کاربر ناشناس
احادیث طینت: تفاوت میان نسخهها
جز
اصلاح یاء و کاف عربی
imported>Hasaninasab جز (اصلاح یاء و کاف عربی) |
|||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
== معرفی، متن و ترجمه == | == معرفی، متن و ترجمه == | ||
احادیث طینت مجموعه روایاتی است که ماده اولیه آفرینش انسانها را یکسان نمیداند و به آفرینش انسانهای [[مؤمن]] از مادهای خوشبو و خوشایند با عنوان طینت علیین و خلقت انسانها [[کافر]] از مادهای بدبو و ناخوشایند به نام طینت سجین اشاره دارد.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۷-۴۸.</ref> این سلسله [[روایات]] با مضامین متفاوتی مانند خلقت از نور و ظلمت یا [[بهشت]] و [[جهنم]] در بسیاری از کتب حدیثی [[شیعه]] از جمله [[کتاب المحاسن]] (باب خلق | احادیث طینت مجموعه روایاتی است که ماده اولیه آفرینش انسانها را یکسان نمیداند و به آفرینش انسانهای [[مؤمن]] از مادهای خوشبو و خوشایند با عنوان طینت علیین و خلقت انسانها [[کافر]] از مادهای بدبو و ناخوشایند به نام طینت سجین اشاره دارد.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۷-۴۸.</ref> این سلسله [[روایات]] با مضامین متفاوتی مانند خلقت از نور و ظلمت یا [[بهشت]] و [[جهنم]] در بسیاری از کتب حدیثی [[شیعه]] از جمله [[کتاب المحاسن]] (باب خلق المؤمن من علییین) اثر [[احمد بن محمد برقی]]،<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۱۳۲-۱۳۵ و ۲۸۲-۲۸۳.</ref> [[الکافی]] (کتاب الایمان و الکفر) اثر [[محمد بن یعقوب کلینی]]،<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲-۷.</ref> [[علل الشرایع]] (باب عله الطبایع و ...) نوشته [[شیخ صدوق]]<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۸۲-۸۴ و۱۱۶-۱۱۷.</ref> و [[بحارالانوار]] (کتاب العدل و المعاد) اثر [[محمدباقر مجلسی]]<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵، ۱۵۲-۱۶۱.</ref> آمده است. در برخی از منابع [[اهل سنت]] نیز در موارد معدودی به نقل احادیث طینت پرداخته شده است.<ref>طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۵۰؛ ابن ابیحاتم، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۶۲۷؛ سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۵.</ref> | ||
روایات طینت را به چند دسته تقسیم کردهاند؛ دسته اول به خلقت [[پیامبران]]، [[امامان]] و | روایات طینت را به چند دسته تقسیم کردهاند؛ دسته اول به خلقت [[پیامبران]]، [[امامان]] و مؤمنان از طینت علیین و کافران از طینت سجین اشاره کرده است. دسته دیگری از روایات حاکی از اختلاط و امتزاج طینتها است و دستهای دیگر به خروج ذرات [[اصحاب یمین]] و [[اصحاب شمال]] از طینت اولیه اشاره دارد.<ref>کریمی و داوری، «تحلیل احادیث طینت از منظر فقه الحدیث»، ص۶۷-۶۸؛ رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۹-۵۲.</ref> در ادامه به برخی از این روایات اشاره میشود: | ||
