حسن صباح: تفاوت میان نسخه‌ها

حسن، پس از بازگشت به ايران، نُه سال به‌عنوان [[داعى اسماعيلى]]، در ايران سفر كرد و در همين دوره، سياست انقلابى خود را طرح نمود و قدرت نظامى سلجوقيان را در مناطق گوناگون ارزيابى كرد <ref> رجوع کنید به خراسانى فدائى، ص 89ـ90 </ref> تا حدود 480، او توجه خود را به ايالات سواحل [[درياى مازندران]]، به‌خصوص به منطقه كوهستانى [[ديلم]]، معطوف كرده بود. اين منطقه از قديم پناهگاهى براى [[علويان]] و [[شيعيان]] به شمار می آمد و از مراكز قدرت سلجوقيان در مركز و مغرب ايران، دور بود.

علاوه بر اين، دعوت اسماعيليه در ديلم، كه عمدتاً سنگر [[شيعيان زيدى]] بود، تا حدودى اشاعه پيدا كرده بود. در اين زمان، حسن صباح براى شورش برضد سلجوقيان نقشه می كشيد و در جستجوى محل مناسبى بود كه بتواند پايگاه عملياتى خود را در آنجا مستقر كند. به اين منظور، سرانجام [[قلعه الموت]] را در منطقه [[رودبار]] انتخاب كرد.