سید حسین طباطبایی قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

آیةالله قمی پس‌از ورود به تهران، به شهر ری رفت و در باغ سراج‌الملک ساکن شد. مردم تهران به‌طور گسترده به ملاقات او می‌رفتند و رژیم پهلوی محل اقامت او را تحت محاصره قرار داد. خبر بازداشت این مرجع تقلید با اعتراضات مردم، به‌ویژه مردم مشهد مواجه شد. مردم در حرم مطهر و مسجد گوهرشاد اجتماع کرده و به سخنان وعاظ و خطبا گوش فرا می‌دادند و هر روز بر ابعاد اعتراضات مردم افزوده می‌شد تا این‌که در نهایت مأموران حکومتی در روز چهاردهم ربیع‌الثانی به جمع روحانیون و مردم که در مسجد گوهرشاد دست به تحصن زده بودند، حمله‌ور شده و دست به کشتار زدند. پس‌از کشتار و سرکوب مردم در [[مسجد گوهرشاد]]، رژیم پهلوی تصمیم به اخراج و تبعید حاج‌آقا حسین قمی به عراق گرفت و او را از ایران اخراج کرد.<ref>افق حوزه - ۱۸ دیماه ۱۳۹۲شماره ۳۸۱. [http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7897/101564/ بنقل از پایگاه اطلاع رسانی حوزه].</ref>

وی در دوران حضور در [[حوزه علمیه کربلا]] نیز چندین‌بار اثرگذار شد. در جریان اشغال [[عراق]] در جنگ جهانی دوم، وی به همراه دیگر علمای عراقی و ایرانی مقیم این کشور، [[فتوا]]ی [[جهاد]] علیه متفقین را صادر کرد و خواهان مقابله با اشغاگران شد. حاج آقا حسین با سقوط رضاشاه به تبعید ۸ ساله خود پایان داد و در سال ۱۳۲۲ به [[مشهد]] بازگشت. او از دولت خواست که به خواسته‌هایی چون لغو [[کشف حجاب]]، انحلال مدارس مختلط، برپایى [[نماز جماعت]] و تعلیم [[قرآن]] و درس دینى در مدارس، آزادى [[حوزه علمیه|حوزه‌هاى علمیه]]، کاهش فشار اقتصادى از دوش طبقه ضعیف، تلاش براى تعمیر قبور ائمه بقیع  گردن نهد. او تهدید کرد که در صورت نافرمانی دولت، اعلام مبارزه مسلحانه خواهد کرد. تهدید وی و حمایت‌های مردمی‌ سبب پذیرش خواسته‌های وی شد.<ref>[http://www.tourjan.com/?p=516 سایت تورجان.]</ref>