Automoderated users، confirmed، templateeditor
۳۱۷
ویرایش
الباب الحادی عشر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''اَلْبابُ الْحادی عَشَر'''، باب یازدهم از ''[[منهاج الصّالح فی مختصر المصباح]]'' و از کتاب‌های [[ | '''اَلْبابُ الْحادی عَشَر'''، باب یازدهم از ''[[منهاج الصّالح فی مختصر المصباح]]'' و از کتاب‌های [[کلام اسلامی|کلامی]] و آموزشی در [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه شیعی]]، اثر [[علامه حلی|علامه حلّی]] و در اثبات اصول عقاید شیعه. در فصل هفتم این اثر که در باب [[معاد]] است، مباحثی درباره [[توبه]] و [[امر به معروف و نهی از منکر]] نیز بیان شده است. | ||
بیش از ۲۰ شرح بر این کتاب نوشته شده که شرح [[فاضل مقداد]] <small>(متوفی ۸۲۶ق)</small> به نام ''[[النافع یوم الحشر فی شرح باب حادی عشر|النافع یوم الحشر]]'' در میان آنها اهمیت بیشتری دارد. کتاب باب حادی عشر و شرح فاضل مقداد بر آن، چندین بار به فارسی ترجمه شده‌اند. | بیش از ۲۰ شرح بر این کتاب نوشته شده که شرح [[مقداد بن عبدالله حلی|فاضل مقداد]] <small>(متوفی ۸۲۶ق)</small> به نام ''[[النافع یوم الحشر فی شرح باب حادی عشر|النافع یوم الحشر]]'' در میان آنها اهمیت بیشتری دارد. کتاب باب حادی عشر و شرح فاضل مقداد بر آن، چندین بار به [[زبان فارسی|فارسی]] ترجمه شده‌اند. | ||
== نویسنده == | == نویسنده == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== معرفی کتاب == | == معرفی کتاب == | ||
[[علامه حلی]] به خواهش وزیر [[محمد بن محمد قوهدی]] کتاب [[منهاج الصالح فی مختصر المصباح]] را نوشت و در آن [[مصباح المتهجد|مصباح المُتَهَجِّد]] اثر [[شیخ طوسی]] (متوفی ۴۶۰ق) را که در ادعیه و عبادات است خلاصه کرد. | [[علامه حلی]] به خواهش وزیر [[محمد بن محمد قوهدی]] کتاب [[منهاج الصالح فی مختصر المصباح]] را نوشت و در آن [[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح المُتَهَجِّد]] اثر [[شیخ طوسی]] (متوفی ۴۶۰ق) را که در ادعیه و عبادات است خلاصه کرد. | ||
وی تلخیص خود را در ۱۰ باب نگاشته و سپس از جهت آنکه شناخت عبادت و دعا، فرعِ شناخت معبود و مدعو است و صحت عبادت بستگی به صحت اعتقاد و ایمان دارد بابی به نام باب یازدهم (الباب الحادی عشر)، در شناخت [[اصول دین]] به آن افزوده است. | وی تلخیص خود را در ۱۰ باب نگاشته و سپس از جهت آنکه شناخت عبادت و دعا، فرعِ شناخت معبود و مدعو است و صحت عبادت بستگی به صحت اعتقاد و ایمان دارد بابی به نام باب یازدهم (الباب الحادی عشر)، در شناخت [[اصول دین]] به آن افزوده است. | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
شناخت خدا و صفات ثبوتیه و سلبیه او و آنچه بر او صحیح و از او ممتنع است، و شناخت [[نبوت]] و [[امامت]] و [[معاد]]. وی این باب را در هفت فصل قرار داده است: | شناخت خدا و صفات ثبوتیه و سلبیه او و آنچه بر او صحیح و از او ممتنع است، و شناخت [[نبوت]] و [[امامت]] و [[معاد]]. وی این باب را در هفت فصل قرار داده است: | ||
