پرش به محتوا

قبیله قریش: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۰
جز
imported>Shadpoor
imported>Shadpoor
خط ۸۸: خط ۸۸:
پس از وفات [[قصی بن کلاب]] و دو فرزندش [[عبد الدار|عبدالدار]] و [[عبد مناف|عبدمناف]]، بین خاندان قریش در به دست گرفتن امور [[مکه]] دو‌ دستگی افتاد، و هر یک از طوایف قریش به یک دسته پیوستند: گروهی به خاندان عبدمناف با ریاست عبد شمس بن عبدمناف پیوستند و گروهی به خاندان عبدالدار با ریاست عامر بن هاشم بن عبد مناف بن عبد الدار پیوستند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ص۱۳۱-۱۳۲.</ref><br>
پس از وفات [[قصی بن کلاب]] و دو فرزندش [[عبد الدار|عبدالدار]] و [[عبد مناف|عبدمناف]]، بین خاندان قریش در به دست گرفتن امور [[مکه]] دو‌ دستگی افتاد، و هر یک از طوایف قریش به یک دسته پیوستند: گروهی به خاندان عبدمناف با ریاست عبد شمس بن عبدمناف پیوستند و گروهی به خاندان عبدالدار با ریاست عامر بن هاشم بن عبد مناف بن عبد الدار پیوستند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ص۱۳۱-۱۳۲.</ref><br>
خاندان ‌اسد بن عبدالعزی و خاندان زهره بن کلاب و خاندان ‌تیم بن مرة بن کعب و خاندان ‌حارث بن فهر بن مالک، به خاندان عبدمناف پیوستند.<br>
خاندان ‌اسد بن عبدالعزی و خاندان زهره بن کلاب و خاندان ‌تیم بن مرة بن کعب و خاندان ‌حارث بن فهر بن مالک، به خاندان عبدمناف پیوستند.<br>
خاندان مخزوم، خاندان سهم بن عمرو، خاندان جمح بن عمرو و خاندان عدی بن کعب با خاندان عبدالدار پیمان بستند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ص۱۳۱-۱۳۲.</ref>
خاندان مخزوم، خاندان سهم بن عمرو، خاندان جمح بن عمرو و خاندان عدی بن کعب، با خاندان عبدالدار پیمان بستند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ص۱۳۱-۱۳۲.</ref>


هر قومی با هم، علیه گروه دیگر، هم‌قسم شدند؛ طرفداران و حامیان عبدمناف دست خود را در قدحی از طیب فرو بردند و به کعبه مالیدند و بر استواریشان تأکید کردند و در مقابل حامیان عبدالدار نیز دستان خود را در قدحی از خون فرو برده بر دیوار کعبه مالیدند و قسم خوردند که تسلیم نشوند و کفش از پا در نیاوردند تا پیروز شوند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ص۱۳۱-۱۳۲؛ بلاذری،انساب الاشراف، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۵۶.</ref>
هر قومی با هم، علیه گروه دیگر، هم‌قسم شدند؛ طرفداران و حامیان عبدمناف دست خود را در قدحی از طیب فرو بردند و به کعبه مالیدند و بر استواریشان تأکید کردند و در مقابل حامیان عبدالدار نیز دستان خود را در قدحی از خون فرو برده بر دیوار کعبه مالیدند و قسم خوردند که تسلیم نشوند و کفش از پا در نیاوردند تا پیروز شوند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ص۱۳۱-۱۳۲؛ بلاذری،انساب الاشراف، ۱۹۹۶م، ج۱، ص۵۶.</ref>
کاربر ناشناس