confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۸۱
ویرایش
محمدرضا حکیمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
Abbasahmadi (بحث | مشارکتها) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| تولد = ۱۳۱۴ش، [[مشهد]] | | تولد = ۱۳۱۴ش، [[مشهد]] | ||
| محل زندگی =مشهد، [[تهران]] | | محل زندگی =مشهد، [[تهران]] | ||
| وفات = [[۳۱ مرداد]] ۱۴۰۰ش/ [[۱۳ محرم]] ۱۴۴۳ق | | وفات = [[۳۱ مرداد]] [[۱۴۰۰ش]]/ [[۱۳ محرم]] ۱۴۴۳ق | ||
| محل دفن = مشهد. رواق دار الحجة | | محل دفن = مشهد. رواق دار الحجة | ||
| خویشاوندان سرشناس = | | خویشاوندان سرشناس = | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
محمدرضا حکیمی در ۱۴ فروردین<ref>[https://www.hamshahrionline.ir/news/611045 «زندگینامه: محمدرضا حکیمی (۱۳۱۴-۱۴۰۰)»]،همشهری آنلاین.</ref> در [[مشهد]] به دنیا آمد.<ref>صدریه، «پژوهشی در آثار و اندیشه‌های استاد محمدرضا حکیمی»، ص۱۳۴.</ref> او در دوازده سالگی تحصیلات حوزوی را از [[مدرسه علمیه نواب|مدرسه نواب مشهد]] آغاز کرد و در طول دوران تحصیل از اساتیدی چون ادیب نیشابوری دوم، میرزا احمد مدرس، [[مجتبی قزوینی]] (درس‌های فلسفی و الهیاتی)، [[هاشم قزوینی]]، [[سید محمدهادی میلانی]] ([[خارج فقه]] و [[اصول]])، [[آقابزرگ تهرانی]]، غلامحسین محامی بادکوبه‌ای، علی‌اکبر الهیان و اسماعیل نجومیان استفاده کرد.<ref>سلمانی آرانی، «چشمه‌سار حکم»، ص۵۳۶-۵۳۷.</ref> در سال [[سال ۱۳۸۰ هجری قمری|۱۳۸۰ق]] از آقابزرگ تهرانی [[اجازه روایت|اجازه نقل روایت]] گرفت.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/news/83781/ نادعلی‌زاده، نگاهی به زندگی و آثار استاد محمدرضا حکیمی]، پایگاه اینترنتی دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> حکیمی هم‌چنین مقداری از [[علوم غریبه]] را نزد مجتبی قزوینی <ref>[http://asriran.com/003MKu محمدرضا حکیمی از زبان خود او]، سایت عصر ایران.</ref> و [[سید ابوالحسن حافظیان|سید ابوالحسن حافظیان مشهدی]](درگذشته ۱۳۶۰ش) و برخی دیگر از استادان آموخت.<ref>سلمانی آرانی، «چشمه‌سار حکمت»، ص۵۳۷.</ref> | محمدرضا حکیمی در ۱۴ فروردین<ref>[https://www.hamshahrionline.ir/news/611045 «زندگینامه: محمدرضا حکیمی (۱۳۱۴-۱۴۰۰)»]،همشهری آنلاین.</ref> در [[مشهد]] به دنیا آمد.<ref>صدریه، «پژوهشی در آثار و اندیشه‌های استاد محمدرضا حکیمی»، ص۱۳۴.</ref> او در دوازده سالگی تحصیلات حوزوی را از [[مدرسه علمیه نواب|مدرسه نواب مشهد]] آغاز کرد و در طول دوران تحصیل از اساتیدی چون ادیب نیشابوری دوم، میرزا احمد مدرس، [[مجتبی قزوینی]] (درس‌های فلسفی و الهیاتی)، [[هاشم قزوینی]]، [[سید محمدهادی میلانی]] ([[خارج فقه]] و [[اصول]])، [[آقابزرگ تهرانی]]، غلامحسین محامی بادکوبه‌ای، علی‌اکبر الهیان و اسماعیل نجومیان استفاده کرد.<ref>سلمانی آرانی، «چشمه‌سار حکم»، ص۵۳۶-۵۳۷.</ref> در سال [[سال ۱۳۸۰ هجری قمری|۱۳۸۰ق]] از آقابزرگ تهرانی [[اجازه روایت|اجازه نقل روایت]] گرفت.