Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۷۰
ویرایش
جز (ویکی سازی) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن سعید بن هلال ثقفی اصفهانی معروف به ابن هلال ثقفی، محدّث، [[فقیه]]، مورخ و مؤلف شیعه [[امامی]] قرن سوم هجری قمری است. او برای تبلیغ [[تشیع]] به [[اصفهان]] رفت و در آنجا ماندگار شد. از برجستهترین راویانِ روایات ثقفی، [[احمد بن محمد بن خالد برقی]] و [[صفار قمی|صفّار قمی]] هستند. بیشتر علمای [[علم رجال|رجال]] شیعه از او تمجید کرده و او را از جمله راویان مورد اعتماد دانستهاند. معروفترین کتاب او، الغارات است که به تجاوزهای لشکر معاویه به مناطق تحت حکومت حضرت علی(ع) پرداخته است. | ابواسحاق ابراهیم بن محمد بن سعید بن هلال ثقفی اصفهانی معروف به ابن هلال ثقفی، محدّث، [[فقیه]]، مورخ و مؤلف شیعه [[امامی]] قرن سوم هجری قمری است. او برای تبلیغ [[تشیع]] به [[اصفهان]] رفت و در آنجا ماندگار شد. از برجستهترین راویانِ روایات ثقفی، [[احمد بن محمد بن خالد برقی]] و [[صفار قمی|صفّار قمی]] هستند. بیشتر علمای [[علم رجال|رجال]] شیعه از او تمجید کرده و او را از جمله راویان مورد اعتماد دانستهاند. معروفترین کتاب او، الغارات است که به تجاوزهای لشکر معاویه به مناطق تحت حکومت حضرت علی(ع) پرداخته است. | ||
== نام کتاب == | == نام کتاب و موضوع آن== | ||
این کتاب در برخی منابع به نام «الاستنفار و الغارات» و در بعضی دیگر با نام «الاسفار و الغارات» ثبت شده است ولی در میان علما و محافل علمی به «الغارات» معروف است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۲، ص۳۵. | این کتاب در برخی منابع به نام «الاستنفار و الغارات» و در بعضی دیگر با نام «الاسفار و الغارات» ثبت شده است ولی در میان علما و محافل علمی به «الغارات» معروف است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۲، ص۳۵. پاکنیا، آشنایی با منابع معتبر شیعه (الغارات)، ۱۳۸۸ش.</ref> به نظر میآید که نام کتاب بر گرفته از یکی از سخنان امام است.(''شُنَّت عَلیکُمُ الغَاراتُ'').<ref>نهج البلاغة، خطبة ۲۷.</ref> | ||
چون هدف مؤلف در این تألیف، آن بوده تا غارتهای [[معاویه]] را که بعد از [[جنگ نهروان]] به قلمرو امیرالمؤمنین علی(ع) و سرزمینهای تحت تصرف او را یاد کند آن را ''الغارات'' نامیده است.{{سخ}} | |||
چون هدف مؤلف در این | |||
با این حال، به دلیل آگاهیهای فراوان مؤلف، مطالب ارزشمندی خارج از عنوان اصلی غارات بر این کتاب افزوده شده است. چنانکه مؤلف مختصری از زندگانی امیرالمؤمنین(ع) و روش اداری، مالی، سیاسی، اخلاقی و خطبههای آن حضرت، کارگزارانی چون [[قیس بن سعد]]، [[محمد بن ابی بکر]]، [[مالک اشتر]]، رویدادهای آنان در [[مصر]] را گزارش کرده است.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۴۱۰ق، ص۳ و ۴.</ref> | با این حال، به دلیل آگاهیهای فراوان مؤلف، مطالب ارزشمندی خارج از عنوان اصلی غارات بر این کتاب افزوده شده است. چنانکه مؤلف مختصری از زندگانی امیرالمؤمنین(ع) و روش اداری، مالی، سیاسی، اخلاقی و خطبههای آن حضرت، کارگزارانی چون [[قیس بن سعد]]، [[محمد بن ابی بکر]]، [[مالک اشتر]]، رویدادهای آنان در [[مصر]] را گزارش کرده است.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۴۱۰ق، ص۳ و ۴.</ref> | ||
