خوجه‌های اثناعشری: تفاوت میان نسخه‌ها

بر اثر سخت گیری‌های آقاخان محلاتی، در اوایل دهه ۱۸۷۰م، جمعی از خوجه‌ها در راه زیارت امام حسین به نجف رفتند و با آیت‌الله مازندارنی از مجتهدان بزرگ آن زمان دیدار کردند.<ref>عرب‌احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۱۸.</ref> در این ملاقات آنها خود را شیعه معرفی کردند؛ اما گفتند که به احکام اسلامی عمل نمی کنند و زیارت امامان را بر زیارت خانه خدا مقدم می‌شمارند.<ref>عرب‌احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۱۸و۱۹.</ref>

ازآنجاکه این مسئله سبب ناراحتی آیت‌الله مازندرانی شد، آنها از او خواستند تا کسی را برای آموزش معارف دینی به هند بفرستد. به سفارش مازندارنی، یکی از شاگردان هندی‌اش به نام ملا قادر حسین، به بمبئی رفت. او در منزل یکی از خوجه‌ها آنجا ساکن شد و به برپایی نماز جماع آموزش اصول عقاید شیعه و احکام مشغول شد. این‌گونه در میان گروه خوجه‌ها که شیعه اسماعیلی بودند، اقلیتی به نام خوجه‌های اثناعشری شکل گرفت.<ref>عرب‌احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۱۹.</ref>

در اوایل دهه ۱۸۸۰م، آیت‌الله ابوالقاسم نجفی، به‌منظور ترویج شیعه دوازده‌امامی، به هند رفت.<ref>عرب‌احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۲۰.</ref> او نخستین نماز جمعه شیعیان را در بمبئی برگزار کرد.<ref>عرب‌احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۲۰.</ref> خوجه‌های اثناعشری از بیم خوجه‌های اسماعیلی، تا مدت‌ها فعالیت‌های مذهبی‌شان را به صورت مخفیانه انجام می‌دادند؛ اما در سال ۱۸۹۹م جماعت خود را به‌طور رسمی تأسیس کردند.<ref>عرب‌احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۲۰.</ref> از این زمان به بعد به‌طور قابل توجهی شمارشان افزایش یافت.<ref>عرب‌احمدی، شیعیان خوجه اثناعشری در گستره جهان، ۱۳۸۹ش، ص۲۱.</ref>