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/news/83781/ نادعلی‌زاده، نگاهی به زندگی و آثار استاد محمدرضا حکیمی]، پایگاه اینترنتی دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> حکیمی هم‌چنین مقداری از [[علوم غریبه]] را نزد مجتبی قزوینی <ref>[http://asriran.com/003MKu محمدرضا حکیمی از زبان خود او]، سایت عصر ایران.</ref> و [[سید ابوالحسن حافظیان|سید ابوالحسن حافظیان مشهدی]](درگذشته ۱۳۶۰ش) و برخی دیگر از استادان آموخت.<ref>سلمانی آرانی، «چشمه‌سار حکمت»، ص۵۳۷.</ref> | ||
به نوشته [[اکبر ثبوت]]، با آنکه در دهه چهل شمسی عالمان مشهد مردم را به مراجع [[نجف]] ارجاع می‌دادند، حکیمی هوادار [[سید روح‌الله موسوی خمینی|آیت‌الله خمینی]] بود<ref>ثبوت، «یادآور سیره سلف»، ص۲۹۹.</ref> و تلاش کرد که استادش مجتبی قزوینی را با خود همراه کند.<ref>ثبوت، «یادآور سیره سلف»، ص۳۰۲.</ref> در نتیجه قزوینی با همراهی عده‌ای دیگر از علمای دینی مشهد به [[قم]] رفته و با آیت‌الله خمینی دیدار کردند. <ref>ثبوت، «یادآور سیره سلف»، ص۳۰۳.</ref> حکیمی به خاطر فعالیت‌ها و سخنانش در جلسات تحت فشار دستگاه‌های امنیتی [[حکومت پهلوی]] قرار گرفته بود.<ref>ثبوت، «یادآور سیره سلف»، ص۳۰۰.</ref> و به گفته خودش چندبار در شهرهای مختلف بازداشت و زندانی شده بود.<ref>[http://asriran.com/003MKu محمدرضا حکیمی از زبان خود او]، سایت عصر ایران.</ref> حکیمی در مشهد جلساتی با نام الغدیر دایر کرده بود و درباره [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|کتاب الغدیر]] گفتگو و سخنرانی برگزار می‌کرد.<ref>ثبوت، «یادآور سیره سلف»، ص۳۰۱.</ref> | به نوشته [[اکبر ثبوت]]، با آنکه در دهه چهل شمسی عالمان [[مشهد]] مردم را به مراجع [[نجف]] ارجاع می‌دادند، حکیمی هوادار [[سید روح‌الله موسوی خمینی|آیت‌الله خمینی]] بود<ref>ثبوت، «یادآور سیره سلف»، ص۲۹۹.</ref> و تلاش کرد که استادش مجتبی قزوینی را با خود همراه کند.<ref>ثبوت، «یادآور سیره سلف»، ص۳۰۲.</ref> در نتیجه قزوینی با همراهی عده‌ای دیگر از علمای دینی مشهد به [[قم]] رفته و با آیت‌الله خمینی دیدار کردند. <ref>ثبوت، «یادآور سیره سلف»، ص۳۰۳.</ref> حکیمی به خاطر فعالیت‌ها و سخنانش در جلسات تحت فشار دستگاه‌های امنیتی [[حکومت پهلوی]] قرار گرفته بود.<ref>ثبوت، «یادآور سیره سلف»، ص۳۰۰.</ref> و به گفته خودش چندبار در شهرهای مختلف بازداشت و زندانی شده بود.<ref>[http://asriran.com/003MKu محمدرضا حکیمی از زبان خود او]، سایت عصر ایران.</ref> حکیمی در مشهد جلساتی با نام الغدیر دایر کرده بود و درباره [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|کتاب الغدیر]] گفتگو و سخنرانی برگزار می‌کرد.<ref>ثبوت، «یادآور سیره سلف»، ص۳۰۱.</ref> | ||
[[پرونده:تمبر پستی چهره‌های ماندگار.png|بندانگشتی|300px|راست|تصویر محمدرضا حکیمی بر تمبر یادگاری چهره‌های ماندگار]] | [[پرونده:تمبر پستی چهره‌های ماندگار.png|بندانگشتی|300px|راست|تصویر محمدرضا حکیمی بر تمبر یادگاری چهره‌های ماندگار]] | ||
