پرش به محتوا

پرسش:آیا ستمگران در قرآن لعن شده‌‌اند؟: تفاوت میان نسخه‌ها

اصلاح نویسه‌های عربی
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح نویسه‌های عربی)
خط ۱: خط ۱:
ستمگران و ظالمان در آیاتی از [[قرآن کریم]]، مورد [[لعن]] و نفرین قرار گرفته‌اند:
ستمگران و ظالمان در آیاتی از [[قرآن کریم]]، مورد [[لعن]] و نفرین قرار گرفته‌اند:
* خداوند در [[سوره هود]] لعنت خود را بر ظالمان و ستمگران دانسته است.<ref>سوره هود، آیه ۱۸.</ref> [[امام باقر(ع)]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] می‌گوید در [[تورات]] همین آیه نیز آمده است.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۴، ص۲۵۵.</ref> در روایتی دیگر از امام باقر(ع) ظالمان را کسانی می‌داند که می‌خواهند مردم را از راه راست منحرف کنند.<ref>برازش، تفسیر اهل بیت علیهم السلام، ۱۳۹۴ش، ج۶، ص۶۳۴.</ref> [[امام سجاد(ع)]]  در گفتگوی خود با [[یزید]]، به این آیه اشاره کرد.<ref>ابن‌شهر آشوب، متشابه القرآن، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref>
* خداوند در [[سوره هود]] لعنت خود را بر ظالمان و ستمگران دانسته است.<ref>سوره هود، آیه ۱۸.</ref> [[امام باقر(ع)]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] می‌گوید در [[تورات]] همین آیه نیز آمده است.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۴، ص۲۵۵.</ref> در روایتی دیگر از امام باقر(ع) ظالمان را کسانی می‌داند که می‌خواهند مردم را از راه راست منحرف کنند.<ref>برازش، تفسیر اهل بیت علیهم السلام، ۱۳۹۴ش، ج۶، ص۶۳۴.</ref> [[امام سجاد(ع)]]  در گفتگوی خود با [[یزید]]، به این آیه اشاره کرد.<ref>ابن‌شهر آشوب، متشابه القرآن، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref>


{{گفت و گو
{{گفت و گو
خط ۹: خط ۱۰:
|تورفتگی=0
|تورفتگی=0
|تراز=وسط
|تراز=وسط
|عنوان={{عربی|اندازه=92%|أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ }}<ref>سوره هود، آیه۱۸.</ref>
|عنوان={{عربی|اندازه=92%|أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ }}<ref>سوره هود، آیه۱۸.</ref>
|آگاه باشید که لعنت خداوند بر ظالمان و ستمگران است.}}
|آگاه باشید که لعنت خداوند بر ظالمان و ستمگران است.}}


* براساس آیه‌ای در [[سوره اعراف]]، ندا دهنده‌ای در [[بهشت]] ستمگران را لعن می‌کند.<ref>سوره اعراف، آیه۴۴.</ref> از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده است که ندا دهنده در این آیه [[امام علی(ع)]] است. <ref>العیاشی، تفسیر العیاشی، المکتبة العلمیة الاسلامیة ج۲، ص۱۷.</ref> [[علامه طباطبایی]] منظور از لعنت در این آیه را دور بودن ظالمان از رحمت الهی می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۸، ص۱۲۰. </ref>
 
* براساس آیه‌ای در [[سوره اعراف]]، ندا دهنده‌ای در [[بهشت]] ستمگران را لعن می‌کند.<ref>سوره اعراف، آیه۴۴.</ref> از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده است که ندا دهنده در این آیه [[امام علی(ع)]] است.<ref>العیاشی، تفسیر العیاشی، المکتبة العلمیة الاسلامیة ج۲، ص۱۷.</ref> [[علامه طباطبایی]] منظور از لعنت در این آیه را دور بودن ظالمان از رحمت الهی می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۸، ص۱۲۰. </ref>


* خداوند در آیه ۵۲ [[سوره غافر]] ظالمان را مورد سرزنش شدید قرار می‌دهد و به آن‌ها تذکر می‌دهد که در [[روز قیامت]] دیگر عذرخواهی کردن، سودی ندارد و برای آن‌ها لعنت و منزلگاه بدی مهیا شده است.<ref>سوره غافر، آیه ۵۲.</ref> [[امام صادق(ع)]] در روایتی می‌گوید اولین کسی که در [[رجعت]] از قبر بیرون می‌آید [[امام حسین(ع)]] است که با هفتاد و پنج هزار نفر برانگیخته می‌شوند و در آن روز بر طبق این آیه عذرخواهی ظالمان هیچ سودی برای آن‌ها نخواهد داشت.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۳۷.</ref>   
* خداوند در آیه ۵۲ [[سوره غافر]] ظالمان را مورد سرزنش شدید قرار می‌دهد و به آن‌ها تذکر می‌دهد که در [[روز قیامت]] دیگر عذرخواهی کردن، سودی ندارد و برای آن‌ها لعنت و منزلگاه بدی مهیا شده است.<ref>سوره غافر، آیه ۵۲.</ref> [[امام صادق(ع)]] در روایتی می‌گوید اولین کسی که در [[رجعت]] از قبر بیرون می‌آید [[امام حسین(ع)]] است که با هفتاد و پنج هزار نفر برانگیخته می‌شوند و در آن روز بر طبق این آیه عذرخواهی ظالمان هیچ سودی برای آن‌ها نخواهد داشت.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۳۷.</ref>   
خط ۱۹: خط ۲۱:
==منابع==
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
*ابن شهرآشوب، محمد بن علی، متشابه القرآن و مختلفه، قم، انتشارات بیدار، ۱۴۱۰ق.
*ابن‌شهرآشوب، محمد بن علی، متشابه القرآن و مختلفه، قم، انتشارات بیدار، ۱۴۱۰ق.
*برازش، علیرضا، تفسیر اهل بیت علیهم السلام، تهران، امیرکبیر، ۱۳۹۴ش.
*برازش، علیرضا، تفسیر اهل بیت علیهم السلام، تهران، امیرکبیر، ۱۳۹۴ش.
*طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، بی‌تا.
*طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، بی‌تا.
*عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، تهران، المکتبة العلمیة الاسلامیة، بی‌‌تا.
*عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، تهران، المکتبة العلمیة الاسلامیة، بی‌تا.
*کوفی، فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات الکوفی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۴۱۰ق.
*کوفی، فرات بن ابراهیم، تفسیر فرات الکوفی، تهران، وزارت ارشاد، ۱۴۱۰ق.
*مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، بیروت، موسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق.
*مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، بیروت، موسسه الوفاء، ۱۴۰۳ق.
۲

ویرایش