هاشم بن عبدمناف: تفاوت میان نسخه‌ها

ظاهرا هاشم بنیان گذار این رسم بوده است که هر تاجر قریشی، سودش را با یک فقیر تقسیم کند. با این سیاست همۀ فقیران، مانند اغنیا، توانگر شدند. این سیاست تا ظهور اسلام ادامه داشت. در نتیجه، در میان قبایل عرب هیچ قبیله‌ای مانند قریش متمکن و عزیز نبود.<ref>رجوع کنید به فخر رازی، التفسیر الکبیر، ج۳۲، ص۱۰۰؛ حقی بروسوی، تفسیر روح البیان، ج۱۰، ص۵۱۹</ref> قریشیان با رهنمودهای هاشم و همکاری با او از زندگی راحتی برخوردار شدند.<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۵، ص۲۰۲</ref> هاشم عامل اساسی شوکت و عظمت و امنیت خاطر مردم قریش بود و آنان به او بسیار وابسته بودند، به حدی که وقتی درگذشت، نگران بودند که دیگر قبایل عرب بر آنان چیره شوند.<ref>یعقوبی، تاریخ، ج۱، ص۲۴۴</ref>

هاشم برادرش، مُطّلب، را وصی خود قرار داده بود و بعدها [[بنی هاشم]] و [[بنی مطلب]] همواره متحد بودند.<ref>ابن سعد، الطبقات، ج۱، ص۷۹</ref>

[[رده:بنی‌هاشم]]

[[رده:اجداد پیامبر]]