حکیمی در خرداد سال ۱۳۴۵ش از [[خراسان]] به [[تهران]] رفت.<ref>فیضی، فیلسوف عدالت، چاپ اول، ص۹۱.</ref> او با [[مرتضی مطهری]]<ref>فیضی، فیلسوف عدالت، چاپ اول، ص۱۰۲.</ref> و [[محمدتقی جعفری]]<ref>فیضی، فیلسوف عدالت، چاپ اول، ص۱۰۷.</ref> دوستی داشت. وی با [[علی شریعتی]] نیز از مشهد و در [[کانون حقایق اسلامی]] آشنا شده و با او ارتباط گسترده‌ای داشت.<ref>حسینی، مرزبان توحید، چاپ اول، ص۱۲۴.</ref> شریعتی در نامه‌ای به حکیمی [[وصیت]] کرده و اجازه تصحیح آثارش را داده بود.<ref>فیضی، فیلسوف عدالت، چاپ اول، ص۱۰۷؛ [https://www.ettelaat.com/?p=433608 استاد علامه محمدرضا حکیمی؛ فیلسوف عدالت]، روزنامه اطلاعات، شماره۲۷۲۵۴.</ref> ولی حکیمی از آنجا که نوشتن کتاب [[الحیاة (کتاب)|الحیاة]] را لازم‌تر می‌دانست و نیز به دلیل کثرت آثار شریعتی و هم‌چنین این که اشکالات آثار شریعتی را بنیادین نمی‌دانست، اقدام مهمی در این زمینه نکرد.<ref>[http://asriran.com/003MKu محمدرضا حکیمی از زبان خود او]، سایت عصر ایران.</ref> | حکیمی در خرداد [[سال ۱۳۴۵ش]] از [[خراسان]] به [[تهران]] رفت.<ref>فیضی، فیلسوف عدالت، چاپ اول، ص۹۱.</ref> او با [[مرتضی مطهری]]<ref>فیضی، فیلسوف عدالت، چاپ اول، ص۱۰۲.</ref> و [[محمدتقی جعفری]]<ref>فیضی، فیلسوف عدالت، چاپ اول، ص۱۰۷.</ref> دوستی داشت. وی با [[علی شریعتی]] نیز از مشهد و در [[کانون حقایق اسلامی]] آشنا شده و با او ارتباط گسترده‌ای داشت.<ref>حسینی، مرزبان توحید، چاپ اول، ص۱۲۴.</ref> شریعتی در نامه‌ای به حکیمی [[وصیت]] کرده و اجازه تصحیح آثارش را داده بود.<ref>فیضی، فیلسوف عدالت، چاپ اول، ص۱۰۷؛ [https://www.ettelaat.com/?p=433608 استاد علامه محمدرضا حکیمی؛ فیلسوف عدالت]، روزنامه اطلاعات، شماره۲۷۲۵۴.</ref> ولی حکیمی از آنجا که نوشتن کتاب [[الحیاة (کتاب)|الحیاة]] را لازم‌تر می‌دانست و نیز به دلیل کثرت آثار شریعتی و هم‌چنین این که اشکالات آثار شریعتی را بنیادین نمی‌دانست، اقدام مهمی در این زمینه نکرد.<ref>[http://asriran.com/003MKu محمدرضا حکیمی از زبان خود او]، سایت عصر ایران.</ref> | ||
حکیمی نویسندگی را از جوانی آغاز کرد و قدیمی‌ترین متن منتشر شده او مقاله‌ای است درباره [[واقعه غدیر|غدیر]] که در ۱۳۴۰ش در نامه آستان قدس منتشر شد.<ref>[http://ensani.ir/fa/article/261929/ حکیمی، حقیقت غدیر، ۱۳۴۰ش.]</ref> محمد اسفندیاری، نویسنده و پژوهشگر تاریخ اسلام، حکیمی را نویسنده‌ای صاحب سبک<ref>اسفندیاری، «قهرمان تکتاز رمانتیسم»، ص۱۱۱.</ref> و یکی از بیست نویسنده برتر در نثر فارسی می‌داند.<ref>اسفندیاری، «قهرمان تکتاز رمانتیسم»، ص۱۱۰.</ref> | حکیمی نویسندگی را از جوانی آغاز کرد و قدیمی‌ترین متن منتشر شده او مقاله‌ای است درباره [[واقعه غدیر|غدیر]] که در ۱۳۴۰ش در نامه آستان قدس منتشر شد.<ref>[http://ensani.ir/fa/article/261929/ حکیمی، حقیقت غدیر، ۱۳۴۰ش.]</ref> محمد اسفندیاری، نویسنده و پژوهشگر تاریخ اسلام، حکیمی را نویسنده‌ای صاحب سبک<ref>اسفندیاری، «قهرمان تکتاز رمانتیسم»، ص۱۱۱.</ref> و یکی از بیست نویسنده برتر در نثر فارسی می‌داند.<ref>اسفندیاری، «قهرمان تکتاز رمانتیسم»، ص۱۱۰.</ref> | ||