#'''فصل اول''' در اثبات [[واجب الوجود]]؛ | #'''فصل اول''' در اثبات [[واجب الوجود]]؛ | ||
#'''فصل دوم''' در [[صفات ثبوتیه]] او که عبارت است از قدرت و اختیار، علم، حیات، اراده و کراهت، ادراک، قدیم و ازلی وباقی وابدی بودن او، تکلم، صدق؛ | #'''فصل دوم''' در [[صفات جمال و جلال الهی|صفات ثبوتیه]] او که عبارت است از قدرت و اختیار، علم، حیات، اراده و کراهت، ادراک، قدیم و ازلی وباقی وابدی بودن او، تکلم، صدق؛ | ||
#'''فصل سوم''' در [[صفات سلبیه]] او که عبارت است از مرکب نبودن، جسم و عرض و جوهر نبودن، لذت و الم نداشتن، متحد به چیزی نشدن، محل حوادث نبودن، رؤیت بصری نداشتن، شریک نداشتن، از معانی و احوال به دور بودن؛ | #'''فصل سوم''' در [[صفات جمال و جلال الهی|صفات سلبیه]] او که عبارت است از مرکب نبودن، جسم و عرض و جوهر نبودن، لذت و الم نداشتن، متحد به چیزی نشدن، محل حوادث نبودن، رؤیت بصری نداشتن، شریک نداشتن، از معانی و احوال به دور بودن؛ | ||
#'''فصل چهارم''' در عدل که [[جبر و اختیار|اختیار]] بشر و استحاله قبح بر خداوند و لطف او را به اثبات می‌رساند؛ | #'''فصل چهارم''' در عدل که [[جبر و اختیار|اختیار]] بشر و استحاله قبح بر خداوند و لطف او را به اثبات می‌رساند؛ | ||
#'''فصل پنجم''' در نبوت که پس از تعریف واژه «نبی» به اثبات نبوّتِ [[پیامبر اسلام]](ص) و وجوب [[عصمت]] او و اینکه او فاضلترین مردمان بوده و از دنائت پدران و ناپاکی مادران و رذائلِ خُلقی و عیوبِ خَلقی برکنار است می‌پردازد؛ | #'''فصل پنجم''' در نبوت که پس از تعریف واژه «نبی» به اثبات نبوّتِ [[پیامبر اسلام]](ص) و وجوب [[عصمت]] او و اینکه او فاضلترین مردمان بوده و از دنائت پدران و ناپاکی مادران و رذائلِ خُلقی و عیوبِ خَلقی برکنار است می‌پردازد؛ | ||
#'''فصل ششم''' در [[امامت]] (ریاست عامه در امور دنیا و دین برای یک شخص به عنوان نیابت از پیغمبر) که آن را عقلاً واجب می‌داند و بیان می‌کند که امام باید معصوم و منصوصٌ علیه و فاضلترین مردمان باشد. سپس از راههای عقلی و نقلی به ذکر امامت بلافصل [[علی بن ابی طالب]](ع) پس از پیغمبر(ص) می‌پردازد؛ | #'''فصل ششم''' در [[امامت]] (ریاست عامه در امور دنیا و دین برای یک شخص به عنوان نیابت از پیغمبر) که آن را عقلاً واجب می‌داند و بیان می‌کند که امام باید معصوم و منصوصٌ علیه و فاضلترین مردمان باشد. سپس از راههای عقلی و نقلی به ذکر امامت بلافصل [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابی طالب]](ع) پس از پیغمبر(ص) می‌پردازد؛ | ||
#'''فصل هفتم''' در معاد که آن را از طریق عقلی ثابت می‌کند و سپس آیاتی را که بر آن دلالت دارد شرح می‌دهد؛ در این فصل مسئله ثواب و عقاب و [[توبه]] و [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] بیان شده است. | #'''فصل هفتم''' در معاد که آن را از طریق عقلی ثابت می‌کند و سپس آیاتی را که بر آن دلالت دارد شرح می‌دهد؛ در این فصل مسئله ثواب و عقاب و [[توبه]] و [[امر به معروف]] و [[نهی از منکر]] بیان شده است. | ||