شکیات: تفاوت میان نسخه‌ها

برخی از شک‌ها در رکعات نماز جزو شکهای صحیح است که هنگام پیدایش آنها وظیفه‌‏ای خاص برعهده نمازگزار نهاده شده است.  

# شک بین دو و سه پس از اتمام دو سجده که به قول مشهور، در این حالت نمازگزار باید بنا را بر سه گذارده و نماز را تمام کند و پس از نماز ـ جهت جبران رکعتی که احتمال می‏دهد نخوانده باشد ـ باید یک رکعت [[نماز احتیاط]] ایستاده و یا دو رکعت نشسته بخواند. <ref>نجفی، جواهر الکلام، ج۱۲، ص۳۳۲ ـ ۳۳۵</ref> البته برخی فقیهان، به احتیاط واجب گفته‌اند که باید یک رکعت نماز احتیاط ایستاده بخواند و دو رکعت نشسته کافی نسیت. <ref>یزدی، العروة الوثقی، ج۳، ص۲۴۳</ref>  

# شک بین سه و چهار که به قول مشهور، باید بنا را بر چهار گذاشته و پس از اتمام نماز یک رکعت نماز احتیاط ایستاده و یا دو رکعت نشسته بخواند. <ref>بحرانی، الحدائق الناضرة ، ج۹، ص۲۲۷ ـ ۲۲۸؛ جواهرالکلام، ج۱۲، ص۳۴۱ ـ ۳۴۵ </ref>

# شک بین دو و چهار بعد از دو سجده که بنابر نظر مشهور ففیهان شیعه، باید بنا را بر چهار گذارده و پس از نماز، دو رکعت نماز احتیاط ایستاده بخواند. <ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ج۹، ص۲۳۷؛ نجفی، جواهر الکلام، ج۱۲، ص۳۴۵ ـ ۳۴۸ </ref>

# شک بین دو و سه و چهار پس از اتمام دو سجده که به فتوای مشهور، باید بنا را بر این بگذارد که چهار رکعت خوانده و نماز را تمام کند و پس از اتمام نماز، دو رکعت نماز احتیاط ایستاده و دو رکعت نشسته بخواند. <ref>بحرانی، الحدائق الناضرة، ج۹، ص۲۴۱ ـ ۲۴۲؛ نجفی، جواهر الکلام، ج۱۲، ص۳۴۹</ref> در مقابل قول مشهور، برخی فقیهان وظیفه نمازگزار را یک رکعت ایستاده و دو رکعت نشسته دانسته‌اند. <ref>ابن بابویه، الفتاوی، ص۵۶ </ref>برخی به جای دو رکعت نشسته، خواندن یک رکعت ایستاده را واجب دانسته‌اند. <ref>سلام دیلمی، المراسم العلویة، ص۸۷؛ حلی (علامه)، مختلف الشیعة، ج۲، ص۳۸۶</ref>  در مقابل قول مشهور برخی فقیهان معتقدند که در هر چهار نوع شک یاد شده، نمازگزار مخیر است که بنا را بر اقل بگذارد و نماز را ادامه بدهد یا این که یا بنا را بر اکثر بگذارد، و بعد از اتمام نماز، نماز احتیاط بخواند. <ref>نجفی، جواهر الکلام،ج۱۲، ص۳۳۲ ـ ۳۳۵</ref>