فرزندان پیامبر اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

فرزندان پیامبر اسلام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۵:۰۹

۷ بایت حذف‌شده ، ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۲۰

جز

←‏دختران

دیداریویکی‌متن

Shamsoddin

Automoderated users، دیوان‌سالاران، confirmed، مدیران رابط کاربری، مدیران، templateeditor

۱۷٬۱۹۲

ویرایش

@@ خط ۱۵: / خط ۱۵: @@
 *'''[[ام‌کلثوم دختر پیامبر (ص)|ام‌کلثوم]]'''، در [[سال ۹ هجری]] درگذشت و در بقیع دفن شد.
-[[سید جعفر مرتضی عاملی]] از محققان شیعه و [[ابوالقاسم کوفی]] عالم شیعی قرن قرن چهارم بر این باورند که زینب، رقیه و ام کلثوم فرزندان رسول خدا(ص) و خدیجه نبوده‌اند؛ بلکه دخترخوانده‌های آن‌ها بوده‌اند.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۲۱۸؛ عاملی، بنات النبی اَم ربائبه؟، ۱۴۱۳ق، ص۷۷-۷۹؛ کوفی الاستغاثه، ج۱، ص۶۸.</ref> جعفر مرتضی کتاب بنات النبی اَم رَبائبُه؟ (دختران پیامبر یا دخترخوانده‌های او؟) را برای اثبات همین مطلب نوشته است.<ref>نگاه کنید به عاملی، بنات النبی اَم ربائبه؟، ۱۴۱۳ق.</ref>
+[[سید جعفر مرتضی عاملی]] از محققان شیعه و [[ابوالقاسم کوفی]] عالم شیعی قرن چهارم بر این باورند که زینب، رقیه و ام کلثوم فرزندان رسول خدا(ص) و خدیجه نبوده‌اند؛ بلکه دخترخوانده‌های آن‌ها بوده‌اند.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۳۸۵ش، ج۲، ص۲۱۸؛ عاملی، بنات النبی اَم ربائبه؟، ۱۴۱۳ق، ص۷۷-۷۹؛ کوفی الاستغاثه، ج۱، ص۶۸.</ref> جعفر مرتضی کتاب بنات النبی اَم رَبائبُه؟ (دختران پیامبر یا دخترخوانده‌های او؟) را برای اثبات همین مطلب نوشته است.<ref>نگاه کنید به عاملی، بنات النبی اَم ربائبه؟، ۱۴۱۳ق.</ref>
 *'''[[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه زهرا(س)]]'''، بنابر نقل منابع [[شیعه]]، پنج سال پس از [[بعثت]] و بنابر نقل منابع [[اهل سنت]]، پنج سال قبل از بعثت متولد شد. فاطمه همسر [[امیرالمؤمنین]](ع) و یکی از پنج تن [[آل عبا]] ([[اصحاب کساء]]) است. او نزد [[شیعه اثنی عشری|شیعیانِ دوازده امامی]] یکی از [[چهارده معصوم]] است و [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام دوم]] و [[امام حسین|سوم]] [[شیعه|شیعیان]] از فرزندان اویند. بسیاری از علمای شیعه مصداق «کوثر» در [[سوره کوثر]] را حضرت فاطمه دانسته‌اند؛ چرا که نسل پیامبر، از دخترش فاطمه ادامه پیدا کرده و همان نسل است که [[امامت]] بر عهده او نهاده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۷۵. رجوع کنید به: طباطبایی، المیزان، ج۲۰، ص۳۷۰.</ref>