امام علی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

علی بن ابی‌طالب همواره از سوی شیعیان، جایگاه و منزلت ویژه‌ای داشته و پس از پیامبر(ص)، بهترین، باتقواترین و عالم‌ترینِ انسان‌ها و جانشین برحق [[حضرت محمد(ص)]] بوده است. بر این اساس برخی از [[صحابه]] از همان زمان حیات پیامبر اسلام(ص)، پیروان علی(ع) و دوستداران وی یعنی [[شیعه]] دانسته‌ می‌شده‌اند.<ref>بنابر روایتی که سیوطی در الدر المنثور نقل کرده، واژه شیعه را نخستین بار پیامبر(ص) درباره برخی از اصحاب خاص امام علی(ع) به کار برده است.(سیوطی، الدرالمنثور، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۳۷۹) برخی، از این روایت و روایاتی شبیه آن برداشت کرده‌اند که شیعه از زمان رسول خدا ظهور داشته است.(هالم، تشیع، ۱۳۸۹ش، ص۷۳-۷۶).</ref> شیعیان کسانی هستند که امام علی(ع) را جانشین بلافصل پیامبر(ص) از سوی [[خدا]] می‌دانند؛<ref>{{پک|مفید|۱۴۱۳|ک=اوائل المقالات|ص=۳۵}}</ref> در برابر [[اهل‌ سنت]]، جانشینی پیامبر را حاصل انتخاب مردم می‌دانند.<ref>{{پک|ایجی|۱۳۲۵|ک=شرح المواقف|ج=۸|ص=۳۵۴}}</ref>

هاینس هالم(Heinz Halm)، اسلام‌شناس آلمانی، زاده۱۹۴۲م. گفته است: به باور شیعیان، به [[خلافت امام علی(ع)|خلافت رسیدن امام علی(ع)]] در [[۱۹ ذی‌الحجه]] [[سال ۳۵ قمری]]، اجرای دیرهنگام قراری بود که طبق آن، پیامبر(ص) در چند موقعیت و به‌خصوص در [[غدیر خم]]، او را به عنوان جانشین خود و [[امام]] امت اسلامی برگزیده بود. به اعتقاد شیعه، عبارت {{عربی|مَن کُنتُ مَولاه فَعَلیٌ مَولاه ترجمه: هر کس من مولای او هستم علی مولای اوست}} که توسط پیامبر در [[روز غدیر]] گفته شد، تعیین جانشینی پیامبر(ص) است؛ چرا که حاضران در غدیرخم به علی بن ابی‌طالب(ع) تبریک گفتند و او را با لقب [[امیرالمومنین (لقب)|امیرالمومنین]] خطاب کردند.<ref>{{پک|هالم|۱۳۸۵|ک=تشیع|ص=۲۷-۲۸}}</ref> بر اساس این عقیده، علی(ع) تنها [[خلیفه]] برحق است و عنوان «امیرالمؤمنین» تنها شایسته اوست و حکومت کوتاه‌مدت وی تنها حکومت مشروعی است که امت اسلامی از زمان رحلت پیامبر(ص) تجربه کرده است.<ref>{{پک|هالم|۱۳۸۵|ک=تشیع|ص=۳۱}}</ref>