* [[ابوحمزه ثمالی]] از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام محمد باقر(ع)]] نقل کرده است: إِنَّ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ خَلَقَنَا مِنْ أَعْلَى | * [[ابوحمزه ثمالی]] از [[امام محمد باقر علیهالسلام|امام محمد باقر(ع)]] نقل کرده است: إِنَّ اللَّهَ جَلَّ وَ عَزَّ خَلَقَنَا مِنْ أَعْلَى عِلِّیِّینَ وَ خَلَقَ قُلُوبَ شِیعَتِنَا مِمَّا خَلَقَنَا مِنْهُ ... وَ خَلَقَ عَدُوَّنَا مِنْ سِجِّینٍ وَ خَلَقَ قُلُوبَ شِیعَتِهِمْ مِمَّا خَلَقَهُمْ مِنْهُ ...<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴؛ برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۱۳۲.</ref> بدرستى که خداى عزّ و جلّ آفریده است ما را از علّیّین و آفریده است دلهاى پیروان ما را از آنچه آفریده است ما را از آن، ... و آفریده است دشمن ما را از سجّین، و آفریده است دلهاى پیروان ایشان را از آنچه آفریده است ایشان را از آن... <ref>آقا جمال خوانساری، شرح غرر الحکم و درر الکلم، ۱۳۶۶ش، ج۶، ص۵۱۹.</ref> | ||
* إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ | * إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ النَّبِیِّینَ مِنْ طِینَةِ عِلِّیِّینَ قُلُوبَهُمْ وَ أَبْدَانَهُمْ وَ خَلَقَ قُلُوبَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْ تِلْکَ الطِّینَةِ وَ جَعَلَ خَلْقَ أَبْدَانِ الْمُؤْمِنِینَ مِنْ دُونِ ذَلِکَ وَ خَلَقَ الْکُفَّارَ مِنْ طِینَةِ سِجِّینٍ قُلُوبَهُمْ وَ أَبْدَانَهُمْ فَخَلَطَ بَیْنَ الطِّینَتَیْنِ- فَمِنْ هَذَا یَلِدُ الْمُؤْمِنُ الْکَافِرَ وَ یَلِدُ الْکَافِرُ الْمُؤْمِنَ وَ مِنْ هَاهُنَا یُصِیبُ الْمُؤْمِنُ السَّیِّئَةَ وَ مِنْ هَاهُنَا یُصِیبُ الْکَافِرُ الْحَسَنَة...<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲؛ صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۸۲.</ref> خداوند تبارک و تعالى دلها و بدنهاى پیامبران را از طینت علیّین آفرید و دلهاى اهل ایمان را از همین طینت ایجاد کرد و بدنهایشان را از غیر آن آفرید و دلها و بدنهاى کفّار را از طینت سجّین خلق کرد، پس این دو طینت را به هم آمیخت لذا از مؤمن کافر و از کافر مؤمن متولد شده و نیز مؤمن مرتکب کار بد و کافر اتیان به عمل نیک مىکند...<ref>صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۰ش، ج۱، ص۱۱۶.</ref> | ||
* [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]]: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ الْمُؤْمِنَ مِنْ | * [[امام صادق علیهالسلام|امام صادق(ع)]]: إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ الْمُؤْمِنَ مِنْ طِینَةِ الْجَنَّةِ وَ خَلَقَ الْکَافِرَ مِنْ طِینَةِ النَّار...<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۳؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۴، ص۸۲.</ref> بدرستى که خداى که بلند مرتبه است آفریده مؤمن را از طینت بهشت و آفریده کافر را از طینت جهنّم...<ref>آقا جمال خوانساری، شرح غرر الحکم و درر الکلم، ۱۳۶۶ش، ج۶، ص۵۱۴.</ref> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
