Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۲۶
ویرایش
جز (←پیشینه) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
==تعریف و نامگذاری== | ==تعریف و نامگذاری== | ||
نماز آیات، [[نماز|نمازی]] است که به هنگام رخ دادن حوادث طبیعیای مانند خورشیدگرفتگی، ماهگرفتگی، زمینلرزه<ref>علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، مجمع الرسائل (المحشَّی)، ص۴۱۰.</ref> و نیز هر پدیده طبیعیای که موجب ترس بیشتر مردم شود<ref>امام خمینی، تحریرالوسیله، مؤسسه مطبوعات دارالعلم، ج۱، ص۱۹۱.</ref> مانند بادهای زرد و سرخ [[واجب]] میشود.<ref>علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، مجمع الرسائل (المحشَّی)، ص۴۱۰.</ref> آیات جمع «آیه» یا «آیت» به معنای علامت و نشانه است<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۴۱(ذیل واژه ایا).</ref> و در [[حدیث|روایتی]] خورشیدگرفتگی و ماهگرفتگی از نشانههای خدا دانسته شده است.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۲، ص۳۱۳، ح۳۱.</ref> | نماز آیات، [[نماز|نمازی]] است که به هنگام رخ دادن حوادث طبیعیای مانند خورشیدگرفتگی، ماهگرفتگی، زمینلرزه<ref>علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، مجمع الرسائل (المحشَّی)، ۱۳۷۳ش، ص۴۱۰.</ref> و نیز هر پدیده طبیعیای که موجب ترس بیشتر مردم شود<ref>امام خمینی، تحریرالوسیله، مؤسسه مطبوعات دارالعلم، ج۱، ص۱۹۱.</ref> مانند بادهای زرد و سرخ [[واجب]] میشود.<ref>علامه حلی، تبصرة المتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، مجمع الرسائل (المحشَّی)، ۱۳۷۳ش، ص۴۱۰.</ref> آیات جمع «آیه» یا «آیت» به معنای علامت و نشانه است<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۴۱(ذیل واژه ایا).</ref> و در [[حدیث|روایتی]] خورشیدگرفتگی و ماهگرفتگی از نشانههای خدا دانسته شده است.<ref>برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۲، ص۳۱۳، ح۳۱.</ref> | ||
در روایات از نماز آیات با این عنوان، یعنی صلاةالآیات یاد نشده است؛ بلکه با عنوان «صلاةالکسوف» از آن نام برده شده است؛<ref>برای نمونه، نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۸۸؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۳۴؛ شیخ طوسی، تهذیبالاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۷۱.</ref> اما در کتابهای فقهی هر دو عنوان برای آن به کار رفته است.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به علامه حلی، تبصرةالمتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۴۸؛ فیض کاشانی، مفاتیحالشرایع، کتابخانه آیتالله مرعشی، ج۱، ص۱۳۷؛ طباطبایی، ریاضالمسائل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ۱۹۳.</ref> گفتهاند علت نامگذاری این نماز به نماز آیات، احتمالاً این است که انسان این پدیدهها را نشانه قدرت خدا و مالکیت او بر همه چیز بداند.<ref>اکبری، نگاهی به فلسفه احکام، ۱۳۹۰، ص۶۷.</ref> [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نیز روز مرگ فرزندش [[ابراهیم پسر رسول خدا|ابراهیم]] هنگامی که خورشید گرفت، خورشید و ماه را دو نشانه خداوند که سر به فرمان او دارند، معرفی کرد و فرمود هر موقع یکی از آن دو گرفت، نماز آیات بخوانید.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۲، ص۱۵۵۷ سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، ج۱، ص۵۲.</ref> | در روایات از نماز آیات با این عنوان، یعنی صلاةالآیات یاد نشده است؛ بلکه با عنوان «صلاةالکسوف» از آن نام برده شده است؛<ref>برای نمونه، نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۸۸؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۳۴؛ شیخ طوسی، تهذیبالاحکام، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۱۷۱.</ref> اما در کتابهای فقهی هر دو عنوان برای آن به کار رفته است.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به علامه حلی، تبصرةالمتعلمین، ۱۴۱۱ق، ص۴۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۵، ص۴۸؛ فیض کاشانی، مفاتیحالشرایع، کتابخانه آیتالله مرعشی، ج۱، ص۱۳۷؛ طباطبایی، ریاضالمسائل، ۱۴۱۸ق، ج۳، ۱۹۳.</ref> گفتهاند علت نامگذاری این نماز به نماز آیات، احتمالاً این است که انسان این پدیدهها را نشانه قدرت خدا و مالکیت او بر همه چیز بداند.<ref>اکبری، نگاهی به فلسفه احکام، ۱۳۹۰، ص۶۷.</ref> [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] نیز روز مرگ فرزندش [[ابراهیم پسر رسول خدا|ابراهیم]] هنگامی که خورشید گرفت، خورشید و ماه را دو نشانه خداوند که سر به فرمان او دارند، معرفی کرد و فرمود هر موقع یکی از آن دو گرفت، نماز آیات بخوانید.<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۲، ص۱۵۵۷ سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، ج۱، ص۵۲.</ref> |