. این تجسم، ازلحظه عمل آغاز شده است و عین آن است؛ نه این که در قیامت تجسم شکل بگیرد. آیات و روایات متعددی داریم که در همین دنیا تجسم اعمال را می توان با چشم بصیرت دید؛ و یا در قبر و برزخ چشم بصیرت آدمی بر تجسم اعمالش گشوده می شود. متون دینی فراوانی بر این امر دلالت دارند.