رمیصاء بنت ملحان: تفاوت میان نسخه‌ها

برای وی نامهای مختلفی همچون غُمَیصا، سَهله، رُمَیله، انیفه و رُمَیثه نیز ذكر كرده‌اند<ref>ابن‌سعد، ج ۸، ص ۴۲۴؛ ابن‌حجر عسقلانی، ج ۸، ص ۴۰۹</ref> كنیه‌اش امّسُلَیم و به آن نیز شهرت داشت. وی از زنان [[انصار]] و از [[قبیلۀ خزرج]] بود <ref>ذهبی، ج ۲، ص ۳۰۴</ref> مادرش، ملیكه بنت [[مالك‌ بن عدی]]، از طایفۀ [[بنی‌ نجار]] بود<ref>ابن‌سعد، ج ۸، ص ۴۲۴ـ۴۲۵</ref>  

رمیصاء بعد از ورود [[پیامبر صلی‌اللّه‌ علیه‌وآله‌وسلم]] به مدینه، مقدم وی را گرامی داشت و انس را كه ده سال داشت، به خادمی ایشان گمارد<ref>ابن‌حجر عسقلانی، ج ۸، ص ۴۱۰</ref> رمیصاء در بسیاری از [[غزوات]] پیامبر اكرم حضور داشت. در [[جنگ احد]] (سال سوم هجرت) وی در حالی كه مشك آبی بر پشت خود حمل می‌كرد، به مداوای مجروحان می‌پرداخت<ref>واقدی، ج ۱، ص ۲۴۹؛ ابن‌سعد، ج ۸، ص ۴۲۵</ref> و خنجری برای دفاع از خود به همراه داشت<ref>ذهبی، همانجا</ref>  

در [[غزوۀ خیبر]] (سال هفتم هجرت) نیز وی از جمله زنانی بود كه در جنگ مشاركت نمود.<ref>واقدی، ج ۲، ص ۶۸۵؛ نک: ابن‌هشام، ج ۳، ص ۳۵۴؛ مقریزی، ج ۱۰، ص ۵۴</ref>

در سال هفتم [[هجرت]]، مُقَوقَس، پادشاه [[اسكندریه]]، در جواب دعوت پیامبر به پذیرش اسلام، هدایایی از جمله دو كنیز برای ایشان فرستاد. پیامبر آنان را برای مدتی نزد رمیصاء جای داد.<ref>طبری، ج ۳، ص ۲۱</ref>  

[[در غزوه حنین]] (سال هشتم هجرت)، رمیصاء از پیامبر خواست افرادی را كه فرار می‌كردند، همچون [[مشركان]] بكشد<ref>واقدی، ج ۳، ص ۹۰۳ـ۹۰۴؛ طبری، ج ۳، ص ۷۶ـ۷۷</ref>وی با وجود فرار مردان، در حالی كه پسرش [[عبداللّه‌ بن ابی‌ طلحه]] را باردار بود، خنجری برای دفاع از خود به همراه داشت.<ref>واقدی، ج ۳، ص ۹۰۴؛ ابن‌سعد، ج ۸، ص ۴۲۵؛ ابن‌هشام، ج ۴، ص ۸۸ـ۸۹</ref>).

پس از [[رحلت پیامبر اكرم]]، از زندگی رمیصاء خبری در دست نیست و فقط [[ابن‌ شهر آشوب]]<ref>ابن‌ شهرآشوب، ج ۳، ص ۲۱۲</ref>) قولی از او روایت كرده كه، بعد از [[شهادت]] [[امام حسین علیه‌السلام]] از آسمان بارانی سرخ رنگ باریده است.

وقتی اختلافی بین رمیصاء و همسرش ابو طلحه رخ داد، رمیصاء به پیامبر شكایت برد و ایشان شخصاً اختلاف آنان را برطرف كرد. <ref>احمدبن حنبل، ج ۱، ص ۲۱۴؛ ابن‌عساكر، ج ۳۷، ص ۴۷۱</ref>  

رمیصاء را از جمله [[راویان حدیث]] و از زنان عاقل و فاضل دانسته‌اند.<ref>نک:ابن ابی‌حاتم رازی، ج ۹، ص ۴۶۴؛ ابن عبدالبرّ، ج ۴، ص ۱۹۴۰).</ref> [[عایشه]]، [[امّ سَلَمه]] و انس‌ بن مالك از وی [[روایت]] كرده‌اند.<ref>ابن‌اثیر، ج ۶، ص ۱۱۹، ۳۴۶</ref>

* [[ابن‌ شهر آشوب]]، [[مناقب آل ابی‌ طالب]]، نجف اشرف، ۱۳۷۶/۱۹۵۶.