عبدالله بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها

هنگامی امام به خلافت رسید، [[عمار یاسر]] از حضرت اجازه خواست تا برای بیعت، با عبدالله صحبت کند. عبدالله سخنان بسیاری در تعریف حضرت زد. اما با  [[علی (ع)]] بیعت نکرد.<ref> ابن قتيبة الدينوري، الإمامةوالسياسة، ۱۴۱۰ق، ج‏۱، ص۷۳ </ref>عبدالله بیشتر به دنبال عبادات فردی بود و در خود توانایی ورود در مسائل اجتماعی را نمی‌دید و به همین دلیل، علی(ع) به عمار فرمود عبدالله را رها کن او شخص ضعیفی است.<ref> ابن قتيبة الدينوري، الإمامةوالسياسة، ۱۴۱۰ق، ج‏۱، ص۷۳</ref> امام (ع) نیز در جواب شخصی که گفت من هم ‌مانند عبدالله بن عمر کنار می‌روم، فرمود عبداللّه نه حق را یارى، و نه باطل را نابود کرد.<ref>شريف رضى، نهج البلاغة، ۱۴۱۴ق، ص۵۲۱</ref>

ابن عمر با وجود بیعت نکردنش در صف مخالفان حضرت قرار نگرفت. و از مخالفان امام حمایت نکرد.<ref>ابن عثم، الفتوح،۱۴۱۱ق، ج۲،ص۵۲۹</ref> برخی منابع [[اهل سنت]] آوردند عبدالله در اواخر عمرش از این‌که از علی(ع) حمایت نکرد، پشیمان و ناراحت بود و می‌گفت «بر هیچ‌یک از کارهای خود پشیمان نیستم، مگر این‌که در کنار علی(ع) در مقابل فتنه‌گران نجنگیدم».<ref>ابن اثیر، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۳۸</ref>