پرش به محتوا

مالک بن نسیر کندی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:
مالک بن نسیر از بنی بَدّا متعلق به [[قبیله کنده]] بود.<ref> طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۴۸.</ref> در برخی منابع از وی با نام مالک بن نسیر،<ref> ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۵؛ ابن‌مسکویه، تجارب‌الامم، ج۲، ص۷۹.</ref> مالک بن نسیر کندی،<ref> بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۲۰۳.</ref> مالک بن بشر،<ref> دینوری، اخبارالطوال، ص۲۵۸.</ref> مالک بن بشیر،<ref>البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶؛ ابن نما، مثیرالاحزان، ص۷۶؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۵،۳۷۴.</ref> مالک بن یسر<ref>طبرسی، اعلام‌الوری، ص۲۴۸؛ مناقب، ج۴، ص۵۷؛ لهوف، ص۱۲۱.</ref> و مالک بن نسیر بَدِّی<ref> طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۰۸، ج۶، ص۵۸؛ تجارب‌الامم، ج۲، ص۱۷۸؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۴۰۸.</ref> یاد شده است.
مالک بن نسیر از بنی بَدّا متعلق به [[قبیله کنده]] بود.<ref> طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۴۸.</ref> در برخی منابع از وی با نام مالک بن نسیر،<ref> ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۵؛ ابن‌مسکویه، تجارب‌الامم، ج۲، ص۷۹.</ref> مالک بن نسیر کندی،<ref> بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۲۰۳.</ref> مالک بن بشر،<ref> دینوری، اخبارالطوال، ص۲۵۸.</ref> مالک بن بشیر،<ref>البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶؛ ابن نما، مثیرالاحزان، ص۷۶؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۵، ص۷۵،۳۷۴.</ref> مالک بن یسر<ref>طبرسی، اعلام‌الوری، ص۲۴۸؛ مناقب، ج۴، ص۵۷؛ لهوف، ص۱۲۱.</ref> و مالک بن نسیر بَدِّی<ref> طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۰۸، ج۶، ص۵۸؛ تجارب‌الامم، ج۲، ص۱۷۸؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۶، ص۴۰۸.</ref> یاد شده است.


== روز عاشورا ==
== واقعه عاشورا ==
مالک بن نسیر، در [[واقعه کربلا]] نامه [[ابن زیاد]] را در [[نینوا]] به [[حر بن یزید ریاحی]] رساند و [[ابوالشعثاء کندی]] او را بدین جهت سرزنش کرد. و بین آن دو گفت‌وگویی صورت گرفت.<ref>طبری، تاریخ، ج۵، ۴۰۸.</ref>
 
در واقعه کربلا در [[لشکر عمر بن سعد]] بود. در [[روز عاشورا]] با شمشیر بر سر [[امام حسین(ع)]] زد. هرچند امام کلاه برنس بر سر داشت، ولی شمشیر، بُرنُس را برید و به سر امام رسید و برنس پر از خون شد، امام برنس را برداشت و قلنسوه بر سرگذاشت.<ref> ابن‌مسکویه، تجارب‌الامم، ج۲، ص۷۹.</ref> حضرت به او فرمود:
در واقعه کربلا در [[لشکر عمر بن سعد]] بود. در [[روز عاشورا]] با شمشیر بر سر [[امام حسین(ع)]] زد. هرچند امام کلاه برنس بر سر داشت، ولی شمشیر، بُرنُس را برید و به سر امام رسید و برنس پر از خون شد، امام برنس را برداشت و قلنسوه بر سرگذاشت.<ref> ابن‌مسکویه، تجارب‌الامم، ج۲، ص۷۹.</ref> حضرت به او فرمود:
::«با این دست، نه نانی بخوری و نه آبی بیاشامی، و خدا با ستمکاران محشورت کند.»<ref>لا اكلت بها و لا شربت، و حشرك اللّه مع الظالمین‌؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۲۰۳؛ طبری، ج۵، ص۴۴۸، ج۶، ص۵۸؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۵؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶؛ ابن نما، مثیرالاحزان، ص۷۳.</ref> ابن اعثم گفته است او روز عاشورا زره حضرت را ربود.<ref> ابن‌اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۱۹؛ طبرسی، اعلام‌الوری، ص۲۴۸.</ref>
::«با این دست، نه نانی بخوری و نه آبی بیاشامی، و خدا با ستمکاران محشورت کند.»<ref>لا اكلت بها و لا شربت، و حشرك اللّه مع الظالمین‌؛ بلاذری، انساب‌الاشراف، ج۳، ص۲۰۳؛ طبری، ج۵، ص۴۴۸، ج۶، ص۵۸؛ ابن‌اثیر، الکامل، ج۴، ص۷۵؛ ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۸۶؛ ابن نما، مثیرالاحزان، ص۷۳.</ref> ابن اعثم گفته است او روز عاشورا زره حضرت را ربود.<ref> ابن‌اعثم، الفتوح، ج۵، ص۱۱۹؛ طبرسی، اعلام‌الوری، ص۲۴۸.</ref>