امام علی علیه‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''علی بن ابی‌طالب(ع)''' مشهور به '''امام علی''' و '''امیرالمؤمنین''' ([[۱۳ رجب]] سال ۲۳ قبل از [[هجرت به مدینه|هجرت]] - [[۲۱ رمضان]] سال [[سال ۴۰ هجری قمری|۴۰ق]])، [[امام]] اول همهٔ [[فرق تشیع|مذاهب شیعه]]، [[صحابه|صحابی]]، [[حدیث|راوی]]، [[کتابت قرآن|کاتب وحی]] و چهارمین [[خلافت امام علی(ع)|خلیفه]] از [[خلفای راشدین]] نزد [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] است. وی همچنین پسرعمو و داماد [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]]، همسر [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت فاطمه(س)]]، پدر و جدِّ یازده [[امامان شیعه|امام شیعه]] است. پدر او [[ابوطالب]] و مادرش [[فاطمه بنت اسد]] بودند. به گفته عالمان [[شیعه]] و بسیاری از علمای اهل سنت، در [[مولود کعبه|کعبه زاده شد]] و نخستین مردی بود که به پیامبراسلام(ص) ایمان آورد. از نظر شیعه، علی(ع) به فرمان [[خدا]] و تصریح پیامبر(ص)، [[خلافت|جانشین]] بلافصل رسول خدا(ص) است.  

[[فضائل امام علی(ع)|فضائل]] زیادی برای امام علی(ع) برشمرده‌اند؛ پیامبر(ص) در [[حدیث یوم الدار|یوم الدار]] او را به عنوان وصی و جانشین خود برگزید. او هنگامی که [[قریش]] قصد کشتن پیامبر(ص) را داشتند، در بستر پیامبر اسلام(ص) [[لیلة المبیت|خوابید]] تا پیامبر(ص) بتواند مخفیانه  به [[مدینه]] [[هجرت به مدینه|هجرت]] کند. پیامبر(ص) [[عقد اخوت]] خود را با وی بست. بنابر منابع [[شیعه]] و برخی منابع [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، حدود ۳۰۰ [[آیه]] از [[قرآن|قرآن کریم]]، درباره فضایل وی است مانند [[آیه مباهله]]، [[آیه تطهیر]]، [[آیه ولایت]] و برخی دیگر از آیات که بر [[عصمت]] وی دلالت دارد.