کاربر ناشناس
سوره حشر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
لینک کلمات
imported>Salvand جز (←محتوا: اصلاح املایی) |
imported>Salvand جز (لینک کلمات) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
'''سوره حَشْر''' پنجاه و نهمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مدنی]] [[قرآن]] که در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۸ جای گرفته است. نام سوره از [[آیه]] دوم گرفته شده است که به اخراج [[یهودیان]] از [[مدینه]] اشاره می‌کند. سوره حشر با [[تسبیح]] خدا آغاز می‌شود و با تقدیس او پایان می‌پذیرد. موضوعاتی از جمله شکست یهودیان [[بنی نضیر|بنی‌نضیر]] از [[اسلام|مسلمانان]]، احکام تقسیم اموال و غنایمی که بدون جنگ نصیب مسلمانان می‌شود، ملامت [[منافق|منافقان]] و افشای اعمالشان، توصیف و تمجید از فداکاری‌های [[مهاجرین|مهاجران]]، در این سوره بیان شده است. | '''سوره حَشْر''' پنجاه و نهمین [[سوره]] و از [[سوره‌های مدنی]] [[قرآن]] که در [[جزء (قرآن)|جزء]] ۲۸ جای گرفته است. نام سوره از [[آیه]] دوم گرفته شده است که به اخراج [[یهودیان]] از [[مدینه]] اشاره می‌کند. سوره حشر با [[تسبیح]] خدا آغاز می‌شود و با تقدیس او پایان می‌پذیرد. موضوعاتی از جمله شکست یهودیان [[بنی نضیر|بنی‌نضیر]] از [[اسلام|مسلمانان]]، احکام تقسیم اموال و غنایمی که بدون جنگ نصیب مسلمانان می‌شود، ملامت [[منافق|منافقان]] و افشای اعمالشان، توصیف و تمجید از فداکاری‌های [[مهاجرین|مهاجران]]، در این سوره بیان شده است. | ||
در [[حدیث|روایات]] آمده است که هر کس سوره حشر را قرائت کند، همه موجودات بر او درود و [[صلوات]] می‌فرستند و برای او طلب مغفرت و آمرزش می‌کنند و اگر همان روز یا شبِ قرائت، از دنیا برود [[شهادت|شهید]] محسوب می‌شود. | در [[حدیث|روایات]] آمده است که هر کس [[سوره]] حشر را قرائت کند، همه موجودات بر او درود و [[صلوات]] می‌فرستند و برای او طلب مغفرت و آمرزش می‌کنند و اگر همان روز یا شبِ قرائت، از دنیا برود [[شهادت|شهید]] محسوب می‌شود. | ||
== معرفی== | == معرفی== | ||
* '''نامگذاری''' | * '''نامگذاری''' | ||
این سوره را به این مناسبت '''حَشر''' می‌نامند که در آیه دوم آن از حشر یعنی هنگام آوارگیِ انبوه یهودیانِ پیمان‌شکنِ [[بنی‌نضیر]] سخن گفته است. به همین جهت نام دیگر این سوره «بنی‌نضیر» است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۴ـ۱۲۵۵.</ref> | این [[سوره]] را به این مناسبت '''حَشر''' می‌نامند که در [[آیه]] دوم آن از حشر یعنی هنگام آوارگیِ انبوه یهودیانِ پیمان‌شکنِ [[بنی‌نضیر]] سخن گفته است. به همین جهت نام دیگر این سوره «بنی‌نضیر» است.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۴ـ۱۲۵۵.</ref> | ||
* '''ترتیب و محل نزول''' | * '''ترتیب و محل نزول''' | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
سوره حشر با [[تسبیح]] و نیایش الهی یعنی «سَبَّحَ لله» آغاز می‌شود و ویژگی آن این است که در [[آیه|آیات]] پایانی به [[صفات جمال و جلال الهی]] و [[اسما و صفات|اسمای حُسنا و عُظمای]] خداوند اشاره می‌کند. از موضوعاتی که در این | [[سوره]] حشر با [[تسبیح]] و نیایش الهی یعنی «سَبَّحَ لله» آغاز می‌شود و ویژگی آن این است که در [[آیه|آیات]] پایانی به [[صفات جمال و جلال الهی]] و [[اسما و صفات|اسمای حُسنا و عُظمای]] خداوند اشاره می‌کند. از موضوعاتی که در این سوره مطرح شده می‌توان به این موارد اشاره کرد: داستان یهودیان [[بنی نضیر]] و شکست خوردنشان در برابر [[مسلمانان]] و تبعید آنان، احکام تقسیم اموال و غنایمی که بدون جنگ نصیب مسلمانان می‌شود، ملامت [[منافق|منافقان]] و افشای اعمال منافقانه و خیانت‌آمیز آنان در قبال مسلمانان و توصیف و تمجید از فداکاری‌های [[مهاجران]]. بین آغاز و انجام سوره حشر پیوند خاصی وجود دارد؛ این سوره با تسبیح و تقدیس الهی آغاز می‌شود و با همین موضوع پایان می‌پذیرد.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۲۵۵-۱۲۵۴.</ref> | ||
{{سوره حشر}} | {{سوره حشر}} | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==فضیلت و خواص== | ==فضیلت و خواص== | ||
از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] روایت شده است: «هر کس سوره حشر را قرائت کند [[بهشت]] و [[جهنم]] و [[عرش]] و [[کرسی]] و حجاب‌های آن و آسمان‌های هفت‌گانه و زمین‌های هفت‌گانه و هوا و بادها و پرندگان و درختان و کوه‌ها و خورشید و ماه و فرشتگان، همگی بر او درود و صلوات می‌فرستند و برای او طلب مغفرت و آمرزش می‌کنند و اگر همان روز یا شب قرائت سوره حشر، از دنیا برود [[شهید]] محسوب می‌شود».<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۷.</ref> از [[امام صادق]](ع) هم نقل شده است «هر کس در ساعات عصر، [[سوره الرحمن]] و حشر را قرائت کند، خداوند فرشته‌ای را مأمور می‌کند تا صبح از او مراقبت کند».<ref>طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، نشر فراهانی، ج۲۴، ص۳۰۵.</ref> | از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] روایت شده است: «هر کس [[سوره]] حشر را قرائت کند [[بهشت]] و [[جهنم]] و [[عرش]] و [[کرسی]] و حجاب‌های آن و آسمان‌های هفت‌گانه و زمین‌های هفت‌گانه و هوا و بادها و پرندگان و درختان و کوه‌ها و خورشید و ماه و فرشتگان، همگی بر او درود و صلوات می‌فرستند و برای او طلب مغفرت و آمرزش می‌کنند و اگر همان روز یا شب قرائت سوره حشر، از دنیا برود [[شهید]] محسوب می‌شود».<ref>شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۱۷.</ref> از [[امام صادق]](ع) هم نقل شده است «هر کس در ساعات عصر، [[سوره الرحمن]] و حشر را قرائت کند، خداوند فرشته‌ای را مأمور می‌کند تا صبح از او مراقبت کند».<ref>طبرسی، ترجمه تفسیر مجمع البیان، نشر فراهانی، ج۲۴، ص۳۰۵.</ref> | ||
== متن و ترجمه== | == متن و ترجمه== | ||