روضه‌خوانی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها
←واژ‌شناسی
(درج الگوی درجه بندی) |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
'''رَوضه‌خوانی''' شیوه‌ای از [[سوگواری محرم|سوگواری]] که به ذکر مصیبت‌های [[امام حسین(ع)]] و سایر [[معصومان]] می‌پردازد. به مجالس [[عزاداری]]، مجلس روضه‌خوانی نیز گفته می‌شود. در این مراسم، روضه‌خوان بر [[منبر]] یا صندلی می‌نشیند و مصیبت یکی از بزرگان دین را با صدایی بلند و حزین برای اهل مجلس می‌خواند. پیشینه ورود واژه‌های روضه و روضه‌خوانی به ادبیات عزاداری [[شیعیان]]، به قرن دهم و انتشار کتاب [[روضة الشهداء]] برمی‌گردد. | '''رَوضه‌خوانی''' شیوه‌ای از [[سوگواری محرم|سوگواری]] که به ذکر مصیبت‌های [[امام حسین(ع)]] و سایر [[معصومان]] می‌پردازد. به مجالس [[عزاداری]]، مجلس روضه‌خوانی نیز گفته می‌شود. در این مراسم، روضه‌خوان بر [[منبر]] یا صندلی می‌نشیند و مصیبت یکی از بزرگان دین را با صدایی بلند و حزین برای اهل مجلس می‌خواند. پیشینه ورود واژه‌های روضه و روضه‌خوانی به ادبیات عزاداری [[شیعیان]]، به قرن دهم و انتشار کتاب [[روضة الشهداء]] برمی‌گردد. | ||
== | == واژ‌ه شناسی == | ||
روضه در لغت به معانی باغ، بستان [[بهشت]]، گلزار و...آمده است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ج۸، ص۱۲۳۸۹.</ref> روضه در اصطلاح به ذکر مصیبت [[امام حسین (ع)]] و سایر [[معصومان(ع)]] گفته می‌شود که به صورت نثر بیان می‌گردد. روضه‌خوان به کسی گفته می‌شود که شغل و پیشۀ او روضه‌خوانی باشد. به برپایی [[سوگواری محرم|سوگواری]] امام حسین(ع) نیز روضه‌خوانی می‌گویند.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ج۸، ص۱۲۳۹۱-۱۲۳۸۹.</ref> | روضه در لغت به معانی باغ، بستان [[بهشت]]، گلزار و...آمده است.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ج۸، ص۱۲۳۸۹.</ref> روضه در اصطلاح به ذکر مصیبت [[امام حسین (ع)]] و سایر [[معصومان(ع)]] گفته می‌شود که به صورت نثر بیان می‌گردد. هر چند روضه‌خوان به کسی گفته می‌شود که شغل و پیشۀ او روضه‌خوانی باشد.ولی البته به این کار نباید مانند دیگر شغل ها وحرفه ها بنگرد .به برپایی [[سوگواری محرم|سوگواری]] امام حسین(ع) نیز روضه‌خوانی می‌گویند.<ref>دهخدا، لغت‌نامه، ج۸، ص۱۲۳۹۱-۱۲۳۸۹.</ref> | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||