در نسخه چاپ انجمن آثار ملی، پایان این کتاب بخشی تحت عنوان «التعلیقات و هی سبعون تعلیقة» وجود دارد که در آن مطالب مختلفی نقل شده است. این تعلیقات به مانند مقدمه، توسط [[سید جلالالدین حسینی ارموی]] نوشته شده است.<ref>ثقفی، الغارات، مقدمه مترجم، ص۸۵.</ref> | در نسخه چاپ انجمن آثار ملی، پایان این کتاب بخشی تحت عنوان «التعلیقات و هی سبعون تعلیقة» وجود دارد که در آن مطالب مختلفی نقل شده است. این تعلیقات به مانند مقدمه، توسط [[سید جلالالدین حسینی ارموی]] نوشته شده است.<ref>ثقفی، الغارات، مقدمه مترجم، ص۸۵.</ref> | ||
== اهمیت | == انگیزه تألیف == | ||
هدف مؤلّف در این تألیف، آن بوده تا غارتهایی را که بعد از [[جنگ نهروان]] به قلمرو امیرالمؤمنین علی(ع) و سرزمینهای تحت تصرّف او از طرف معاویه شده است یاد کند. این نوع تألیف در آن زمان، میان سیرهنویسان و مورخان متداول بوده حتّی جماعتی مانند کلبی، [[ابو مخنف|أبو مخنف]]، مداینی و [[نصر بن مزاحم]] که همه از مشایخ مؤلّف هستند نیز هر یک کتابی در این موضوع به همین نام گرد آوردهاند.<ref>ثقفی، الغارات، ۱۴۱۰ق، ص۴.</ref> | |||
[[پرونده:الغارات 2.jpg|بندانگشتی|۱۵۰px|الغارت با تحقیق و تعلیق سید عبدالزهرا حسینی]] | |||
== اهمیت و جایگاه== | |||
این کتاب از قدیم مورد استفاده عالمان و مورخان شیعه و سنی بوده است. [[احمد بن محمد بن خالد برقی|احمد بن خالد برقی]] در [[المحاسن]]، [[محمد بن حسن صفار]] در [[بصائر الدرجات]]، [[کلینی]] در [[کافی]]، [[شیخ صدوق|صدوق]] در [[من لا یحضر]]، [[مفید]] در [[امالی مفید|امالی]]، [[شیخ طوسی|طوسی]] در [[تهذیب الاحکام|التهذیب]]، [[سید مرتضی]] در [[الشافی فی الامامة (کتاب)|الشافی]]، [[علی بن ابراهیم قمی]] در [[تفسیر قمی]]، [[ابن قولویه]] در [[کامل الزیارات]]، [[ابن شهرآشوب]] در [[مناقب آل ابی طالب (کتاب)|المناقب]]، [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[اعلام الوری]]، [[سید بن طاووس|سید علی بن طاووس]] در [[الیقین]] و [[اقبال الاعمال]]، [[سید عبدالکریم بن طاووس]] در [[فرحة الغری]]، [[محمد بن ابی القاسم طبری|عمادالدین طبری]] در [[بشارة المصطفی]]، [[قطب راوندی]] در [[الخرائج و الجرائح]]، [[حر عاملی]] در [[اثبات الهداة]] و [[وسائل الشیعة]]، [[محدث نوری]] در [[مستدرک الوسائل]] و [[محدث قمی]] هم در [[سفینة البحار]] به طور گسترده از نوشتهها و روایات وی استفاده کردهاند.<ref>پاکنیا، آشنایی با منابع معتبر شیعه (الغارات)، ۱۳۸۸ش.</ref> [[علامه مجلسی]] هم مطالب این کتاب را در [[بحارالانوار]] آورده و [[ابن ابی الحدید]] بسیاری از گزارشهای این کتاب را در [[شرح نهج البلاغه (ابن ابی الحدید)|شرح نهج البلاغه]] خود آورده است. | این کتاب از قدیم مورد استفاده عالمان و مورخان شیعه و سنی بوده است. [[احمد بن محمد بن خالد برقی|احمد بن خالد برقی]] در [[المحاسن]]، [[محمد بن حسن صفار]] در [[بصائر الدرجات]]، [[کلینی]] در [[کافی]]، [[شیخ صدوق|صدوق]] در [[من لا یحضر]]، [[مفید]] در [[امالی مفید|امالی]]، [[شیخ طوسی|طوسی]] در [[تهذیب الاحکام|التهذیب]]، [[سید مرتضی]] در [[الشافی فی الامامة (کتاب)|الشافی]]، [[علی بن ابراهیم قمی]] در [[تفسیر قمی]]، [[ابن قولویه]] در [[کامل الزیارات]]، [[ابن شهرآشوب]] در [[مناقب آل ابی طالب (کتاب)|المناقب]]، [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[اعلام الوری]]، [[سید بن طاووس|سید علی بن طاووس]] در [[الیقین]] و [[اقبال الاعمال]]، [[سید عبدالکریم بن طاووس]] در [[فرحة الغری]]، [[محمد بن ابی القاسم طبری|عمادالدین طبری]] در [[بشارة المصطفی]]، [[قطب راوندی]] در [[الخرائج و الجرائح]]، [[حر عاملی]] در [[اثبات الهداة]] و [[وسائل الشیعة]]، [[محدث نوری]] در [[مستدرک الوسائل]] و [[محدث قمی]] هم در [[سفینة البحار]] به طور گسترده از نوشتهها و روایات وی استفاده کردهاند.<ref>پاکنیا، آشنایی با منابع معتبر شیعه (الغارات)، ۱۳۸۸ش.</ref> [[علامه مجلسی]] هم مطالب این کتاب را در [[بحارالانوار]] آورده و [[ابن ابی الحدید]] بسیاری از گزارشهای این کتاب را در [[شرح نهج البلاغه (ابن ابی الحدید)|شرح نهج البلاغه]] خود آورده است. | ||
خط ۵۵: | خط ۵۳: | ||
فهرست کتابهای ابواسحاق را عباس بن السری، محمدبن زید الرطاب و احمدبن علویه اصفهانی مشهور به ابن اسود کاتب روایت کردهاند. [[شیخ صدوق|شیخ صدوق]] کتابهای ابواسحاق را از پدرش و او از عبدالله بن حسن مودب و او نیز از احمدبن علویه اصفهانی روایت کرده است. اما از چگونگی و کیفیت روایت کتابهایی از جمله الغارات با وجود آنکه جمعی از بزرگان چون ابن ابی الحدید و [[حسن بن سلیمان حلی|حسن بن سلیمان حلی]] شاگرد [[شهید اول|شهید اول]] بدون واسطه از آن روایت کردهاند؛ خبری در دست نیست.<ref>علی بیات، معرفی الغارات.</ref> به نوشته [[محدث ارموی]]، نسخ این کتاب از قدیم الایام اعتزاز کبریت احمر و نایابتر از سیمرغ و کیمیا بوده است.<ref>ثقفی، ترجمه الغارات، ۱۳۷۴ش، ص۱۱.</ref> | فهرست کتابهای ابواسحاق را عباس بن السری، محمدبن زید الرطاب و احمدبن علویه اصفهانی مشهور به ابن اسود کاتب روایت کردهاند. [[شیخ صدوق|شیخ صدوق]] کتابهای ابواسحاق را از پدرش و او از عبدالله بن حسن مودب و او نیز از احمدبن علویه اصفهانی روایت کرده است. اما از چگونگی و کیفیت روایت کتابهایی از جمله الغارات با وجود آنکه جمعی از بزرگان چون ابن ابی الحدید و [[حسن بن سلیمان حلی|حسن بن سلیمان حلی]] شاگرد [[شهید اول|شهید اول]] بدون واسطه از آن روایت کردهاند؛ خبری در دست نیست.<ref>علی بیات، معرفی الغارات.</ref> به نوشته [[محدث ارموی]]، نسخ این کتاب از قدیم الایام اعتزاز کبریت احمر و نایابتر از سیمرغ و کیمیا بوده است.<ref>ثقفی، ترجمه الغارات، ۱۳۷۴ش، ص۱۱.</ref> | ||
== زنده | == زنده نگهداشتن کتاب الغارات == | ||
مصحح کتاب الغارات در مقدمه میگوید: | مصحح کتاب الغارات در مقدمه میگوید: | ||
:::«اگر زحمات دو تن از بزرگان اسلام و علمای اعلام نمیبود من با کمال تهیدستی و بیبضاعتی که دارم هرگز نمیتوانستم با چنین نسخهای در راه تصحیح این کتاب قدمی بردارم تا چه رسد که به تصحیح آن همّت گمارم و حواشی و تعلیقات بر آن بنگارم. | :::«اگر زحمات دو تن از بزرگان اسلام و علمای اعلام نمیبود من با کمال تهیدستی و بیبضاعتی که دارم هرگز نمیتوانستم با چنین نسخهای در راه تصحیح این کتاب قدمی بردارم تا چه رسد که به تصحیح آن همّت گمارم و حواشی و تعلیقات بر آن بنگارم. |