پرش به محتوا

مقام ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Pourrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Hasaninasab
خط ۲۶: خط ۲۶:
در مورد مکان اصلی مقام ابراهیم چند دیدگاه وجود دارد:
در مورد مکان اصلی مقام ابراهیم چند دیدگاه وجود دارد:


===دیدگاه‌های اهل سنت===
بیشتر [[شیعه|شیعیان]] و برخی اهل سنت{{یادداشت| در حدیثی عایشه می‌گوید: «أنّ المقام كان فی زمن رسول الله(ص) و زمن ابی بكر ملتصقاً بالبیت، ثم أخّره عمر بن الخطاب» «مقام در زمان حضرت رسول خدا(ص) و زمان ابوبكر، به بیت چسبیده بود و عمر آن را دور كرد». بیهقی، دلائل النبوة، ج۲، ص۶۳؛ ابن‌حجر عسقلانی، فتح الباری، ج۸، ص۱۶۹ }}<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۰، ص۳۳۴</ref><ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۳، ص۲۱۵</ref> اعتقاد دارند مکان مقام ابراهیم در زمان جاهلیت مکان فعلی بوده و رسول خدا آن را به جایگاه اصلی خود که چسبیده به کعبه بود بازگرداند، در زمان خلیفه دوم وی مقام را به دلایلی مثل ازدحام طواف‌کنندگان به مکان فعلی منتقل کرد.
برخی مورخان و سیره‌نویسان اهل سنت معتقدند سنگ مقام تا زمان [[فتح مکه]] داخل کعبه نگهداری می‌شد و پس از فتح، پیامبر آن را بیرون آورده و در کنار در کعبه نصب کرد. با نزول آیه ۱۲۵ سوره بقره، پیامبر دستور داد سنگ را به مکان فعلی منتقل کنند.<ref>التاریخ القویم، محمدطاهر کردی مکی، ج۳، ص۳۴۹</ref><ref>رحلة ابن بطوطه، ج۱، ص۳۷۴</ref><ref>رحلة ابن جبیر، ص۵۵</ref>  


برخی از [[اهل سنت]] نزول این آیه را از فضایل [[خلیفه دوم]] برشمرده و از [[عبدالله بن عمر]] فرزند خلیفه دوم نقل کرده‌اند پیامبر دست عمر را گرفت و نزد مقام برد و فرمود: این مقام ابراهیم است. عمر پرسید: «یا رسول‌الله! چرا آن را "مصلّا" قرار نمی‌دهی؟» آن‌گاه آیه «{{عربی|وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقٰامِ إِبْرٰاهِیمَ مُصَلًّی}}» نازل شد.<ref>فتح الباری، ج۱، ص۶۹</ref>
در زمان خلافت [[امام علی(ع)]] ایشان در ضمن خطبه‌ای به برخی اشتباهات زمان خلفای قبلی اشاره کرده و تغییر جایگاه مقام ابراهیم را از جمله آنها برمی‌شمارد و بیان می‌کند اگر بیشتر [[صحابه]]، امام را تنها نمی‌گذاشتند این امور را به شرایط زمان رسول خدا باز‌می‌گرداند.<ref>کلینی، کافی، ج۸، ص۵۸، ح۲۱؛ شیخ صدوق، علل الشرایع، ج۲، ص۴۲۳؛ الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۳۸۳</ref>


برخی دیگر از اهل سنت معتقدند از زمان حضرت ابراهیم تا کنون، مکان مقامْ همین مکان فعلی است.<ref>اخبار مکه، ازرقی، ج۲، صص۳۳ و ۳۲۷</ref>
برخی مورخان و سیره‌نویسان اهل سنت معتقدند سنگ مقام تا زمان [[فتح مکه]] داخل کعبه نگهداری می‌شد و پس از فتح، پیامبر آن را بیرون آورده و در کنار در کعبه نصب کرد. با نزول آیه ۱۲۵ سوره بقره، پیامبر دستور داد سنگ را به مکان فعلی منتقل کنند.<ref>کردی مکی، التاریخ القویم، ج۳، ص۳۴۹؛ ابن بطوطه، رحلة، ج۱، ص۳۷۴؛ ابن جبیر، رحلة، ص۵۵</ref>  


===دیدگاه شیعه===
برخی از [[اهل سنت]] نزول این آیه را از فضایل [[خلیفه دوم]] برشمرده و از [[عبدالله بن عمر]] فرزند خلیفه دوم نقل کرده‌اند پیامبر دست عمر را گرفت و نزد مقام برد و فرمود: این مقام ابراهیم است. عمر پرسید: «یا رسول‌الله! چرا آن را "مصلّا" قرار نمی‌دهی؟» آن‌گاه آیه «{{عربی|وَ اتَّخِذُوا مِنْ مَقٰامِ إِبْرٰاهِیمَ مُصَلًّی}}» نازل شد.<ref>فتح الباری، ج۱، ص۶۹</ref>
بیشتر [[شیعه|شیعیان]] و برخی اهل سنت{{یادداشت| در حدیثی عایشه می‌گوید: «أنّ المقام كان فی زمن رسول الله(ص) و زمن ابی بكر ملتصقاً بالبیت، ثم أخّره عمر بن الخطاب» «مقام در زمان حضرت رسول خدا(ص) و زمان ابوبكر، به بیت چسبیده بود و عمر آن را دور كرد». دلائل النبوة، ابوبكر احمد بن‌الحسین بیهقی، ج۲، ص۶۳؛ فتح الباری، ابن‌حجر عسقلانی، ج۸، ص۱۶۹ }}<ref>انساب الاشراف، بلاذری، ج۱۰، ص۳۳۴</ref><ref>الطبقات الکبری، ابن سعد، ج۳، ص۲۱۵</ref> اعتقاد دارند مکان مقام ابراهیم در زمان جاهلیت مکان فعلی بوده و رسول خدا آن را به جایگاه اصلی خود که چسبیده به کعبه بود بازگرداند، در زمان خلیفه دوم وی مقام را به دلایلی مثل ازدحام طواف‌کنندگان به مکان فعلی منتقل کرد.


در زمان خلافت [[امام علی(ع)]] ایشان در ضمن خطبه‌ای به برخی اشتباهات زمان خلفای قبلی اشاره کرده و تغییر جایگاه مقام ابراهیم را از جمله آنها برمی‌شمارد و بیان می‌کند اگر بیشتر [[صحابه]]، امام را تنها نمی‌گذاشتند این امور را به شرایط زمان رسول خدا باز‌می‌گرداند.<ref>کافی، ج۸، ص۵۸، ح۲۱</ref><ref>علل الشرایع، شیخ صدوق، ج۲، ص۴۲۳</ref><ref>الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۳۸۳</ref>
برخی دیگر از اهل سنت معتقدند از زمان حضرت ابراهیم تا کنون، مکان مقامْ همین مکان فعلی است.<ref>ازرقی، اخبار مکه، ج۲، ص۳۳ و ۳۲۷</ref>


===مکان مقام در عصر ظهور===
===مکان مقام در عصر ظهور===
کاربر ناشناس