نیمه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←نیمه شعبان در ادب و شعر فارسی
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
:: «... و شب پانزدهم از ماه [[شعبان المعظم|شعبان]]، بزرگوار است و او را شب برات خوانند و همی پندارم، این از قبیل آن است که هرکه اندرو [[عبادت]] کند و نیکی به جای آورد، بیزاری یابد از [[جهنم|دوزخ]]».<ref>ابوریحان بیرونی، التّفهیم، ص۲۵۲.</ref> | :: «... و شب پانزدهم از ماه [[شعبان المعظم|شعبان]]، بزرگوار است و او را شب برات خوانند و همی پندارم، این از قبیل آن است که هرکه اندرو [[عبادت]] کند و نیکی به جای آورد، بیزاری یابد از [[جهنم|دوزخ]]».<ref>ابوریحان بیرونی، التّفهیم، ص۲۵۲.</ref> | ||
محمد غیاث‌الدین رامپوری نیز در غیاث اللغات -یکی از فرهنگ‌های فارسی- شب پانزدهم شعبان را شب برات توصیف کرده است که در آن [[فرشته|فرشتگان]] به فرمان خدا روزی انسان را تقسیم می‌کنند.<ref>رامپوری، غیاث اللغات، ۱۳۹۳ش، ص۵۰۳–۵۰۴.</ref> شاعران پارسی زبان نیز در اشعار خود از عناوینی مانند شب برات، | محمد غیاث‌الدین رامپوری (دانشمند و شاعر مشهور هندوستان در قرن ۱۳ق )نیز در غیاث اللغات -یکی از فرهنگ‌های فارسی- شب پانزدهم شعبان را شب برات توصیف کرده است که در آن [[فرشته|فرشتگان]] به فرمان خدا روزی انسان را تقسیم می‌کنند.<ref>رامپوری، غیاث اللغات، ۱۳۹۳ش، ص۵۰۳–۵۰۴.</ref> شاعران پارسی زبان نیز در اشعار خود از عناوینی مانند شب برات، لیلة الصّک، شب بیزاری، برائت از آتش [[جهنم|دوزخ]] و شب عبادت برای این شب استفاده کرده‌اند. | ||
[[حافظ شیرازی]] در کنار کلمه برات از تعبیر [[شب قدر]] برای نیمه شعبان استفاده کرده است، که بهاءالدین خرمشاهی معتقد است منظور حافظ از «برات» در این بیت، شب نیمه شعبان است. | [[حافظ شیرازی]] در کنار کلمه برات از تعبیر [[شب قدر]] برای نیمه شعبان استفاده کرده است، که بهاءالدین خرمشاهی معتقد است منظور حافظ از «برات» در این بیت، شب نیمه شعبان است. | ||