بحث:آیه ۱۰۸ سوره انعام

سلام وادب وخدا قوت...این عبارت از علامه در مدخل :(به اعتقاد سید محمدحسین طباطبایی، اعمال انسان به خاطر لذتی که در آن عمل است در نظرش زیبا جلوه می‌کند) خیلی مبهم است اعنمال انسان به خاطر لذتی که درآن عمل است... تکرار است و گویا گویاتر می شود منظور علامه را تقریر کرد. سه پارگراف علامه درباره این لذت آوره و به نظر می‌رسد عبارت مدخل خیلی مختصر و نارساست.

(وقد أراد الله سبحانه أن يعيش الإنسان هذه العيشة الدنيوية ذات الشعب والفروع ويديم حياته الأرضية الخاصة به من طريق إعمال قواه الفعالة فيدرك ما ينفعه وما يضره بحواسه الظاهرة ثم يتصرف فيها بحواسه وقواه الباطنة ثم يتغذى بأكل أشياء وشرب أشياء ويهيج إلى النكاح بأعمال خاصة ويلبس ويأوي ويجلب ويدفع وهكذا.) (وله في جميع هذه الأعمال وما يتعلق بها لذائذ يقارنها وغايات حيوية ينتهي إليها وآخر ما ينتهي إليه الحياة السعيدة الحقيقية التي خلق لها أو الحياة التي يظنها الحياة السعيدة الحقيقية. وهو إنما يقصد بما يعمله من عمل ما يتصل به من اللذة المادية كلذة الطعام والشراب والنكاح وغير ذلك أو اللذة الفكرية كلذة الدواء ولذة التقدم والأنس والمدح والفخر والذكر الخالد والانتقام والثروة والأمن وغير ذلك مما لا يحصى.) (وهذه اللذائذ أمور زينت بها هذه الأعمال ومتعلقاتها ، وقد سخر الله سبحانه بها الإنسان فهو يوقع الأفعال ويتوخى الأعمال لأجلها ، وبتحققها يتحقق الغايات الإلهية والأغراض التكوينية كبقاء الشخص ، ودوام النسل ، ولو لا ما في الأكل والشرب والنكاح من اللذة المطلوبة لم يكن الإنسان ليتعب نفسه بهذه الحركات الشاقة المتعبة لجسمه والثقيلة على روحه فاختل بذلك نظام الحياة ، وفنى الشخص ، وانقطع النسل فانقرض النوع ، وبطلت حكمة التكوين بلا ريب في ذلك.) Mahdi1382 (بحث) ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۹ (+0330)

اگر این سخن از علامه در مدخل نقل شده که :(علامه طباطبایی روایت هایی که در آن شان نزول آیه را به دلیل اختلاف در صدر و ذیل آیه و همچنین منزه بودن پیامبر از این رفتار رد می‌کند بنابراین طباطبایی نهی در آیه را متوجه پیامبر ندانسته و خطاب آیه را به مسلمانان دانسته است) باید در توجیه آن‌چه از پیامبر در باره بت‌های مشرکان وغیره آمده نیز پاسخ داشت که علامه خودش در این زمینه و در پاسخ به این شبهه افزوده است که:(والذي ورد من لعنه بعض صناديد قريش بقوله : اللهم العن فلانا وفلانا ، وكذا ما ورد في كلامه تعالى من قبيل قوله : « لَعَنَهُمُ اللهُ بِكُفْرِهِمْ » : ( النساء : ٤٦ ) وقوله : « فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ » : ( المدثر : ١٩ ) وقوله : « قُتِلَ الْإِنْسانُ » : ( عبس : ١٧ ) وقوله : « أُفٍّ لَكُمْ وَلِما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللهِ » : ( الأنبياء : ٦٧ ) ونظائر ذلك فإنما هي من الدعاء دون الشتم الذي هو الذكر بالقبيح الشنيع للإهانة تخييلا ، ) المیزان، منشورات اسماعیلیان، ج۷، ص۳۲۴. Mahdi1382 (بحث) ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۴۸ (+0330)
الذین یدعون در آیه میان مترجمان ومفسران مورد اختلاف است که منظور بت‌ها هستند یا بت پرستان و اگر بت ها هستند معبودان ذوی العقول و الحیاتند یا اجسام و مانند آن؟ تعبیر «الذین» در ایه منشأ برخی احتمالات شده است. Mahdi1382 (بحث) ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۵۲ (+0330)

@M.dorchei: با سلام

«هر سبب به اذن خدا مسبب خود را بوجود می‌آورد..»...معنای جمله برای مخاطب عام مشکل است.
برای این مدخل به تفاسیر دیگری نیز مراجعه می‌کردید.
شناسه نماینده متن نبوده و ناقص است.--Salar (بحث) ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۲ (+0330)

شناسه

@M.dorchei:

در شناسه درباره امر به معروف و نهی از منکر نکته‌ای آمده است که در متن نیست
غیر از این که این نکته آیا دلیل آیه است یا آیه دلیل این نکته است؟ به نظر می‌رسدکه باید آیه دلیل باشد برای ترک امر به معروف در موارد خاص نه بر عکس --محمدکاظم حقانی‌فضل ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۶ (+0330)