ویکی شیعه:Featured articles/2023/35
صالح المؤمنین به‌معنای بهترینِ مؤمنان یا مؤمنان صالح، برگرفته از آیه چهارم سوره تحریم است. در این آیه، صالح‌المؤمنین فردی معرفی شده است که به‌همراه خدا، جبرئیل و دیگر فرشتگان از پیامبر اسلام(ص) پشتیبانی می‌کند. مفسران دلیل نزول آیه صالح المؤمنین را اذیت و آزاری دانسته‌اند که از سوی برخی همسران پیامبر(ص) نسبت به آن حضرت روا داشته شد و خداوند با نزول این آیه آنها را توبیخ کرد و خواست به دلیل رفتارشان توبه کنند. عده‌ای از مفسران واژه صالح المؤمنین را مفرد و مصداقش را تنها یک نفر و برخی دیگر آن را اسم جنس و شامل همه مسلمانان باتقوا دانسته‌اند. مفسران شیعه در دیدگاه اول، امام علی(ع) را تنها مصداق و در دیدگاه دوم بهترین مصداق آن دانسته‌اند. مستند دیدگاه اول، روایاتی است که در منابع شیعه و اهل‌سنت نقل شده و امام علی(ع) را به دلیل عصمت و شایستگی‌هایش، تنها مصداق صالح المؤمنین دانسته است. تعدادی از مفسران اهل‌سنت، دو خلیفه اول را به دلیل بازداشتن دخترانشان (عایشه و حفصه) از اذیت و آزار پیامبر(ص)، از مصادیق صالح المؤمنین دانسته؛ ولی تصریح می‌کنند که مصادیق آن منحصر در این افراد نیست
دیگر مقالات منتخب: سوره توبه – مکتبة الروضة الحیدریة – حسینیه هوگلی