عبد صالح (لقب): تفاوت میان نسخه‌ها

عبد صالح (لقب) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۰:۱۲

۱۰ بایت حذف‌شده ، ‏۲۴ مهٔ ۲۰۱۷

جز

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

Roohish

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۶٬۰۵۳

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 '''عَبد صالِح'''، از القاب [[امام کاظم]].
-عبد صالح به معنای بنده نیکوکار است. این واژه در [[قرآن]] به صورت جمع(عبادک الصالحین) به کار رفته،<ref>سوره نمل، آیه۱۹.</ref> قرآن از [[نوح]] و [[لوط]] به عنوان دو بنده صالح خدا یاد کرده است.<ref>سوره تحریم، آیه ۱۰.</ref> در روایتی،[[ذوالقرنین]] نیز صالح یاد معرفی شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۱۹۹؛ عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۳۴۳.</ref>
+عبد صالح به معنای بنده نیکوکار است. این واژه در [[قرآن]] به صورت جمع(عبادک الصالحین) به کار رفته،<ref>سوره نمل، آیه۱۹.</ref> قرآن از [[نوح]] و [[لوط]] به عنوان دو بنده صالح خدا یاد کرده است.<ref>سوره تحریم، آیه ۱۰.</ref> در روایتی، [[ذوالقرنین]] نیز صالح یاد شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۲، ص۱۹۹؛ عیاشی، تفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۳۴۳.</ref>
 بر اساس منابع [[شیعه]] و [[سنی]]، امام کاظم (ع) را به سبب [[عبادت]] بسیار، عبد صالح لقب داده‌اند.<ref> بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۱۳، ص۲۹؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۴۱۴.</ref> در سند برخی روایات منقول از وی، تعبیر عبد صالح به کار رفته است.<ref>برای نمونه:  کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۷۷، ۵۳۹، ج۳، ص۵۹، ۱۰۹، ج۴، ص۷۲،۴۱۲.</ref>