عملیات استشهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

از نگاه فقهی عملیات استشهادی از جمله مصداق‎های جهاد دفاعی است و در واقع اقدامى است كه شخص با قصد قربت و با علم به شهادت و با هدف ضربه زدن به دشمن متجاوز و اشغالگر به انجام آن مبادرت ورزد و در اين راه كشته شود.<ref>برجی، ترور و دفاع مشروع، ۱۳۸۶ش، ص۸۱</ref>

==تفاوت با عملیات انتحاری و ترور==

دومین جهت موضوع هدف هریک از این دو است. هدف مجاهد عملیات استشهادی از جهت شخصی دستیابی به مقام [[شهادت]] است و از جهت اجتماعی ضربه زدن به دشمن و تقویت روحیه [[مسلمانان]] است در حالی که عملیات انتحاری چنین خصوصیتی ندارد.<ref>برجی، ترور و دفاع مشروع، ۱۳۸۶ش، ص۸۱</ref> <br />

==فتوای عالمان==

عملیات استشهادی در فتوای عالمان [[شیعه]] و [[سنی]] مورد توجه و بحث است. در میان عالمان شیعه این عمل از جمله مصادیق [[جهاد دفاعی]] معرفی شده است و شرط مهم آن نیز منحصر شدن دفاع به این راه بیان شده است. در بین مراجع [[آیت الله فاضل لنکرانی]]، [[ناصر مکارم شیرازی|آیت الله مکارم شیرازی]] و [[حسین نوری همدانی |آیت الله نوری همدانی]] در پاسخ به [[فتوا|استفتائاتی]]، اصل عملیات استشهادی را مصداق جهاد دفاعی دانسته‌اند و انجام آن را نیازمند اجازه از فقیه جامع الشرایط ندانسته‎اند اما [[سید عبدالکریم موسوی اردبیلی|آیت الله موسوی اردبیلی]] ضمن اشاره به [[حرام|حرمت]] اصل این کار، اجازه فقیه جامع‎الشرایط را ضروری دانسته‎ است.<ref>علوی مهر، بررسی فقهی مسئله ترور از دیدگاه امام خمینی(س)،۱۳۹۲ش، ص۱۶۱تا ۱۶۵</ref> [[محمدحسین فضل الله]] از [[مراجع تقلید]] کشور [[لبنان]] نیز معتقد است که این عملیات از مصادیق جهاد دفاعی بوده و وابسته به شرایط نظامی است.<ref>فضل الله، فقه الحیاة، ۱۴۱۹ق، ص۱۴۱و۱۴۲</ref><br />