پرش به محتوا

بیعت نساء: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۵ ژوئن ۲۰۱۹
جز
imported>M.r.seifi
جز (←‏حاضران در بیعت: تمیزکاری)
خط ۱۴: خط ۱۴:


==حاضران در بیعت==
==حاضران در بیعت==
در این بیعت، زنان مکه که ایمان آورده بودند برای بیعت خدمتش آمدند و همچنین برخی [[همسران پیامبر]] و [[فاطمه(س)]]، [[فاطمه بنت اسد]] (مادر [[امام علی(ع)]] و [[ام هانی]] دختر [[ابوطالب]] نیز حضور داشتند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۵۰.</ref> [[ابن ابی الحدید]]، می‌گوید: «فاطمه بنت اسد نخستین زنی بود که با پیامبر(ص) [[بیعت]] کرد.»<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۱۴.</ref>
در این بیعت، زنان مکه که ایمان آورده بودند برای بیعت خدمتش آمدند و همچنین برخی [[همسران پیامبر]]، [[فاطمه(س)]]، [[فاطمه بنت اسد]] مادر [[امام علی(ع)]] و [[ام هانی]] دختر [[ابوطالب]] نیز حضور داشتند.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۸۵۰.</ref> به گفته [[ابن ابی الحدید]]، فاطمه بنت اسد نخستین زنی بود که با پیامبر(ص) [[بیعت]] کرد.<ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۱۴.</ref>


از نکات قابل توجه در این بیعت، حضور پنهانی [[هند همسر ابوسفیان|هند]] همسر [[ابوسفیان]] میان بیعت‌کنندگان بود. او که به دلیل دشمنی‌هایش با رسول خدا و مُثله کردن پیکر [[حمزه]] سیدالشهداء از انتقام او بیم داشت، به صورت ناشناس در جمع زنان حضور یافت؛ اما هنگام ارائه مفاد بیعت از جانب پیامبر زبان به اعتراض گشود و آن را تبعیض بر ضد زنان دانست. او با واکنش درباره بندهای گوناگون، خود را معرفی کرد؛ اما پیامبر وی را بخشید و از مجازاتش خودداری نمود.<ref>طبری، تاریخ طبری، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۶۱-۶۲؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۸، ص۵۱؛ ابن کثیر، البدایة و النهایه، مکتبة المعارف، ج۴، ص۳۱۹.</ref>
در این بیعت، [[هند همسر ابوسفیان|هند]] همسر [[ابوسفیان]] میان بیعت‌کنندگان بود. او که به دلیل دشمنی‌هایش با رسول خدا و مُثله کردن پیکر [[حمزه]] از انتقام او بیم داشت، به صورت ناشناس در جمع زنان حضور یافت؛ اما هنگام ارائه مفاد بیعت از جانب پیامبر زبان به اعتراض گشود و آن را تبعیض بر ضد زنان دانست. او با واکنش درباره بندهای گوناگون، خود را معرفی کرد؛ اما پیامبر وی را بخشید و از مجازاتش خودداری نمود.<ref>طبری، تاریخ طبری، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۶۱-۶۲؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۸، ص۵۱؛ ابن کثیر، البدایة و النهایه، مکتبة المعارف، ج۴، ص۳۱۹.</ref>


==شیوه بیعت با زنان==
==شیوه بیعت با زنان==