سوره بروج: تفاوت میان نسخه‌ها

آیات چهارم تا هشتم سوره بروج درباره اصحاب اخدود سخن می‌گوید. «اخدود» به معناى گودال بزرگ یا خندق است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ۱۴۱۲ق، ذیل واژه «خد».</ref> منظور از این واژه در این سوره، گودال‌هایی است که مملو از آتش بود تا مؤمنان را در آنها بیندازند و بسوزانند.<ref>قمی، تفسیر قمی، ۱۳۶۷ش، ج۲، ص۴۱۴.</ref> درباره اینکه این ماجرا مربوط به چه زمان و چه قومى است، در میان مفسران و مورخان اختلاف وجود دارد. معروف ترین نظر آن است که این داستان مربوط به «ذو نواس» یهودی آخرین پادشاه «حمیر» در سرزمین [[یمن]] است. این پادشاه یهودی، مسیحیان [[نجران]] را به آیین یهودیت فرا خواند؛ اما آنان نپذیرفتند و ذونواس دستور داد گودال‌هایی پر از آتش آماده کنند و مؤمنان مسیحی را زنده زنده در آن بیندازند. عده‌ای را نیز با شمشیر کشتند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲۶، ص۳۳۸.</ref> قرآن درباره این مؤمنان می‌گوید هيچ ايرادى بر آنان (مؤمنان) نداشتند جز اينكه به خداوند عزيز و حميد ايمان آورده بودند.<ref>آیه ۸.</ref>

در فضیلت این سوره از پیامبر اسلام (ص) نقل شده هر کس سوره بروج را قرائت کند ده برابر روزهای جمعه و روزهای عرفه ای که او درک کرده است به او پاداش داده می شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۹۰ش، ج۱۰، ص۳۱۰</ref> همچنین ایشان به قرائت این سوره در [[نماز|نمازهای]] مختلف روزانه سفارش کرده اند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۸۹، ص۳۲۱</ref>

از [[امام صادق (ع)]] هم آمده هر کس سوره بروج را در نمازهای واجب خود بخواند در [[محشر]] و موقف هایی که در پیش خواهد داشت همراه با پیامبران و رسولان و صالحان خواهد بود زیرا سوره بروج سوره پیامبران است.<ref>صدوق، ثواب الاعمال، ۱۳۸۲ش، ص۱۲۲.</ref>

در [[تفسیر]] [[البرهان فی تفسیر القرآن|برهان]] برای این سوره خواصی از جمله برطرف کننده ترس و سختی از انسان<ref> بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵،ص ۶۲۱</ref> و راحتی خواب و آسوده جدا کردن کودک از شیر مادر اگر برای او خوانده شود ذکر شده.<ref> بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۵،ص ۶۲۱</ref>