بر اساس برخی از روایات طینت، انسانها به دو دسته [[مؤمن]] و [[کافر]] تقسیم میشوند که آفرینش مؤمنان از طینت پیامبران و ائمه(ع) (طینت علیین و بهشت) است و کفار از طینت آتش یا سجین خلق شدهاند. در تقسیمبندی دیگری، طینات به سه دسته مؤمن، [[ناصبی]] و مستضعف تقسیم شدهاند؛ دسته اول طینت انبیاء و مؤمنان البته با این تفاوت که طینت انبیا، طینت برگزیده و طینت | بر اساس برخی از روایات طینت، انسانها به دو دسته [[مؤمن]] و [[کافر]] تقسیم میشوند که آفرینش مؤمنان از طینت پیامبران و ائمه(ع) (طینت علیین و بهشت) است و کفار از طینت آتش یا سجین خلق شدهاند. در تقسیمبندی دیگری، طینات به سه دسته مؤمن، [[ناصبی]] و مستضعف تقسیم شدهاند؛ دسته اول طینت انبیاء و مؤمنان البته با این تفاوت که طینت انبیا، طینت برگزیده و طینت مؤمنان فرع آن (طین لازب) است. دسته دوم طینت ناصب است که از «حمإ مسنون» خلق شده و طینت مستضعفان از «تراب» آفریده شده است. بر اساس این روایات به دلیل یکی بودن طینت [[ائمه(ع)]] و [[شیعیان]]، قلوب آنها به ائمه(ع) گرایش دارد و در مقابل قلوب کافران به دشمنان [[اهل بیت(ع)]] متمایل است.<ref>رضوانی و ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، ص۴۷-۴۸؛ غلامی و ذاکری، «طینت و عدل الهی»، ص۱۱۲-۱۱۴.</ref> | ||
دسته دیگری از روایات طینت از اختلاط میان طینت مؤمن و کافر حکایت دارد؛ با این توضیح که خداوند پس از اینکه طینت علیین و طینت سجین را خلق کرد، آن دو را با هم آمیخت؛ به همین دلیل است که مؤمن گاه مرتکب [[گناه]] میشود و کافر نیز مواقعی کارهای نیک انجام میدهد و اینکه در نهایت تمام اعمال بد مؤمن به سنخ کافر ملحق میشود و تمام اعمال نی کافر نیز به سنخ مؤمن باز خواهد گشت.<ref>کریمی و داوری، «تحلیل احادیث طینت از منظر فقه الحدیث»، ص۶۷-۶۸.</ref> | دسته دیگری از روایات طینت از اختلاط میان طینت مؤمن و کافر حکایت دارد؛ با این توضیح که خداوند پس از اینکه طینت علیین و طینت سجین را خلق کرد، آن دو را با هم آمیخت؛ به همین دلیل است که مؤمن گاه مرتکب [[گناه]] میشود و کافر نیز مواقعی کارهای نیک انجام میدهد و اینکه در نهایت تمام اعمال بد مؤمن به سنخ کافر ملحق میشود و تمام اعمال نی کافر نیز به سنخ مؤمن باز خواهد گشت.<ref>کریمی و داوری، «تحلیل احادیث طینت از منظر فقه الحدیث»، ص۶۷-۶۸.</ref> | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
=== دیدگاههای حذفی === | === دیدگاههای حذفی === | ||
* برخی از جمله [[علامه شعرانی]] در تعلیقه خود بر [[شرح اصول کافی مازندرانی]] با این اعتقاد است که احادیث طینت با [[اصول مذهب|اصول مذهب امامیه]] همچون [[عدل]] و [[قاعده لطف]] و نیز روایاتی که در باب [[فطرت]] صادر شده مخالف هستند، باید کنار گذاشته شود و در خور استناد نیستند.<ref> مازندرانی، شرح اصول کافی، ۱۴۲۹ق، ج۸، ص۴-۵.</ref> | * برخی از جمله [[علامه شعرانی]] در تعلیقه خود بر [[شرح اصول کافی مازندرانی]] با این اعتقاد است که احادیث طینت با [[اصول مذهب|اصول مذهب امامیه]] همچون [[عدل]] و [[قاعده لطف]] و نیز روایاتی که در باب [[فطرت]] صادر شده مخالف هستند، باید کنار گذاشته شود و در خور استناد نیستند.<ref> مازندرانی، شرح اصول کافی، ۱۴۲۹ق، ج۸، ص۴-۵.</ref> | ||
* عدهای نیز این روایات را [[جعل | * عدهای نیز این روایات را [[جعل حدیث|ساخته و پرداخته]] [[غالیان]] برای نشان دادن تفاوت آفرینش ائمه(ع) با سایر انسانها میدانند؛ بنابراین به خاطر ضعف سند باید کنار گذاشته شود.<ref>مدرسی طباطبایی، مکتب در فرآیند تکامل، ۱۳۸۹ش، ص۷۰.</ref> | ||
