Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۱٬۸۱۱
ویرایش
عالم لاهوت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ایجاد عالم لاهوت
(ایجاد عالم لاهوت) |
جز (ایجاد عالم لاهوت) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[ | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[آذر]]|روز=[[۱]]|سال=[[۱۳۹۶]]|کاربر=Golpoor }} | ||
'''عالم لاهوت'''جهان مختص به خداوند و مرتبه ذات پروردگار است. از دیگر اسامی آن جهان معنا، عالم امر، عالم غیب و ... است که یکی از عوالم چهارگانه محسوب می شود. لاهوت در آثار اسلامی با نام ها و استعاره های متفاوتی مطرح شده است | '''عالم لاهوت'''جهان مختص به خداوند و مرتبه ذات پروردگار است. از دیگر اسامی آن جهان معنا، عالم امر، عالم غیب و ... است که یکی از عوالم چهارگانه محسوب می شود. لاهوت در آثار اسلامی با نام ها و استعاره های متفاوتی مطرح شده است | ||
==مفهوم شناسی== | ==مفهوم شناسی== | ||
لاهوت کلمه‌ای مشتق از «لاه» <ref>جوهری، الصحاح،1376ق، ج1، ص2249 و طریحی، مجمع البحرين،1375ش، ج6، ص361 و ابن منظور، لسان العرب، 1414ق، ج13، ص539</ref> به معنای الله بوده است که واو و تاء برای مبالغه و تاکید به آن اضافه شده است <ref>عمید، فرهنگ فارسی عمید، 1360ش، ج 2، ص1711 و دهخدا، لغتنامه دهدا،1377ش، ج13، ص19580، </ref> که در اصل به معنای «لا هو إلّا هو» <ref>تهانوی، موسوعة كشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، 1996م، ج1، ص549</ref> یعنی جهانی مختص به خداوند می‌باشد و در لغت به همین معنی یعنی خدای تعالی <ref>زبیدی، تاج العروس، بی‌تا، ج3، ص128</ref>و عالم خداوند آمده است. <ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا،1377ش ، ج13، ص19580، </ref> هرچند برخی این لغت را با ریشه‌ای عبرانی دانسته‌اند. <ref>کاشفی، رشحات عين الحياة فى مناقب مشايخ الطريقة النقشبندية، 1356ش، ج1، ص357 و خفاجی، شفاء القلیل، بی‌تا، ص264 و خفاجی، عناية القاضى و كفاية الراضى، 1417ق، ج3، ص391</ref> | لاهوت کلمه‌ای مشتق از «لاه» <ref>جوهری، الصحاح،1376ق، ج1، ص2249 و طریحی، مجمع البحرين،1375ش، ج6، ص361 و ابن منظور، لسان العرب، 1414ق، ج13، ص539</ref> به معنای الله بوده است که واو و تاء برای مبالغه و تاکید به آن اضافه شده است <ref>عمید، فرهنگ فارسی عمید، 1360ش، ج 2، ص1711 و دهخدا، لغتنامه دهدا،1377ش، ج13، ص19580، </ref> که در اصل به معنای «لا هو إلّا هو» <ref>تهانوی، موسوعة كشاف اصطلاحات الفنون و العلوم، 1996م، ج1، ص549</ref> یعنی جهانی مختص به خداوند می‌باشد و در لغت به همین معنی یعنی خدای تعالی <ref>زبیدی، تاج العروس، بی‌تا، ج3، ص128</ref>و عالم خداوند آمده است. <ref>دهخدا، لغتنامه دهخدا،1377ش ، ج13، ص19580، </ref> هرچند برخی این لغت را با ریشه‌ای عبرانی دانسته‌اند. <ref>کاشفی، رشحات عين الحياة فى مناقب مشايخ الطريقة النقشبندية، 1356ش، ج1، ص357 و خفاجی، شفاء القلیل، بی‌تا، ص264 و خفاجی، عناية القاضى و كفاية الراضى، 1417ق، ج3، ص391</ref> | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۸: | ||
===در باور اسلامی=== | ===در باور اسلامی=== | ||
باور به لاهوت به عنوان سرچشمه و مبدأیی برای [[عالم ناسوت|ناسوت]] | باور به لاهوت به عنوان سرچشمه و مبدأیی برای [[عالم ناسوت|ناسوت]] بخشی از اعتقادات اسلامی است <ref>مشکور، فرهنگ فرق اسلامى، 1372ش، ص194</ref> و حتی گفته شده است که جایگاه اولیه [[قرآن]] در لاهوت است <ref>امین، مخزن العرفان در تفسير قرآن، بی‌تا، ج11، ص310-31</ref> و در بردارنده اسرار آن است <ref>بلاغی، حجة التفاسير و بلاغ الإكسير، 1386ش، ج6 ، ص30</ref> که گاه برخی از آیات قرآنی نیز در کلام مفسران به عالم لاهوت اشاره دارد. <ref>سلطان علىشاه، ترجمه تفسير بيان السعادة فى مقامات العبادة، 1372ش، ج13، ص14 و ج13، ص292</ref> لذا [[پیامبر]] الهی در هنگام نزول وحی از جایگاهی لاهوتی برخوردار بوده <ref>سلطان علىشاه، ترجمه تفسير بيان السعادة فى مقامات العبادة، 1372ش، ج13، ص439</ref> و اساسا نفس الهی در گفتار اهل بیت (ع)ریشه‌ای لاهوتی دارد <ref>حسینی تهرانی، معاد شناسى، 1423ق، ج3، ص160–163، ج10، ص388 و سجادی، فرهنگ اصطلاحات فلسفى ملاصدرا، 1379ش، ص409 و سجادی، فرهنگ معارف اسلامى، 1373ش، ج1، ص22</ref> و لذا در برخی از احادیث برای [[حضرت علی|امیرمومنان]] (ع) منزلتی از عالم لاهوت ذکر شده است. <ref>حسینی تهرانی، امام شناسى، 1426ق، ج4، ص85 و حسینی تهرانی، معاد شناسى، 1423ق، ج5، ص143، ج7، ص312</ref> چنان‌که برخی مصداق بارز [[ولی خدا]] در [[قرآن]] را کسی می‌داند که بتواند با گذر از لباس بشری، به قدس لاهوت رسد <ref>مركز فرهنگ و معارف قرآن، دايرة المعارف قرآن كريم، 1382ش، ج5، ص72-73</ref> | ||
===در عرفان و ادب=== | ===در عرفان و ادب=== | ||