بیعت: تفاوت میان نسخه‌ها

[[بیعت رضوان]] یا شجره نیز در [[سال ششم هجری]] در [[حدیبیه]] صورت گرفت.<ref>ابن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۶۳۲ - ۶۳۳</ref> در آیات ۱۰ و ۱۸ [[سوره فتح]]، از این بیعت سخن رفته و در [[آیه]] ۱۰ بیعت با پیامبر(ص)، بیعت با خداوند خوانده شده و ضمن نکوهش بیعت‌شکنی (نَکْث)، برای وفاکنندگان به عهد و بیعت، پاداش [[آخرت|اخروی]] مقرر شده است. در آیه ۱۸، با اعلام رضایت الهی از آن بیعت، به مؤمنانِ بیعت کننده وعده پیروزی نزدیک داده شده است.

مشهورترین قول آن است که ابتدا پیامبر دست خود را در تشت آبی قرار می‌داد و مفاد بیعت را بیان می‌کرد و سپس زنان با قرار دادن دست خود در تشت آن را می‌پذیرفتند. <ref>تاریخ طبری، ج۳، ص۶۲؛ جامع البیان، ج۲۸، ص۵۱؛ تفسیر قمی، ج۲، ص۳۶۴؛ المغازی، ج۲، ص۸۵۱؛ روض الجنان، ج۱۹، ص۱۶۹</ref> در روایاتی دیگر آمده است که بیعت زنان با دست دادن از روی لباس انجام می‌شده است<ref>زمخشری، الکشاف، ذیل [[آیه]] ۱۲ سوره ممتحنه</ref>. همچنین بنابر برخی احادیث،‌گاه بیعت زنان با آن حضرت صرفاً به صورت کلامی و لفظی بوده است<ref>کتانی، نظام الحکومة النبّویةج ۱، ص۲۲۲</ref>. علاوه بر اینها، صورتهای دیگری نیز برای بیعت زنان در برخی احادیث ذکر شده است.<ref> مفید، الارشاد، ص۶۳</ref> به نوشته قاسمی<ref>قاسمی، نظام الحکم فی الشریعه و التاریخ الاسلامی، ج۱، ص۲۷۷- ۲۷۸</ref> جز چند بیعت زنان که در زمان پیامبر(ص) انجام گرفته از جمله [[بیعت دوم عقبه]]، [[بیعت رضوان]] و [[فتح مکه]]-،<ref>ابن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۳۶۱-۳۶۶</ref> گزارشی درباره بیعت زنان با خلفا و حکّام وجود ندارد و ظاهراً در ادوار بعد بیعت به مردان اختصاص داشته است.