نیمه شعبان: تفاوت میان نسخه‌ها

نيمه شعبان در فرهنگ و ادب کهن فارسی، [[شب برات]] ناميده شده است و شاید یکی از دلایل این نام گذاری آن باشد که خداوند در این شب برات (حواله یا سند) آزادی از دوزخ را به بندگان خود می‎دهد. ابوريحان بيرونی در کتاب التفهيم درباره شب برات چنين آورده: «...و شب پانزدهم از ماه [[شعبان المعظم|شعبان]]، بزرگوار است و او را شب برات خوانند و همی پندارم، این از قبیل آن است که هر که اندرو عبادت کند و نیکی به جای آورد، بیزاری یابد از [[جهنم |دوزخ]]».<ref>ابوریحان بیرونی، التّفهیم، ص۲۵۲.</ref>  

محمد غیاث‌الدین رامپوری نيز در غياث اللغات -یکی از فرهنگ‎های فارسی- شب پانزدهم شعبان را شب برات توصیف کرده است که در آن فرشتگان به فرمان خدا روزی انسان را تقسیم می‎کنند.<ref>رامپوری، غیاث اللغات، به اهتمام منصور ثروت، ص۵۰۳ـ۵۰۴.</ref>