عالم ملکوت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عالَم مَلَکوت''' عالم بدون اجسام با امکان تصور شکل و صورت است. این جهان، به‌عنوان یکی از عوالم چهارگانه، در مرتبه‌ای بالاتر از [[عالم ناسوت]] و پایین‌تر از عوالم [[عالم جبروت |جبروت]] و [[عالم لاهوت|لاهوت]] قرار دارد. | '''عالَم مَلَکوت''' عالم بدون اجسام با امکان تصور شکل و صورت است. این جهان، به‌عنوان یکی از عوالم چهارگانه، در مرتبه‌ای بالاتر از [[عالم ناسوت]] و پایین‌تر از عوالم [[عالم جبروت |جبروت]] و [[عالم لاهوت|لاهوت]] قرار دارد. | ||
حکمای مسلمان [[مرگ]] را نقطه اتصال به ملکوت معرفی کرده و جایگاه [[انسان]] پس از مرگ را در این جهان دانسته‌اند؛ همچنان‌که عده‌ای این عالم را عالم [[فرشته|فرشتگان]] نیز ذکر کرده‌اند که با مجاهدت، [[ریاضت]] و [[تزکیه نفس]] می‌توان قبل از مرگ این جهان را مشاهده کرد؛ هرچند برخی این جهان را جایگاه ندیدنی‌هایی دانسته‌اند که جز [[پیامبران]] و [[چهارده معصوم |معصومان]]، کسی قادر به دیدن آن نیست و حتی درک این عالم از شروط معصوم قلمداد شده است. | حکمای مسلمان [[مرگ]] را نقطه اتصال به ملکوت معرفی کرده و جایگاه [[انسان]] پس از مرگ را در این جهان دانسته‌اند؛ همچنان‌که عده‌ای این عالم را عالم [[فرشته|فرشتگان]] نیز ذکر کرده‌اند که با مجاهدت، [[ریاضت]] و [[تزکیه |تزکیه نفس]] می‌توان قبل از مرگ این جهان را مشاهده کرد؛ هرچند برخی این جهان را جایگاه ندیدنی‌هایی دانسته‌اند که جز [[پیامبران]] و [[چهارده معصوم |معصومان]]، کسی قادر به دیدن آن نیست و حتی درک این عالم از شروط معصوم قلمداد شده است. | ||
لفظ ملکوت در [[قرآن]] چهار بار ذکر شده است. قرآن [[حضرت ابراهیم(ع)]] را به‌عنوان یکی از افراد اهل یقین، از کسانی می‌داند که عالم ملکوت را مشاهده کرده است. | لفظ ملکوت در [[قرآن]] چهار بار ذکر شده است. قرآن [[حضرت ابراهیم(ع)]] را به‌عنوان یکی از افراد اهل یقین، از کسانی می‌داند که عالم ملکوت را مشاهده کرده است. | ||