Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۱۲۷
ویرایش
جز (←مفهومشناسی) |
جز (←مفهومشناسی) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
استدراج از سنتهای الهی است و بر طبق آن خداوند گناهکاران را سریع، گرفتار مجازات نمیکند، بلکه گاه درهای نعمت را به سوی آنها میگشاید، تا با غوطهور شدن هرچه بیشتر در نعمتهای خداوند، بیشتر در مسیر طغیان گام بردارند و در انتها مجازات شدیدتری شامل حال آنان گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۳.</ref> | استدراج از سنتهای الهی است و بر طبق آن خداوند گناهکاران را سریع، گرفتار مجازات نمیکند، بلکه گاه درهای نعمت را به سوی آنها میگشاید، تا با غوطهور شدن هرچه بیشتر در نعمتهای خداوند، بیشتر در مسیر طغیان گام بردارند و در انتها مجازات شدیدتری شامل حال آنان گردد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۳.</ref> | ||
برخی [[مفسران]] از مفهوم استدراج درباره [[گناه|گناهکاران]] چنین برداشت کردهاند که تأخیر کیفر الهی، دلیل بر درستی خود و یا ناتوانی پروردگار نیست و فراوانی نعمتها نشانه تقرب به خداوند نمیباشد؛ بلکه پیروزیها و | برخی [[مفسران]] از مفهوم استدراج درباره [[گناه|گناهکاران]] چنین برداشت کردهاند که تأخیر کیفر الهی، دلیل بر درستی خود و یا ناتوانی پروردگار نیست و فراوانی نعمتها نشانه تقرب به خداوند نمیباشد؛ بلکه پیروزیها و نعمتها، مقدمه مجازات استدراجی پروردگار میباشد؛ خدا آنها را غرق در نعمت میکند و به آنها مهلت میدهد، اما سرانجام آنها را به عذابی خوار کننده مبتلا میکند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۷، ص۳۴.</ref> | ||
بعضی از محققان در فلسفه استدراج به این نکته اشاره دارند که به وسیله استدراج، حقیقت اخلاق و درون مشرکان و کافران بر مردم آشکار میشود.<ref>مصطفی بن حسنی، هکذا علمتنی الحیاة، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۶۱.</ref> | بعضی از محققان در فلسفه استدراج به این نکته اشاره دارند که به وسیله استدراج، حقیقت اخلاق و درون مشرکان و کافران بر مردم آشکار میشود.<ref>مصطفی بن حسنی، هکذا علمتنی الحیاة، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۲۶۱.</ref> |