Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۷۸۵
ویرایش
محمد بن ادریس شافعی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←منابع) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''محمد بن ادریس شافعی'''(۱۵۰ - ۲۰۴هجری) معروف به امام شافعی، سومین فقیه از [[فقهای چهارگانه اهل‌سنت]]. او در [[غزه]] متولد شد و در [[مصر]] وفات یافت. شافعی در شهرهای مختلف همچون [[مکه]]، [[مدینه]] | '''محمد بن ادریس شافعی'''(۱۵۰ - ۲۰۴هجری) معروف به امام شافعی، سومین فقیه از [[فقهای چهارگانه اهل‌سنت]]. او در [[غزه]] متولد شد و در [[مصر]] وفات یافت. شافعی در شهرهای مختلف همچون [[مکه]]، [[مدینه]] و [[بغداد]] به تحصیل علم پرداخت. [[مالک بن انس]] دومین فقیه از فقهای چهارگانه اهل سنت، مهم‌ترین استاد او و [[احمد بن حنبل]] چهارمین فقیه از فقهای اهل‌سنت مهم‌ترین شاگرد او بوده است. | ||
شافعی دوستدار [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت پیامبر اسلام]] و [[امام علی(ع)]] | شافعی دوستدار [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت پیامبر اسلام]] و [[امام علی(ع)]] بود. او اشعار مختلفی در وصف و محبت به آنان سروده و در زمانی که بیان فضائل امام علی(ع) جرم حساب می‌شد، به بیان مناقب ایشان پرداخته است. شافعی در زمان [[هارون الرشید]] توسط عده‌ای به شیعه بودن متهم شد. | ||
فقه شافعی با وجود اصرار و تأکید بسیار بر [[حدیث]]، از روش‌های عقلی نیز استفاده کرده است. فقه او در جهان اسلام طرفداران بسیاری دارد و | فقه شافعی با وجود اصرار و تأکید بسیار بر [[حدیث]]، از روش‌های عقلی نیز استفاده کرده است. فقه او در جهان اسلام طرفداران بسیاری دارد و به عنوان نزدیک‌ترین فقه اهل‌سنت به [[شیعه]] معرفی شده است. | ||
== نسب == | == نسب == | ||
محمد بن ادریس شافعی با نام کامل «محمد بن إدریس بن عباس بن عثمان بن شافع بن سائب بن عبید بن عبدیزید بن هاشم بن عبدالمطلب بن عبدمناف» است.<ref>ابن‌عثمان، الدرر المنظم فى زیارة الجبل المقطم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۸۳.</ref> او را قُرشی، مُطلبی و شافعی خوانده‌اند.<ref>ابن‌خلكان، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۴، ص۱۶۳.</ref> او همچنین به امام شافعی نیز شهرت دارد.<ref>ابن‌کثیر، طبقات الشافعية، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۱۷.</ref> نسل او در عبدمناف با [[پیامبر اسلام(ص)]] یکی می‌شود.<ref>ابن‌خلكان، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۴، ص۱۶۳.</ref> جد شافعی به نام سائب در [[جنگ بدر]] پرچمدار [[بنی‌هاشم]] در سپاه مکه بود و [[اسیر]] شد. مبلغی را پرداخت | محمد بن ادریس شافعی با نام کامل «محمد بن إدریس بن عباس بن عثمان بن شافع بن سائب بن عبید بن عبدیزید بن هاشم بن عبدالمطلب بن عبدمناف» است.<ref>ابن‌عثمان، الدرر المنظم فى زیارة الجبل المقطم، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۴۸۳.</ref> او را قُرشی، مُطلبی و شافعی خوانده‌اند.<ref>ابن‌خلكان، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۴، ص۱۶۳.</ref> او همچنین به امام شافعی نیز شهرت دارد.<ref>ابن‌کثیر، طبقات الشافعية، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۱۷.</ref> نسل او در عبدمناف با [[پیامبر اسلام(ص)]] یکی می‌شود.<ref>ابن‌خلكان، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۴، ص۱۶۳.</ref> جد شافعی به نام سائب در [[جنگ بدر]] پرچمدار [[بنی‌هاشم]] در سپاه مکه بود و [[اسیر]] شد. مبلغی را پرداخت کرد، آزاد شد و پس از آن مسلمان گردید.<ref>ابن‌کثیر، طبقات الشافعیة، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۱۸.</ref> | ||
مادر شافعی نیز «فاطمه» نام داشت و بنابر قولی از نسل امام علی(ع) بوده است.<ref name=":1">ابراهیم بن علی وزیر، الامام الشافعی، ۲۰۰۰م، ص۷۸.</ref> | مادر شافعی نیز «فاطمه» نام داشت و بنابر قولی از نسل امام علی(ع) بوده است.<ref name=":1">ابراهیم بن علی وزیر، الامام الشافعی، ۲۰۰۰م، ص۷۸.</ref> | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
