غیرت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''غیرَت'''، فضیلتی اخلاقی است که انسان را به دفاع از ناموس و خانواده، دین و آیین، و همچنین مال و وطن وامی‌دارد. بر اساس روایات، غیرتمندی از [[صفات خداوند]] بیان شده است. چنانکه [[ملااحمد نراقی]] در کتاب [[معراج السعادة]] گفته است، مؤمنان نباید از خانواده خود غافل باشند و درباره امری که عاقبت آن به فساد منجر می‌شود، نباید اهمال کنند. وی همچنین مقابله با [[بدعت]] در دین و اجرای [[امر به معروف و نهی از منکر]] را از مصادیق غیرت دانسته است.

در روایات شیعه، آثار و فوایدی برای غیرت ذکر شده است؛ از جمله عفت و پاکدامنی، جلوگیری از فساد و ثبات خانواده. برخی از علت‌های ایجاد بی‌غیرتی، چنانکه در روایات آمده است، عبارتند از: اختلاط محرم و [[نامحرم]]، موسیقی حرام، نگاه به نامحرم و شرابخواری. در روایتی از [[امام علی(ع)]] افراط در غیرت‌ورزی، می‌تواند نتیجه معکوس داشته و موجب فساد شود.

واژه غیرت در [[قرآن کریم]] به صورت مستقیم به‌کار نرفته است، ولی [[ناصر مکارم شیرازی]] از مراجع تقلید شیعه و مفسر قرآن، [[آیه|آیات]] ۶۰ تا ۶۲ [[سوره احزاب]]<ref>لَئن لَم ینَتهِ المُنافِقُونَ و الّذین فی قلوبهم مَرَضٌ و الُمُرْجِفُونَ فی المدینة لَنغفرینَّکَ بِهِم ثُمَّ لایجارونَکَ فیها اِلاّ قلیلاً مَلعُونینَ اَینَما ثَقفوا اُخِذُوا و قُتّلِوُا تقتیلاً سُنَّةَ اللهِ فی الّذین خَلَوا مِن قَبلُ و لَن تَجِدَ لِسُنَّةِ الله تبدیلاً.</ref> را بیان کنندهٔ مفهوم غیرت دانسته است؛ چرا که منافقان شایعه‌پراکن، کسانی که مزاحم زنان مسلمان می‌شوند، و شایعه‌پراکنان علیه زنان باایمان را تهدید به مجازات شدید، تبعید و قتل کرده است.<ref>مکارم شیرازی، اخلاق در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۴۳۳و۴۳۴.</ref>

بنابر [[روایات]] [[شیعه]]، غیرتمندی از صفات [[خداوند]] است و خداوند بی‌غیرتی را نمی‌پسندد.<ref>کلینی، اصول کافی، ۱۴۰۱، ج۸، ص۳۷۲.</ref> غیرت در روایات مذکور، همراه با کرامت و عزت آمده است.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، حکمت ۳۰۵، ص۵۲۹.</ref> بر اساس برخی روایات، مردان بی‌غیرت [[لعن|ملعون]] هستند.<ref>شیخ حرعاملی، وسایل الشیعه، ۱۴۱۴ق، ج۲۰، ص۲۳۵.</ref>

[[ملااحمد نراقی]]، فقیه قرن سیزدهم هجری، در کتاب [[معراج السعادة (کتاب)|معراج السعادة]]، علاوه بر غیرت درباره زنان، غیرت درباره دین، آبرو و مال را هم بیان کرده است. به باور نراقی، مؤمنان نباید از خانواده خود غافل شوند و درباره امری که عاقبت آن به فساد منجر می‌شود، نباید اهمال کنند.<ref>نراقی، معراج السعادة، انتشارات جاویدان، ص۱۵۲-۱۵۳.</ref> علاوه بر این، وی به موارد دیگری از غیرت‌ورزی نیز اشاره می‌کند؛ از جمله اینکه او، مقابله با کسی که در دین [[بدعت]] ایجاد می‌کند و اهانت به کسی که به دین اهانت می‌کند را از مصادیق غیرت دانسته است.<ref>نراقی، معراج السعادة، انتشارات جاویدان، ص۱۵۲-۱۵۳.</ref> نراقی همچنین اجرای بی‌کم و کاست [[امر به معروف و نهی از منکر]] را از مصادیق غیرت دانسته است.<ref>نراقی، معراج السعادة، انتشارات جاویدان، ص۱۵۲-۱۵۳.</ref>

* [[عفت]] و پاکدامنی: بر این اساس، گفته شده است که اگر کسی برای ناموس خود حرمت قائل باشد و نسبت به آن غیرت بورزد، به خود اجازه نمی‌دهد به ناموس دیگران چشم داشته باشد.<ref>اکبری، غیرتمندی و آسیب‌ها، ۱۳۹۰ش، ص۳۸.</ref> در این زمینه به روایتی از [[امام علی(ع)]] استناد شده است: ما زنیٰ غیورٌ قطُّ؛ شخص باغیرت هرگز زنا نمی‌کند.<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، حکمت ۳۰۵، ص۵۲۹.</ref>