پرش به محتوا

سال ۲۲۵ هجری قمری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی شیعه
Salar (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Salar (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۲: خط ۵۲:
'''سال ۲۲۵ هجری قمری''' دویست و بیست و پنجمین سال از [[سال هجری قمری|سال‌شمار هجری قمری]]، مصادف با سال ۲۱۸ و ۲۱۹ هجری شمسی و همزمان با [[امامت]] [[امام هادی علیه‌السلام|امام هادی(ع)]] است.
'''سال ۲۲۵ هجری قمری''' دویست و بیست و پنجمین سال از [[سال هجری قمری|سال‌شمار هجری قمری]]، مصادف با سال ۲۱۸ و ۲۱۹ هجری شمسی و همزمان با [[امامت]] [[امام هادی علیه‌السلام|امام هادی(ع)]] است.


سال ۲۲۵ق هشتمین سال [[خلافت]] [[معتصم عباسی]] ‌بود. کشته شدن مازیار بن قارن، حاکم [[طبرستان]]، به دستور معتصم و تولد [[محمد بن جریر بن یزید طبری]]، صاحب [[تفسیر طبری|تفسیر]] و [[تاریخ طبری]] از دیگر رویدادهای این سال است.
سال ۲۲۵ق هشتمین سال [[خلافت]] [[معتصم عباسی]] ‌بود. کشته شدن مازیار بن قارن، حاکم بخشی از [[طبرستان]]، به دستور معتصم و تولد [[محمد بن جریر بن یزید طبری]]، صاحب [[تفسیر طبری|تفسیر]] و [[تاریخ طبری]] از دیگر رویدادهای این سال است.


==معرفی==
==معرفی==

نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۲

سال ۲۲۵ هجری قمری
 
امامت
امامت امام هادی(ع)
حکومت‌های سرزمین‌های اسلامی
خلیفه عباسی در عراقمعتصم عباسی
در اِفریقیه (تقریبا برابر با تونس)اغلب بن ابراهیم اغلبی
ادریسیان در مغربعلی بن محمد ادریسی
در اندلسعبدالرحمن بن حکم اموی
باوندیان در طبرستانمازیار بن قارن باوندی
در مصرمالک بن نصر
در خراسانعبدالله بن طاهر ذو الیمینین
تولدها و وفات‌ها
تولد محمد بن جریر بن یزید طبری، صاحب تفسیر و تاریخ طبری


سال ۲۲۵ هجری قمری دویست و بیست و پنجمین سال از سال‌شمار هجری قمری، مصادف با سال ۲۱۸ و ۲۱۹ هجری شمسی و همزمان با امامت امام هادی(ع) است.

سال ۲۲۵ق هشتمین سال خلافت معتصم عباسی ‌بود. کشته شدن مازیار بن قارن، حاکم بخشی از طبرستان، به دستور معتصم و تولد محمد بن جریر بن یزید طبری، صاحب تفسیر و تاریخ طبری از دیگر رویدادهای این سال است.

معرفی

روز نخست سال ۲۲۵ هجری قمری، یعنی چهار‌شنبه، ۱ محرم، مصادف بود با ۲۵ آبان سال ۲۱۸ هجری شمسی و ۱۶ نوامبر سال ۸۳۹ میلادی. روز پایانی این سال، یعنی شنبه، ۲۹ ذی‌الحجه نیز برابر است با ۱۳ آبان سال ۲۱۹ هجری شمسی و ۳ نوامبر سال ۸۴۰ میلادی.[۱]

این سال مصادف با دوران امامت امام هادی(ع)، پیشوای دهم شیعیان (امامت: ۲۲۰-۲۵۴ق) و خلافت معتصم عباسی، هشتمین خلیفه از سلسله عباسیان در عراق (حکومت: ۲۱۸-۲۲۷ق) ‌بود.[۲]

رویدادها

برخی از رویدادهای سال ۲۲۵ق، در ممالک اسلامی‌عبارتند از:

  • وقوع زمین‌لرزه بزرگی در اهواز، که چندین روز ادامه یافت.[۳]
  • افشین، از سرداران سپاه معتصم، به اتهام خیانت، به دستور خلیفه زندانی شد. مازیار که به تحریک افشین شورش کرده بود، پس از دستگیری نقشه افشین را برای رسیدن به حکومت خراسان فاش نمود.[۴]

وقایع نظامی

  • در طبرستان (مازندران): عبدالله بن طاهر، امیر خراسان، قیام مازیار، حاکم بخشی از طبرستان از ساری تا آمل، را سرکوب کرد و پس از دستگیری، او را به نزد معتصم فرستاد.[۵]

تولدها

درگذشت‌ها

  • مازیار بن قارن باوندی: وی در زمان حکومت معتصم، در طبرستان قیام کرد و در منطقه فَریم اعلام حکومت کرد. او با بابک خرمدین که در آذربایجان قیام کرده بود، مکاتبه می‌کرد و به او وعده پیروزی می‌داد. مازیار سرانجام پس از شکست، در سال ۲۲۵ق به دستور معتصم کشته شد.[۷]
  • علی بن محمد مدائنی، از مورخان بزرگ اهل سنت.[۸]

پانویس

الگوی پانویس غیرفعال شده است. لطفا از الگوی پانوشت استفاده شود

منابع

  • ابن تغری بردی‌، جمال‌الدین یوسف، النجوم الزاهرة فی ملوک مصر و القاهرة، قاهره، وزارة الثقافة و الإرشاد القومی. المؤسسة المصریة العامة، ۱۳۹۲ق.
  • ترمانینی، عبدالسلام، دایرة المعارف تاریخی رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه جمعی از پژوهشگران زیر نظر علیرضا واسعی، قم، پژوهشگاه فرهنگ و علوم اسلامی،‌ چاپ دوم، ۱۳۸۷ش.
  • سایت باحساب.
  • شهابی، علی اکبر، احوال و آثار محمد بن جریر طبری، تهران، اساطیر، چاپ چهارم، ۱۳۷۵ش.
  • طبرسی، فضل بن حسن، إعلام الوری بأعلام الهدی، قم، موسسه آل البیت علیهم السلام لإحیاء التراث، چاپ اول، ۱۴۱۷ق.
  • طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، تاریخ الأمم و الملوک، بیروت، بی‌نا، بی‌تا.
  • ابن الندیم، محمد بن إسحاق، الفهرست، بیروت، دار المعرفة، ۱۴۱۷ق.
  1. «تبدیل تاریخ»، باحساب.
  2. طبرسی، إعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۰۹.
  3. ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۴۹۳.
  4. طبری، تاریخ طبری، بی‌تا، ج۹، ص۸۰-۱۰۴.
  5. ابن تغری بردی‌، النجوم الزاهرة، ۱۳۹۲ق، ج۲، ص۲۴۳.
  6. شهابی، احوال و آثار محمد بن جریر طبری، ۱۳۷۵ش، ص۲.
  7. طبری، تاریخ طبری، بی‌تا، ج۹، ص۱۰۴.
  8. ابن الندیم، الفهرست، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۴۷.