پرش به محتوا

اهل قبله: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ آوریل ۲۰۲۰
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۷: خط ۷:
جان، مال و آبروی اهل قبله از نظر بیشتر عالمان [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] محترم است.<ref>رستمی، «ممنوعییت تکفیر اهل قبله از نگاه فقیهان و متکلمان تشیع و تسنن»، ص۷۱.</ref> همچنین [[تکفیر اهل قبله|تکفیر]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: قاری، شرح کتاب الفقه الاکبر، ص۲۵۸؛ تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۲۸.</ref> و کشتن اسیرانشان جایز نیست<ref>منتظری، دارسات فی ولایة الفقیه و فقه الدولة الاسلامیه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۹۶.</ref> و نماز گزاردن بر امواتشان واجب است.<ref> طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۳۲۸.</ref> با این حال برخی از عالمان مسلمان پیروان دیگر فرقه‌ها را تکفیر کرده‌ و قتلشان را جایز می‌دانند.<ref>رستمی، «ممنوعییت تکفیر اهل قبله از نگاه فقیهان و متکلمان تشیع و تسنن»، ص۷۱.</ref> به گفته ملاعلی قاری [[ابوحنیفه]] و [[محمد بن ادریس شافعی]] اهل قبله را تکفیر نمی‌کردند.<ref>قاری، شرح کتاب الفقه الاکبر، ۱۴۲۸ق، ص۲۵۷.</ref> او همچنین از ابوحنیفه نقل کرده که گفته است بیشتر فقهای اهل‌سنت اهل قبله را تکفیر نمی‌کنند گرچه برخی از آنها مخالفان را تکفیر کرده‌اند.<ref>قاری، شرح کتاب الفقه الاکبر، ۱۴۲۸ق، ص۲۵۸.</ref> [[محمد بن عبدالوهاب]] مؤسس [[وهابیت]]، قتل کسانی که [[پیامبران]]، [[ملائکه]] و اولیاء الهی را [[شفاعت|شفیع]] و وسیله تقرب به خدا قرار می‌دهند، واجب می‌داند هرچند به [[توحید ربوبی]] اقرار کرده باشند.<ref>محمد بن عبدالوهاب، کشف الشبهات، ۱۴۱۸ق، ص۷.</ref>
جان، مال و آبروی اهل قبله از نظر بیشتر عالمان [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] محترم است.<ref>رستمی، «ممنوعییت تکفیر اهل قبله از نگاه فقیهان و متکلمان تشیع و تسنن»، ص۷۱.</ref> همچنین [[تکفیر اهل قبله|تکفیر]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: قاری، شرح کتاب الفقه الاکبر، ص۲۵۸؛ تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۲۸.</ref> و کشتن اسیرانشان جایز نیست<ref>منتظری، دارسات فی ولایة الفقیه و فقه الدولة الاسلامیه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۲۹۶.</ref> و نماز گزاردن بر امواتشان واجب است.<ref> طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۳۲۸.</ref> با این حال برخی از عالمان مسلمان پیروان دیگر فرقه‌ها را تکفیر کرده‌ و قتلشان را جایز می‌دانند.<ref>رستمی، «ممنوعییت تکفیر اهل قبله از نگاه فقیهان و متکلمان تشیع و تسنن»، ص۷۱.</ref> به گفته ملاعلی قاری [[ابوحنیفه]] و [[محمد بن ادریس شافعی]] اهل قبله را تکفیر نمی‌کردند.<ref>قاری، شرح کتاب الفقه الاکبر، ۱۴۲۸ق، ص۲۵۷.</ref> او همچنین از ابوحنیفه نقل کرده که گفته است بیشتر فقهای اهل‌سنت اهل قبله را تکفیر نمی‌کنند گرچه برخی از آنها مخالفان را تکفیر کرده‌اند.<ref>قاری، شرح کتاب الفقه الاکبر، ۱۴۲۸ق، ص۲۵۸.</ref> [[محمد بن عبدالوهاب]] مؤسس [[وهابیت]]، قتل کسانی که [[پیامبران]]، [[ملائکه]] و اولیاء الهی را [[شفاعت|شفیع]] و وسیله تقرب به خدا قرار می‌دهند، واجب می‌داند هرچند به [[توحید ربوبی]] اقرار کرده باشند.<ref>محمد بن عبدالوهاب، کشف الشبهات، ۱۴۱۸ق، ص۷.</ref>


از اصطلاح اهل قبله در احکام اموات<ref>طوسی، الاستبصار، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۴۶۸.</ref> و احکام [[جهاد]]<ref> مستدرک وسائل الشیعه، ج۱۱، ص۵۵.</ref> سخن گفته شده است. گفته شده است که مسلمانان قبل از [[جنگ جمل]] احکام جنگ با اهل قبله را نمی‌دانستند و آن را در این جنگ از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] آموختند.<ref> جمعی از محققان، جهاد در آینه روایات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۱۸۸.</ref> سخنان امام علی(ع) درباره احکام جنگ‌های داخلی اسلام (جنگ با اهل قبله) در [[نهج البلاغه|نهج‌البلاغه]] نقل شده است؛ وی کشتن همه اصحاب جمل (کسانی که با امام علی(ع) به‌عنوان خلیفه، [[بیعت]] کردند سپس بیعت خود را شکسته و جنگ جمل را به راه انداختند.) را با آن که اهل قبله بودند، در برابر کشتن یک تن از مسلمانان به عمد و بدون جرم روا می‌داند.<ref>نهج‌البلاغه، خطبه ۱۷۲.</ref>
از اصطلاح اهل قبله در احکام اموات<ref>طوسی، الاستبصار، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۴۶۸.</ref> و احکام [[جهاد]]<ref> مستدرک وسائل الشیعه، ج۱۱، ص۵۵.</ref> سخن گفته شده است. گفته شده است که مسلمانان قبل از [[جنگ جمل]] احکام جنگ با اهل قبله را نمی‌دانستند و آن را در این جنگ از [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] آموختند.<ref> جمعی از محققان، جهاد در آینه روایات، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۱۸۸.</ref> سخنان امام علی(ع) درباره احکام جنگ‌های داخلی اسلام (جنگ با اهل قبله) در [[نهج البلاغه|نهج‌البلاغه]] نقل شده است؛ وی کشتن همه اصحاب جمل (کسانی که با امام علی(ع) به‌عنوان خلیفه، [[بیعت]] کردند سپس بیعت خود را شکسته و جنگ جمل را به راه انداختند.) را در برابر کشتن یک تن از مسلمانان به عمد و بدون جرم روا می‌داند.<ref>نهج‌البلاغه، خطبه ۱۷۲.</ref> با آنکه اصحاب جمل از اهل قبله بودند.


درباره [[نواصب]]، [[خوارج]] و مسلمانانی که [[ضروری دین]] را انکار کرده‌اند، با آنکه کعبه را قبله خود می‌دانند، حکم [[کفر|کُفر]]<ref>نراقی، رسائل و مسائل، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۳۶.</ref> و نجاست<ref>محقق کرکی، جامع المقاصد، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۶۴.</ref> صادر شده است.  
درباره [[نواصب]]، [[خوارج]] و مسلمانانی که [[ضروری دین]] را انکار کرده‌اند، با آنکه کعبه را قبله خود می‌دانند، حکم [[کفر|کُفر]]<ref>نراقی، رسائل و مسائل، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۳۳۶.</ref> و نجاست<ref>محقق کرکی، جامع المقاصد، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۶۴.</ref> صادر شده است.