ثقلین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ثقلین'''؛ به معنای شیء گرانبها و ارزشمند است و اشتهار این لفظ در حدیث ثقلین پیامبر(ص) درباره اهل بیت(ع) می باشد.

جمع هر دو واژه « اثقال » است.<ref>ابن درید، کتاب جمهرة اللغة، ج۱، ص۴۳۰، چاپ رمزی منیربعلبکی، بیروت ۱۹۸۷ـ ۱۹۸۸</ref>

واژه ثِقْل یا ثَقَل در قرآن به کار نرفته، اما اَثقال در چند آیه<ref> نحل/سوره۱۶، آیه۷ ؛ زلزال/سوره۹۹، آیه۲ ؛ عنکبوت/سوره۲۹، آیه۱۳</ref> و ثَقَلان فقط در یک آیه به کار رفته است.<ref>الرحمن/سوره۵۵، آیه۳۱</ref>

عموم مفسران مراد از صورت اخیر را دو گروه جن و انس<ref>ابن کثیر، تفسیرالقرآن العظیم، ج۴، ص۴۴۷، چاپ علی شیری، بیروت (بی تا)؛ ابوالفتوح رازی، تفسیر روح الجنان و روح الجنان، ج۱۰، ص۳۹۶، چاپ ابوالحسن شعرانی و علی اکبر غفاری، تهران ۱۳۸۲ـ۱۳۸۷</ref> و معدودی از مفسران هم مراد از آن را قرآن و عترت دانسته‌اند.<ref>علی بن ابراهیم قمی، تفسیرالقمی، ج۲، ص۳۴۵، چاپ طیب موسوی جزائری، قم ۱۴۰۴ ؛ هاشم بن سلیمان بحرانی، البرهان فی تفسیرالقرآن، ج۴، ص۲۶۷، چاپ محمود بن جعفر موسوی زرندی، تهران ۱۳۳۴ ش</ref>

 

در حدیث ثقلین، پیامبراکرم(ص) امت خود را به حرمت نهادن به دو شیء گران‌قدر(ثقلین) سفارش و سپس آن دو را کتاب و عترت (اهل‌‌بیت) معنا کرده‌اند.

این حدیث، به سبب کاربرد همین واژه، به «ثَقَلَین» یا «ثِقْلَین» مشهور است.