Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۲۷
ویرایش
جز (←مفهومشناسی) |
جز (←مفهومشناسی) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
[[قرآن|قرآن کریم]] در دو [[آیه]]، از مشتقات کلمه استدراج استفاده کرده<ref>سوره قلم، آیه۴۴؛ سوره اعراف، آیه۱۸۲.</ref> و معنایی شبیه به همین معنای لغوی را از آن قصد کرده است: «وَ الَّذینَ کذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لا یعْلَمُونَ؛ و آنها که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جایی که نمیدانند، گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد».<ref>سوره اعراف، آیه۱۸۲.</ref> معنای مذکور، در آیات دیگری از قرآن کریم نیز وجود دارد.<ref>سوره انعام، آیه ۴۴.</ref> | [[قرآن|قرآن کریم]] در دو [[آیه]]، از مشتقات کلمه استدراج استفاده کرده<ref>سوره قلم، آیه۴۴؛ سوره اعراف، آیه۱۸۲.</ref> و معنایی شبیه به همین معنای لغوی را از آن قصد کرده است: «وَ الَّذینَ کذَّبُوا بِآیاتِنا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَیثُ لا یعْلَمُونَ؛ و آنها که آیات ما را تکذیب کردند، به تدریج از جایی که نمیدانند، گرفتار مجازاتشان خواهیم کرد».<ref>سوره اعراف، آیه۱۸۲.</ref> معنای مذکور، در آیات دیگری از قرآن کریم نیز وجود دارد.<ref>سوره انعام، آیه ۴۴.</ref> | ||
بر طبق سنت استدراج، خداوند گناهکاران را سریع، گرفتار مجازات نمیکند، بلکه گاه درهای نعمت را به سوی آنها میگشاید، تا با غوطهور شدن هرچه بیشتر در نعمتهای خداوند، بیشتر در مسیر طغیان گام بردارند و در انتها مجازات شدیدتری شامل حال آنان گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۳.</ref> | |||
خداوند در آیاتی دیگر از قرآن در قالب واژههایی مانند امهال<ref>سوره مزمل، آیه ۱۱؛ سوره طارق، آیه ۱۷.</ref> و املاء<ref>سوره اعراف، آیه ۱۸۳؛ سوره آل عمران، آیه ۱۷۸</ref> مبنی بر مهلت دادن به کافران یا تاخیر در عذاب آنها، به سنت استدراج اشاره کرده است. | |||
برخی [[مفسران]] از مفهوم استدراج درباره [[گناه|گناهکاران]] چنین برداشت کردهاند که تأخیر کیفر الهی، دلیل بر درستی خود و یا ناتوانی پروردگار نیست و فراوانی نعمتها نشانه تقرب به خداوند نمیباشد؛ بلکه پیروزیها و نعمتها، مقدمه مجازات استدراجی پروردگار میباشد؛ خدا آنها را غرق در نعمت میکند و به آنها مهلت میدهد، اما سرانجام آنها را به عذابی خوار کننده مبتلا میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۴.</ref> | برخی [[مفسران]] از مفهوم استدراج درباره [[گناه|گناهکاران]] چنین برداشت کردهاند که تأخیر کیفر الهی، دلیل بر درستی خود و یا ناتوانی پروردگار نیست و فراوانی نعمتها نشانه تقرب به خداوند نمیباشد؛ بلکه پیروزیها و نعمتها، مقدمه مجازات استدراجی پروردگار میباشد؛ خدا آنها را غرق در نعمت میکند و به آنها مهلت میدهد، اما سرانجام آنها را به عذابی خوار کننده مبتلا میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۴.</ref> |