قیام ۱۵ خرداد: تفاوت میان نسخه‌ها

صبح روز پانزدهم خرداد، مردم قم و برخی از شهر‌هااز دستگیری امام خمینی مطلع شده و دست به اعتراض زدند. در تهران، دانشجویان دانشگاه تهران، کلاس‌ها را تعطیل کردند و به تظاهرات مردم پیوستند. بارفروشان نیز از مرکز شهر به حرکت درآمده و به تظاهرکنندگان ملحق شدند. تظاهرکنندگان که لحظه به لحظه به تعدادشان افزوده می‌شد، درصدد اشغال مراکز مهم دولتی و حکومتی از قبیل کاخ مرمر، اداره رادیو، اداره تسلیحات ارتش و غیره بودند. بازاریان نیز با تعطیلی بازار و تجمّع در مساجد و یا با پیوستن به تظاهرکنندگان، اعتراض صریح خود را اعلام کردند.<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/c2716/%D9%85%D9%86%D8%AA%D8%B3%D8%A8%DB%8C%D9%86/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D9%85%D8%B7%D9%81%DB%8C_%D8%AE%D9%85%DB%8C%D9%86%DB%8C/%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AA%D9%87%D8%A7_%D8%AF%D8%B1_%D9%82%DB%8C%D8%A7%D9%85_15_%D8%AE%D8%B1%D8%AF%D8%A7%D8%AF_1342 پرتال پژوهشی و اطلاع رسانی موسسه تنظم و نشر آثار امام خمینی ره.]</ref>

مأموران نظامی که در نقاط مرکزی و حساس شهرهای قم و تهران مستقر بودند به سوی تظاهرکنندگان تیراندازی کردند. تظاهرات در آن روز و دو روز بعد نیز ادامه یافت و تعدادی از مردم کشته و مجروح شدند. فجیع‌ترین حادثه، قتل عام دهقانان کفن‌پوش ورامینی بود که در پشتیبانی از امام خمینی راهی تهران شده بودند. مأموران نظامی در سر پل باقرآباد با آن‌ها روبرو شده و با سلاح‌های سنگین آن‌ها را قتل عام کردند.<ref>[http://pahlaviha.pchi.ir/show.php?page=contents&id=709 پایگاه جامع تاریخ معاصر ایران.]</ref>