صفات خبری: تفاوت میان نسخهها
جز
←اثبات بدون کیفیت
جز (←تشبیه و تجسیم) |
جز (←اثبات بدون کیفیت) |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
[[ابوالحسن اشعری]] (۳۲۴ق)، در تفسیر آیات خبری معتقد بود که خداوند واجد صفات خبری است، اما این صفات ''بدون کیفیت'' بر او حمل میشوند. وی، از یک سو نظریۀ اصحاب حدیث را در این مسئله پذیرفته و از سوی دیگر، در تحلیل این صفات قید «بلاتشبیه» و «بلا تکیف» را اضافه کرده است.<ref>أشعری، الابانة، ۱۳۹۷ق، ص۲۲؛ أشعری، مقالات الاسلامیین، ۱۴۲۷ق، ص۲۰۹ – ۲۱۱</ref> | [[ابوالحسن اشعری]] (۳۲۴ق)، در تفسیر آیات خبری معتقد بود که خداوند واجد صفات خبری است، اما این صفات ''بدون کیفیت'' بر او حمل میشوند. وی، از یک سو نظریۀ اصحاب حدیث را در این مسئله پذیرفته و از سوی دیگر، در تحلیل این صفات قید «بلاتشبیه» و «بلا تکیف» را اضافه کرده است.<ref>أشعری، الابانة، ۱۳۹۷ق، ص۲۲؛ أشعری، مقالات الاسلامیین، ۱۴۲۷ق، ص۲۰۹ – ۲۱۱</ref> | ||
اشعری در کتاب '''''الابانة'''''، با مطرح کردن آیاتی که صفت «عرش» در آنها آمده است، میگوید: «همۀ این آیات گواهی میدهند... که [[خداوند]] بدون کیفیت و بدون تکیه بر امری، بر عرش خود جای گرفته است.<ref>أشعری، الابانة، ۱۳۹۷ق، ص۹۲؛ أشعری، مقالات الاسلامیین، ۱۴۲۷ق، ص۲۰۹ – ۲۱۱؛ اشعری، رسالة الی اهل الثغر، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۷- ۲۳۳.</ref> بنابراین، اشعری در زمرۀ اثباتکنندگان جای میگیرد؛ با این تفاوت که آنها به ظاهر حرفی تمسک میکردند، اما اشعری به ظاهر حرفی با افزودن قید بلا کیف و بلا تشبیه تمسک میجوید تا اشکال تجسیمی و تشبیهی بودن بر نظریۀ او وارد نشود.{{مدرک}} | اشعری در کتاب '''''الابانة'''''،(الابانة عن اصول الدیانة) با مطرح کردن آیاتی که صفت «عرش» در آنها آمده است، میگوید: «همۀ این آیات گواهی میدهند... که [[خداوند]] بدون کیفیت و بدون تکیه بر امری، بر عرش خود جای گرفته است.<ref>أشعری، الابانة، ۱۳۹۷ق، ص۹۲؛ أشعری، مقالات الاسلامیین، ۱۴۲۷ق، ص۲۰۹ – ۲۱۱؛ اشعری، رسالة الی اهل الثغر، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۷- ۲۳۳.</ref> بنابراین، اشعری در زمرۀ اثباتکنندگان جای میگیرد؛ با این تفاوت که آنها به ظاهر حرفی تمسک میکردند، اما اشعری به ظاهر حرفی با افزودن قید بلا کیف و بلا تشبیه تمسک میجوید تا اشکال تجسیمی و تشبیهی بودن بر نظریۀ او وارد نشود.{{مدرک}} | ||
[[اهل حدیث]]، [[حنابله]]، [[شافعیه]] و [[حنفیه]] نیز از طرفداران این نظریه بودند.{{مدرک}} | [[اهل حدیث]]، [[حنابله]]، [[شافعیه]] و [[حنفیه]] نیز از طرفداران این نظریه بودند.{{مدرک}} |