محققان، شافعی را در [[فقه]]، [[حدیث]]، ادبیات عرب و [[شعر]] بسیار متبحر دانسته‌اند.<ref>ابن‌خلكان، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۴، ص۱۶۳.</ref> برخی محققان ۱۱۳ کتاب را به شافعی نسبت داده‌اند.<ref name=":3" /> اما [[یاقوت حموى|یاقوت حموى]] در [[کتاب معجم الأدباء]] بیش از ۱۲۰ کتاب از شافعی نام می‌برد.<ref>یاقوت حموی، معجم الأدباء، ۱۹۹۳م، ج۶، ص۲۴۱۶ - ۲۴۱۷</ref> کتاب «الأم» مهم‌ترین و مشهورترین کتاب شافعی می‌باشد.<ref>ابراهیم بن علی وزیر، الامام الشافعی، ۲۰۰۰م، ص۱۷۸.</ref> | محققان، شافعی را در [[فقه]]، [[حدیث]]، ادبیات عرب و [[شعر]] بسیار متبحر دانسته‌اند.<ref>ابن‌خلكان، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۴، ص۱۶۳.</ref> برخی محققان ۱۱۳ کتاب را به شافعی نسبت داده‌اند.<ref name=":3" /> اما [[یاقوت حموى|یاقوت حموى]] در [[کتاب معجم الأدباء]] بیش از ۱۲۰ کتاب از شافعی نام می‌برد.<ref>یاقوت حموی، معجم الأدباء، ۱۹۹۳م، ج۶، ص۲۴۱۶ - ۲۴۱۷</ref> کتاب «الأم» مهم‌ترین و مشهورترین کتاب شافعی می‌باشد.<ref>ابراهیم بن علی وزیر، الامام الشافعی، ۲۰۰۰م، ص۱۷۸.</ref> | ||
مالک بن انس از فقهای اربعه | مالک بن انس از فقهای اربعه اهل‌سنت، مهم‌ترین استاد شافعی<ref name=":2" /> و [[احمد بن حنبل]] از فقهای اربعه اهل‌سنت، مهم‌ترین و مشهورترین شاگرد او بوده است.<ref>ابن‌کثیر، طبقات الشافعیة، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۲۸.</ref> | ||
'''شعر و ادبیات عرب'''{{سخ}}شافعی در ابتدا به شعر و ادبیات عرب علاقه نشان داد و در کسب این علم تلاش بسیار کرد.<ref>بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۰-۱۱.</ref> او هفده سال در میان قبیله هذیلیان زندگی کرد که از فصیح‌ترین قبائل عرب به شمار می‌رفتند. او در جستجوی شعر و لغت، سفری به یمن نیز داشت.<ref name=":5" /> استعداد او موجب شد تا در شعر و فصاحت کلام رشد بسیاری داشته باشد.<ref name=":5">امیدی، نگاهی به مضامین و موضعات دیوان شافعی، ص۱۷۲.</ref> | '''شعر و ادبیات عرب'''{{سخ}}شافعی در ابتدا به شعر و ادبیات عرب علاقه نشان داد و در کسب این علم تلاش بسیار کرد.<ref>بیهقی، احکام القرآن، بیروت، ص۱۰-۱۱.</ref> او هفده سال در میان قبیله هذیلیان زندگی کرد که از فصیح‌ترین قبائل عرب به شمار می‌رفتند. او در جستجوی شعر و لغت، سفری به یمن نیز داشت.<ref name=":5" /> استعداد او موجب شد تا در شعر و فصاحت کلام رشد بسیاری داشته باشد.<ref name=":5">امیدی، نگاهی به مضامین و موضعات دیوان شافعی، ص۱۷۲.</ref> | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
احمد بن حنبل شافعی را به خورشید دنیا و سلامتی بدن تشبیه می‌کند.<ref>ابن‌خلكان، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۴، ص۱۶۴.</ref> [[ابن‌کثیر]] نیز شافعی را به عنوان یکی از ائمه اسلام<ref>ابن كثیر، طبقات الشافعیة، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۱۸.</ref> و [[خطیب بغدادی]] نیز او را با عنوان «ربّ الفقهاء و تاج العلماء» معرفی می‌کند.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۱۷۸.</ref> | احمد بن حنبل شافعی را به خورشید دنیا و سلامتی بدن تشبیه می‌کند.<ref>ابن‌خلكان، وفیات الأعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۴، ص۱۶۴.</ref> [[ابن‌کثیر]] نیز شافعی را به عنوان یکی از ائمه اسلام<ref>ابن كثیر، طبقات الشافعیة، ۲۰۰۴م، ج۱، ص۱۸.</ref> و [[خطیب بغدادی]] نیز او را با عنوان «ربّ الفقهاء و تاج العلماء» معرفی می‌کند.<ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۱۷۸.</ref> | ||
شافعی خوابی را نقل می‌کند که در آن، امام علی(ع) را دیده و ایشان انگشتر خود را در آورده و در دهان شافعی قرار داده است تا علم | شافعی خوابی را نقل می‌کند که در آن، امام علی(ع) را دیده و ایشان انگشتر خود را در آورده و در دهان شافعی قرار داده است تا علم ایشان و علم پیامبر(ص) به شافعی منتقل شود.<ref>عطار، تذكرة الأولیاء، ۲۰۰۶م، ص۴۴۷.</ref> | ||
[[فخر رازی]] کتابی با نام «ترجیح مذهب الشافعى على غیره» نوشته و در آن مناقب بسیاری را به شافعی نسبت می‌دهد. <ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۱۸۱.</ref> عطار نیز داستان‌های بسیاری را از شافعی نقل می‌کند.<ref>عطار، تذكرة الأولیاء، ۲۰۰۶م، ص۴۴۸.</ref> | [[فخر رازی]] کتابی با نام «ترجیح مذهب الشافعى على غیره» نوشته و در آن مناقب بسیاری را به شافعی نسبت می‌دهد. <ref>صفدی، الوافی بالوفیات، ۱۴۲۰ق، ج۲، ص۱۸۱.</ref> عطار نیز داستان‌های بسیاری را از شافعی نقل می‌کند.<ref>عطار، تذكرة الأولیاء، ۲۰۰۶م، ص۴۴۸.</ref> | ||