* [[تقیه|تقیهای]] بودن روایات طینت نیز باور برخی از پژوهشگران است. طبق این دیدگاه چون ظاهر روایات دلالت بر [[جبر]] دارد احتمال دادهاند که [[امامان شیعه(ع)]] این روایات را برای حفظ جان [[شیعیان]] در فضای اختناق حکومت صادر کردهاند.<ref>شبر، مصابیح الانوار، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۶.</ref> | * [[تقیه|تقیهای]] بودن روایات طینت نیز باور برخی از پژوهشگران است. طبق این دیدگاه چون ظاهر روایات دلالت بر [[جبر]] دارد احتمال دادهاند که [[امامان شیعه(ع)]] این روایات را برای حفظ جان [[شیعیان]] در فضای اختناق حکومت صادر کردهاند.<ref>شبر، مصابیح الانوار، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۳۶.</ref> | ||
===دیدگاه سکوت=== | ===دیدگاه سکوت=== | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
==تکنگاری== | ==تکنگاری== | ||
* شرح احادیث طینت:[[آقا جمال خوانساری]] در این کتاب که به زبان فارسی تألیف شده به بحث و بررسی ده حدیث از احادیث طینت میپردازد. این کتاب به اهتمام عبدالله نورانی و توسط نهضت زنان مسلمان در سال ۱۳۵۹ شمسی به چاپ رسیده است.<ref>خوانساری، شرح احادیث طینت، ۱۳۵۹ش، ص۳.</ref> وی دلیل تألیف این کتاب را در کجفهی از روایات طینت ذکر کرده است و ضمن پذیرش صدور این روایات چنین میگوید: «چون برخی از اخبا صدق آثار در باب طینت | * شرح احادیث طینت:[[آقا جمال خوانساری]] در این کتاب که به زبان فارسی تألیف شده به بحث و بررسی ده حدیث از احادیث طینت میپردازد. این کتاب به اهتمام عبدالله نورانی و توسط نهضت زنان مسلمان در سال ۱۳۵۹ شمسی به چاپ رسیده است.<ref>خوانساری، شرح احادیث طینت، ۱۳۵۹ش، ص۳.</ref> وی دلیل تألیف این کتاب را در کجفهی از روایات طینت ذکر کرده است و ضمن پذیرش صدور این روایات چنین میگوید: «چون برخی از اخبا صدق آثار در باب طینت مؤمنین و کفار به طریقی روایت شده که شاید بعضى از قاصرفهمان بىخبر و ظاهربینان، توهم کنند که طینت هر یک از ارباب هدایت و ضلالت، مقتضى نیک و بد عقاید و افعال ایشان بوده و به این اعتبار، به جبر و اضطرار و عدم قدرت و اختیار قائل گردند. لذا حقیر آن احادیث را شرح کرده و آن چه مطابق حق و صواب داند بر لوح تحریر نگارد».<ref>خوانساری، شرح احادیث طینت، ۱۳۵۹ش، ص۸.</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{ستون|۲}} | {{ستون|۲}} | ||
* ابن ابىحاتم، عبدالرحمن بن محمد، تفسیر القرآن العظیم، ریاض، | * ابن ابىحاتم، عبدالرحمن بن محمد، تفسیر القرآن العظیم، ریاض، مکتبة نزار مصطفى الباز، ۱۴۱۹ق. | ||
* آقا جمال خوانساری، محمد بن حسین، شرح احادیث طینت، تهران، نهضت زنان مسلمان، ۱۳۵۹ش. | * آقا جمال خوانساری، محمد بن حسین، شرح احادیث طینت، تهران، نهضت زنان مسلمان، ۱۳۵۹ش. | ||
* آقا جمال خوانساری، محمد بن حسین، شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر | * آقا جمال خوانساری، محمد بن حسین، شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۶۶ش. | ||
* امام خمینی، روحالله، طلب و اراده، تهران، انتشارات علمی، ۱۳۶۲ش. | * امام خمینی، روحالله، طلب و اراده، تهران، انتشارات علمی، ۱۳۶۲ش. | ||
