دعای فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''دعای فرج'''، دعایی است که با عبارت «إلهی عَظُمَ البَلاء» آغاز می‌شود. این دعا برای اولین بار در کتاب کنوز النجاح شیخ طبرسی آمده و دیگر کتاب‌هایی چون وسائل الشیعه و جمال الاسبوع نیز آن را نقل کرده‌اند؛ اما سند آن به معصوم نمی‌رسد. گفته‌ شده دعای فرج را [[امام زمان]] به [[محمد بن احمد بن ابی‌لیث]] تعلیم داد که از ترس کشته‌شدن به [[کاظمین]] پناهنده شده بود. او با خواندن این دعا از مرگ رهایی یافت. این دعا جزو تعقیبات نماز امام زمان و جزو اعمال سرداب امام عصر بیان شده است. این دعا در کتاب مفاتیح الجنان آمده است.

این دعا برای اولین بار در کتاب کُنوز النجاح شیخ طبرسی (درگذشت ۵۴۸ق) آمده است،<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/996906/%da%a9%d8%a7%d9%88%d8%b4%db%8c-%d8%af%d8%b1-%d8%af%d8%b9%d8%a7%db%8c-%d9%81%d8%b1%d8%ac-(%d8%a7%d9%84%d9%87%db%8c-%d8%b9%d8%b8%d9%85-%d8%a7%d9%84%d8%a8%d9%84%d8%a7%d8%a1)?q=%D8%AF%D8%B9%D8%A7%DB%8C%20%D9%81%D8%B1%D8%AC&score=575.61957&rownumber=1 بنویدی، «کاوشی در دعای فرج (الهی عظم البلاء)»، ص۹۶.]</ref> البته فقط بخش آغازین آن یعنی تا «أَوْ هُوَ أَقْرَبُ».<ref>ساجدی و علیانسب، «سازگاری محتوای دعای فرج (عظم البلاء) با مبانی توحیدی»، ص۳۷.</ref> برخی دیگر از آثاری که این دعا را آورده‌اند این کتاب‌ها هستند: [[المزار الکبیر (کتاب)|المزار الکبیر]]<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ص۵۹۰.</ref> اثر [[ابن مشهدی]] (درگذشت ۶۱۰ق)، [[جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع (کتاب)|جمال الاسبوع]]<ref>سید بن طاووس، جمال الاسبوع، ص۲۸۰- ۲۸۱.</ref> اثر [[سید بن طاووس]] (درگذشت ۶۶۴ق)، المزار<ref>شهید اول، المزار، ج۱، ص۲۱۰.</ref> اثر شهید اول (درگذشت ۷۸۶ق)، [[جنة الامان الواقیة و جنة الایمان الباقیة (کتاب) |مصباح]]<ref>کفعمی، مصباح کفعمی، ص۱۷۶.</ref> اثر [[کفعمی]] (درگذشت ۹۰۵ق)، [[وسائل الشیعه]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۸، ص۱۸۵.</ref> اثر شیخ حر عاملی (درگذشت ۱۱۰۴ق). سند این دعا در هیچ‌کدام از این منابع به معصوم متصل نیست.