الباب الحادی عشر (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابومنصور جمال‌الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی''' (۶۴۸-۷۲۶ قمری) معروف به '''علامه حلّی'''، از [[:رده:علمای شیعه قرن۸(قمری)|علمای شیعه قرن هشتم قمری]] است. مناظرات و آثار او موجب گرایش [[اولجایتو|سلطان محمد خدا بنده]] به [[تشیع]] و رواج مذهب شیعه در ایران گردید. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم [[فقه]]، [[اصول]]، [[کلام|عقاید]]، فلسفه، منطق، [[دعا]] و... است از جمله [[تبصرة المتعلمین فی احکام الدین]]، [[کشف المراد]]، [[نهج الحق و کشف الصدق]]، باب حادی عشر، [[خلاصة الاقوال فی معرفة الرجال]]، [[الجوهر النضید]]. او نخستین کسی بود که به علت فضل و دانش بسیارش با لقب [[آیت الله]] خوانده شد.{{مدرک}}