پرش به محتوا

پرسش:آیا ستمگران در قرآن لعن شده‌‌اند؟: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۲
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ستمگران و ظالمان در آیاتی از [[قرآن کریم]]، مورد [[لعن]] و نفرین قرار گرفته‌اند:
ستمگران و ظالمان در آیاتی از [[قرآن کریم]]، مورد [[لعن]] و نفرین قرار گرفته‌اند:
* خداوند در [[سوره هود]] لعنت خود را بر ظالمان و ستمگران دانسته است.<ref>سوره هود، آیه ۱۸.</ref> [[امام باقر(ع)]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] می‌گوید در [[تورات]] همین آیه نیز آمده است.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۴، ص۲۵۵.</ref> در روایتی دیگر از امام باقر(ع) ظالمان را کسانی می‌داند که می‌خواهند مردم را از راه راست منحرف کنند.<ref>برازش، تفسیر اهل بیت علیهم السلام، ۱۳۹۴ش، ج۶، ص۶۳۴.</ref> [[امام سجاد(ع)]]  در گفتگوی خود با [[یزید]]، به این آیه اشاره کرد.<ref>ابن‌شهر آشوب، متشابه القرآن، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref>
* خداوند در [[سوره هود]] لعنت خود را بر ظالمان و ستمگران دانسته است.<ref>سوره هود، آیه ۱۸.</ref> [[امام باقر(ع)]] در [[تفسیر]] این [[آیه]] می‌گوید در [[تورات]] همین آیه نیز آمده است.<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۴، ص۲۵۵.</ref> در روایتی دیگر از امام باقر(ع) ظالمان را کسانی می‌داند که می‌خواهند مردم را از راه راست منحرف کنند.<ref>برازش، تفسیر اهل بیت علیهم السلام، ۱۳۹۴ش، ج۶، ص۶۳۴.</ref> [[امام سجاد(ع)]]  در گفتگوی خود با [[یزید]]، به این آیه اشاره کرد.<ref>ابن‌شهر آشوب، متشابه القرآن، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۲۱.</ref>
* براساس آیه‌ای در [[سوره اعراف]]، ندا دهنده‌ای در [[بهشت]] ستمگران را لعن می‌کند.<ref>سوره اعراف، آیه۴۴.</ref> از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده است که ندا دهنده در این آیه [[امام علی(ع)]] است. <ref>العیاشی، تفسیر العیاشی، المکتبة العلمیة الاسلامیة ج۲، ص۱۷.</ref> [[علامه طباطبایی]] منظور از لعنت در این آیه را دور بودن ظالمان از رحمت الهی می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۸، ص۱۲۰. </ref>


{{گفت و گو
{{گفت و گو
خط ۱۳: خط ۱۱:
|عنوان={{عربی|اندازه=92%|أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ }}<ref>سوره هود، آیه۱۸.</ref>
|عنوان={{عربی|اندازه=92%|أَلاَ لَعْنَةُ اللّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ }}<ref>سوره هود، آیه۱۸.</ref>
|آگاه باشید که لعنت خداوند بر ظالمان و ستمگران است.}}
|آگاه باشید که لعنت خداوند بر ظالمان و ستمگران است.}}
* براساس آیه‌ای در [[سوره اعراف]]، ندا دهنده‌ای در [[بهشت]] ستمگران را لعن می‌کند.<ref>سوره اعراف، آیه۴۴.</ref> از [[امام کاظم(ع)]] نقل شده است که ندا دهنده در این آیه [[امام علی(ع)]] است. <ref>العیاشی، تفسیر العیاشی، المکتبة العلمیة الاسلامیة ج۲، ص۱۷.</ref> [[علامه طباطبایی]] منظور از لعنت در این آیه را دور بودن ظالمان از رحمت الهی می‌داند.<ref>طباطبایی، المیزان، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۸، ص۱۲۰. </ref>


* خداوند در آیه ۵۲ [[سوره غافر]] ظالمان را مورد سرزنش شدید قرار می‌دهد و به آن‌ها تذکر می‌دهد که در [[روز قیامت]] دیگر عذرخواهی کردن، سودی ندارد و برای آن‌ها لعنت و منزلگاه بدی مهیا شده است.<ref>سوره غافر، آیه ۵۲.</ref> [[امام صادق(ع)]] در روایتی می‌گوید اولین کسی که در [[رجعت]] از قبر بیرون می‌آید [[امام حسین(ع)]] است که با هفتاد و پنج هزار نفر برانگیخته می‌شوند و در آن روز بر طبق این آیه عذرخواهی ظالمان هیچ سودی برای آن‌ها نخواهد داشت.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۳۷.</ref>   
* خداوند در آیه ۵۲ [[سوره غافر]] ظالمان را مورد سرزنش شدید قرار می‌دهد و به آن‌ها تذکر می‌دهد که در [[روز قیامت]] دیگر عذرخواهی کردن، سودی ندارد و برای آن‌ها لعنت و منزلگاه بدی مهیا شده است.<ref>سوره غافر، آیه ۵۲.</ref> [[امام صادق(ع)]] در روایتی می‌گوید اولین کسی که در [[رجعت]] از قبر بیرون می‌آید [[امام حسین(ع)]] است که با هفتاد و پنج هزار نفر برانگیخته می‌شوند و در آن روز بر طبق این آیه عذرخواهی ظالمان هیچ سودی برای آن‌ها نخواهد داشت.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۳۷.</ref>   
Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵

ویرایش