پرش به محتوا

جابر بن عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

imported>Naimi
imported>Naimi
خط ۷۳: خط ۷۳:
جابر از [[صحابه|صحابه‌ای]] است که [[حدیث|احادیث]] فراوانی از [[پیامبر اکرم(ص)]]] نقل کرده است؛ از این رو، او را حافظ سنّت نبوی و مُکْثِر در حدیث خوانده‌اند.<ref>ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، قسم ۲، ص۱۲۷؛ ابن عبدالبرّ، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ۱۴۱۲، ج۱، ص۲۲۰.</ref> در منابع روایی و [[سیده‌نویسی|سیره]] و تاریخ، به روایات جابر استناد بسیار شده و روایات وی مورد توجه مذاهب اسلامی بوده است. جابر در حوزه احکام فقهی صاحب نظر بوده و [[فتوا]] می‌داده<ref>ر.ک: ابن قیم جوزیه، اعلام الموقعین عن رب العالمین، ج۱، ص۱۲ که از او در زمره صحابه‌هایی که تعداد متوسطی فتوا از آنها نقل شده، نام برده است.</ref> و از این رو، [[ذهبی]] <ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۱۸۹.</ref> او را [[مجتهد]] و فقیه خوانده است.
جابر از [[صحابه|صحابه‌ای]] است که [[حدیث|احادیث]] فراوانی از [[پیامبر اکرم(ص)]]] نقل کرده است؛ از این رو، او را حافظ سنّت نبوی و مُکْثِر در حدیث خوانده‌اند.<ref>ر.ک: ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، قسم ۲، ص۱۲۷؛ ابن عبدالبرّ، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، ۱۴۱۲، ج۱، ص۲۲۰.</ref> در منابع روایی و [[سیده‌نویسی|سیره]] و تاریخ، به روایات جابر استناد بسیار شده و روایات وی مورد توجه مذاهب اسلامی بوده است. جابر در حوزه احکام فقهی صاحب نظر بوده و [[فتوا]] می‌داده<ref>ر.ک: ابن قیم جوزیه، اعلام الموقعین عن رب العالمین، ج۱، ص۱۲ که از او در زمره صحابه‌هایی که تعداد متوسطی فتوا از آنها نقل شده، نام برده است.</ref> و از این رو، [[ذهبی]] <ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۱۸۹.</ref> او را [[مجتهد]] و فقیه خوانده است.


جابر چندان جویای یافتن معارف دینی بود که برای شنیدن بی‌واسطه حدیث پیامبر(ص) از یکی از صحابه، به [[شام]] سفر کرد. <ref>خطیب بغدادی، الرّحلة فی طلب الحدیث، ۱۳۹۵، ۱۳۹۵، ص۱۰۹ـ ۱۱۸؛ ابن عبدالبرّ، جامع بیان العلم و فضله و ماینبغی فی روایته و حمله، ۱۴۰۲، ص۱۵۱ـ۱۵۲.</ref> این شوق، جابر را در پایان عمر بر آن داشت که چندی مجاور خانه خدا شود تا احادیثی بشنود.<ref>رجوع کنید به ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۱۹۱.</ref> او در کار حدیث، ناقدی بصیر بود و در نقل اخبار و روایات از رقابت‌ها و تعصبات قبیله‌ای پرهیز می‌کرد. مثلاً، با آنکه [[خزرج|خزرجی]] بود، اعتراف می‌کرد که چگونه راویان خزرجی سخن پیامبر(ص) را در ستایش از داوری [[سعد بن معاذ|سعد بن مُعاذ]] درباره [[بنی‌ قریظه|بنی قُریظه]]، از آن روی که سعد رئیس [[اوس|اوسیان]] بود، تحریف کردند.<ref>ر.ک: ابن اثیر، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، ۱۴۱۷، ج۱، ص۳۷۸.</ref>
جابر چندان جویای یافتن معارف دینی بود که برای شنیدن بی‌واسطه حدیث پیامبر(ص) از یکی از صحابه، به [[شام]] سفر کرد. <ref>خطیب بغدادی، الرّحلة فی طلب الحدیث، ۱۳۹۵، ۱۳۹۵، ص۱۰۹ـ ۱۱۸؛ ابن عبدالبرّ، جامع بیان العلم و فضله و ماینبغی فی روایته و حمله، ۱۴۰۲، ص۱۵۱ـ۱۵۲.</ref> این شوق، جابر را در پایان عمر بر آن داشت که چندی مجاور خانه خدا شود تا احادیثی بشنود.<ref>رجوع کنید به ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۱۹۱.</ref> او در کار حدیث، ناقدی بصیر بود و در نقل اخبار و روایات از رقابت‌ها و تعصبات قبیله‌ای پرهیز می‌کرد. به عنوان نمونه با آنکه [[خزرج|خزرجی]] بود، اعتراف می‌کرد که چگونه راویان خزرجی سخن پیامبر(ص) را در ستایش از داوری [[سعد بن معاذ|سعد بن مُعاذ]] درباره [[بنی‌ قریظه|بنی قُریظه]]، از آن روی که سعد رئیس [[اوس|اوسیان]] بود، تحریف کردند.<ref>ر.ک: ابن اثیر، اسدالغابة فی معرفة الصحابة، ۱۴۱۷، ج۱، ص۳۷۸.</ref>


جابر افزون بر روایت‌هایی که به طور مستقیم از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده، از طریق صحابه و‌ گاهی تابعین نیز از ایشان روایت کرده است. [[علی بن ابی طالب]](ع)، [[طلحة بن عبیدالله]]، [[عمار یاسر]]، [[معاذ بن جبل]]، و [[ابو سعید خدری]] از جمله صحابه‌ای هستند که جابر از آنها روایت کرده است. <ref>ر.ک: ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۱۱، ص۲۰۸ـ۲۰۹؛ مزّی، تهذیب الکمال فی اسماءالرجال، ج۴، ص۴۴۴.</ref>
جابر افزون بر روایت‌هایی که به طور مستقیم از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده، از طریق صحابه و‌ گاهی تابعین نیز از ایشان روایت کرده است. [[علی بن ابی طالب]](ع)، [[طلحة بن عبیدالله]]، [[عمار یاسر]]، [[معاذ بن جبل]]، و [[ابو سعید خدری]] از جمله صحابه‌ای هستند که جابر از آنها روایت کرده است. <ref>ر.ک: ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ج۱۱، ص۲۰۸ـ۲۰۹؛ مزّی، تهذیب الکمال فی اسماءالرجال، ج۴، ص۴۴۴.</ref>
کاربر ناشناس