* امام خمینی، روحالله، مصباح الهدایه الی الخلافه و الولایه، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۶ش. | * امام خمینی، روحالله، مصباح الهدایه الی الخلافه و الولایه، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ۱۳۸۶ش. | ||
* برقى، احمد بن محمد، المحاسن، محقق جلالالدین محدث، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ق. | * برقى، احمد بن محمد، المحاسن، محقق جلالالدین محدث، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۳۷۱ق. | ||
* جزایری، سید نعمت الله، الانوار النعمانیه، بیروت، دار القاری، ۱۴۲۹ق. | * جزایری، سید نعمت الله، الانوار النعمانیه، بیروت، دار القاری، ۱۴۲۹ق. | ||
* حرعاملی، محمد بن حسن، الفصول المهمة | * حرعاملی، محمد بن حسن، الفصول المهمة فی أصول الأئمة(تکملة الوسائل)، قم، مؤسسه امام رضا، ۱۴۱۸ق. | ||
* رضوانی، معصومه و مهدی ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، در مجله پژوهشهای فلسفی-کلامی، شماره ۶۹، ۱۳۹۵ش. | * رضوانی، معصومه و مهدی ذاکری، «روایات طینت و اختیار انسان»، در مجله پژوهشهای فلسفی-کلامی، شماره ۶۹، ۱۳۹۵ش. | ||
* | * سیوطى، عبدالرحمن بن ابىبکر، الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، قم، کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق. | ||
* شبر، عبدالله، | * شبر، عبدالله، مصابیح الأنوار فی حل مشکلات الأخبار، قم، بصیرتی، ۱۳۷۱ش. | ||
* صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، قم، کتابفروشی داوری، ۱۳۸۵ق. | * صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، قم، کتابفروشی داوری، ۱۳۸۵ق. | ||
* طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق. | * طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۳۹۰ق. | ||
خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
* کریمی، محمود و روحالله داوری، «تحلیل احادیث طینت از منظر فقه الحدیث»، در مجله حدیثپژوهی، شماره ۱۸، ۱۳۹۶ش. | * کریمی، محمود و روحالله داوری، «تحلیل احادیث طینت از منظر فقه الحدیث»، در مجله حدیثپژوهی، شماره ۱۸، ۱۳۹۶ش. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | ||
* مازندرانى، محمدصالح بن احمد، شرح | * مازندرانى، محمدصالح بن احمد، شرح الکافی- الأصول و الروضة، تهران، المکتبة الاسلامیة، ۱۳۸۲ق. | ||
* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | * مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، دار احیا التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | ||
* مجلسی، محمدباقر، مرآة العقول | * مجلسی، محمدباقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۱۴۰۴ق | ||
* محمودی، زهرا و محمد رنجبرحسینی، «دیدگاه علامه طباطبایی پیرامون احادیث طینت در تبیین سعادت و شقاوت انسان»، در مجله کتاب و سنت، شماره ۶، ۱۳۹۴ش. | * محمودی، زهرا و محمد رنجبرحسینی، «دیدگاه علامه طباطبایی پیرامون احادیث طینت در تبیین سعادت و شقاوت انسان»، در مجله کتاب و سنت، شماره ۶، ۱۳۹۴ش. | ||
* مدرسی طباطبایی، سید حسین، مکتب در فرآیند تکامل، تهران، نشر کویر، ۱۳۸۹ش. | * مدرسی طباطبایی، سید حسین، مکتب در فرآیند تکامل، تهران، نشر کویر، ۱۳۸۹ش. |