ولایت باطنی: تفاوت میان نسخه‌ها

# رهبری بر دل‌ها و باطن اعمال که اشاره به ولایت باطنی دارد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۲ق، ص۲۷۱-۲۷۴.</ref>

به باور برخی با توجه به اینکه ولایت باطنی یک مقام الهی است و شخصی نمی‌تواند آن را به انسان بدهد؛ منظور [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|حضرت رسول(ص)]] در روز [[عید غدیر]] از «من کنت مولاه فهذا علی مولاه» ولایت ظاهری نه باطنی.<ref>منصوری لاریجانی، عقیق ولایت، ۱۳۹۰ش، ص۳۲.</ref> اما به عقیده [[شیخ مفید]]، وظیفه پیامبر معرفی و ابلاغ بوده و منظور از این جمله را، هم ولایت باطنی و هم ولایت ظاهری دانسته است.<ref>شیخ مفید، الافصاخ فی الامامة، ۱۳۱۴ق، ص۳۳.</ref>

به عقیده [[عبدالکریم سروش]] معصومین ولایت ظاهری و سیاسی دارند. او توضیح دادن [[چهارده معصوم|معصومین]] درباره موضوعات مختلف را به معنای پاسخگویی دانسته و معتقد است، شخصی که ولایت باطنی و عرفانی دارد خودش حجت، مراد، پیر و مرشد است و نیاز به پاسخگو بودن ندارد. [[صفایی حایری]] با انتقاد از سروش معتقد است: ولایت باطنی که مقصود [[شیعیان]] است نوعی ولایت دینی، باطنی، سیاسی و همراه با بینه، دلیل و [[قرآن]] است که نیاز به توضیح و روشنگری برای مردم دارد. روشنگری و هدایت از وظایف معصومین بوده است. به عقیده صفایی حایری سروش، ولایت باطنی که از عقاید ناب شیعه است را با ولایت عرفانی و تصوف مولوی اشتباه گرفته است. به عقیده وی این نوع نگاه به ولایت باطنی، برگرفته از اعتقادات اهل سنت از جمله [[محی الدین عربی]] است.<ref>صفایی حائری، از وحدت تا جدایی، ۱۳۸۳ش، ص۴۳-۴۷.</ref>

== جستار‌های وابسته ==

* [[ولایت تکوینی]]