بیعت: تفاوت میان نسخه‌ها

نخستین بیعت در [[سیره نبوی]]، بیعتِ [[حضرت علی]](ع) و [[خدیجه]](س) با آن حضرت پس از قبول [[اسلام]] است<ref>مجلسی، بحار، ج۶۵، ص۳۹۲و ۳۹۳؛ </ref>. با وجود این، [[ابن شهرآشوب]]<ref>ابن شهرآشوب، مناقب، ج۲، ص۲۱، ۲۴</ref> نخستین بیعت را در تاریخ اسلام «[[بیعت عشیره]]» دانسته که در سال سوم [[بعثت]] در «[[یوم الدار|یوم الدّار]]» صورت گرفت. در این روز، [[رسول اکرم]](ص) به فرمان الهی خواستار پذیرش [[اسلام]] و بیعت از سوی [[بنی هاشم]] شد و به موجب احادیث [[شیعه]] و [[اهل سنت]]، تنها حضرت [[علی(ع)]]، که کم سن‌ترین فرد خاندان بود، با پیامبر(ص) بیعت کرد.<ref>ابن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۳۱۹-۳۲۱</ref>

[[بیعت رضوان]] یا شجره نیز در سال ششم [[هجرت]] در [[حدیبیه]] صورت گرفت.<ref>ابن جریر، تاریخ طبری، ج۲، ص۶۳۲ - ۶۳۳</ref> در آیات ۱۰ و ۱۸ [[سوره فتح]]، از این بیعت سخن رفته و در [[آیه]] ۱۰ بیعت با پیامبر(ص)، بیعت با خداوند خوانده شده و ضمن نکوهش بیعت‌شکنی (نَکْث)، برای وفاکنندگان به عهد و بیعت، پاداش [[آخرت|اخروی]] مقرر شده است. در آیه ۱۸، با اعلام رضایت الهی از آن بیعت، به مؤمنانِ بیعت کننده وعده پیروزی نزدیک داده شده است.