سوره مدثر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره مُدَّثِّر‌''' هفتاد و چهارمین [[سوره]] [[قرآن]] و از [[سوره‌های مکی|سوره‌های مَکّی]] است. مدّثّر از سوره‌هایی است که در آغاز [[بعثت]] بر [[پیامبر(ص)]] نازل شده‌اند؛ بنابراین به پیامبر(ص) دستور می‌دهد برخیزد و مردم را هشدار دهد. بنابر [[روایات]] بسیاری، بخشی از این سوره درباره [[ولید بن مغیره|وَلید بن مُغِیرَه]] نازل شده است که پیامبر را ساحِر (جادوگر) می‌خواند؛ بنابراین [[خداوند]] در این سوره با اشاره به عظمت و شأن قرآن، کسانی را که منکر قرآن شوند و آن را سِحر بخوانند، تهدید کرده است. توصیه [[اخلاق|اخلاقی]] سوره این است که بخشش نباید به امید پاداش بزرگ‌تر باشد.

از [[آیه إطعام|آیات]] مشهور این سوره آیه ۳۸ است که هر انسانی را در گرو اعمال خویش می‌داند. در روایات آمده است هر کس این سوره را [[تلاوت]] کند، به ازای هر کسی که در [[مکه]]، پیامبر(ص) را تصدیق یا تکذیب کرد، ده حسنه به او داده می‌شود. همچنین آمده است هر کس مدثر را در [[نمازهای یومیه]] بخواند، بر خداوند است که او را همراه و هم‌درجه [[محمد(ص)]] قرار دهد، و در دنیا بدبختی و رنج نمی‌بیند.

این [[سوره]] را به این دلیل '''مُدَّثِّر''' می‌نامند که با ««‌یا أَیهَا الْمُدَّثِّرُ‌» آغاز می‌شود. مدثر یعنی کسی که بر خود جامه (لباس) پیچیده است. این [[آیه]] خطاب به [[پیامبر(ص)]] است و اشاره به این دارد که پیامبر از تکان روحی آغاز [[وحی]]، احساس سرما می‌کرد و به همسرش می‌گفت مرا بپوشان.<ref>دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۲، ص۱۲۵۹</ref>